Cameron
-A myślisz, że co myślę?
-Słuchaj... Clary mi się podoba. To fakt. Ale nic ci do tego.
Ale przecież Clary jest moja, a nie jego.
-Jeszcze się przekonamy.
Mruczę do siebie pod nosem i, bez żadnego pożegnania, wychodzę z domu Luke'a. Zaczynam na pieszo iść w stronę swojego domu.
Jess uśmiechnęła się na mój widok.
-Cześć skarbie. Chodź tutaj.
Zawsze mówiła, że jestem jej skarbem.
Poklepała miejsce na łóżku obok siebie. Usiadłem tam i czekałem aż coś powie.
-Słuchaj Cam. To, co powiem, będzie bardzo ważne.
Położyłem głowę na jej kolanach, a ona zaczęłam przeczesywać palcami moje włosy. Po chwili ponownie zaczęła mówić.
-Będziesz wujkiem...
Nie dałem jej dokończyć, tylko od razu zacząłem się cieszyć.
I to był mój błąd.
-Na prawdę? Ale super. Będziemy grać w piłkę i... i w ogóle.
-Skarbie... Obiecaj mi, że zaopiekujesz się tym dzieckiem, jak mnie zabraknie...
W tamtej chwili nie rozumiałem, co znaczą te słowa.
Jess zaczęły spływać łzy po policzkach.
-Nie płacz Jess. Będę najwspanialszym wujkiem na świecie. Zresztą... Will mi pomoże, prawda?
Przytuliłem ją mocno.
-Oh... Cam... Will ci nie pomoże...
Powiedziała smutno.
-Ale dlaczego? Przecież cię kocha. Jak go ładnie poprosimy, to na pewno się zgodzi.
-Cameron. Nikomu nie możesz powiedzieć tego, co ja ci powiedziałam. To nasza tajemnica, jasne?
Wystawiła mały paluszek.
Jess mówiła do mnie pełnym imieniem tylko, jak chodziło o coś bardzo ważnego.
-Jasne.
Zahaczyłem swój palec o jej, żeby potwierdzić to, co powiedziałem.
Wszedłem do domu cały zapłakany. Od razu poszedłem do swojego pokoju. Po kilku godzinach płakania w poduszkę, w końcu zasnąłem.
***********************************
Hej.
Miłego czytania. Piszcie w komentarzach, co myślicie.
Buziaki,
Asia.
CZYTASZ
Mój przyrodni brat dupek
Novela Juvenil"I właśnie w tej chwili przypominam sobie najgorszą rzecz jaka mnie spotkała. Mam brata. Starszego. Przyrodniego. Z całego serca i szczerze go nienawidzę. Zresztą z wzajemnością." Okładkę wykonała @yenneferslut, której z całego serduszka dziękuję. �...
