Bölüm 50'den ALINTI

34.3K 824 2
                                    









***


''Berfin, aç güzelim. Ne olursun?'' Yavuz bir kez daha şansını deneyip sonuçsuz kaldığını görünce kapıyı kırmaya karar verdi. Berfin'in şu an da ihtiyacı olan şey yalnız kalmak değildi. Aksine yanında birilerine ihtiyacı vardı. Ve Yavuz onu yalnız bırakmayacaktı.

Kapıya omuz atıp açmaya çalışıyordu şimdi. Konağın kapıları ahşaptı. Yılların verdiği bir yıpranmışlıkla karşısındaydı Yavuz'un. Kırılması kolaydı. Zaten Yavuz da üçüncü omuz darbesinden sonra açıvermişti kapıyı. Odanın içinde kardeşini aramaya başladı girer girmez. Görünürde yoktu Berfin. Konuşup yerini belli ettiğinde Genç adam direk oraya yöneldi.

''Gidin! İstemiyorum kimseyi! Çıkın odadan!'' Yatağı ve dolabı arasındaki küçük kutu yere oturmuş herkese arkasını dönmüştü Berfin. Elleri yüzüne siper olmuş, deli gibi çırpınıyordu. Yavuz yanına gelip kendine döndürmeye çalıştıkça daha çok çırpınıyor, neye kime zarar verdiğini bilmeden etrafa saldırıyordu.

''Berf...''

''Git. Görmek istemiyorum. Git!'' Melek kardeşinin çığlıklarına dayanamamış, ağlayarak çıkmıştı odadan. Ahsen ardından gitmeyi düşünmüştü ama Meryem Hanım'ın da iyi olmadığını düşünüp onun yanında kalmıştı. Gülsüm Ablanın Melek'in ardından gittiğini de son anda fark etmişti.

''Berfin, güzelim. Yapma böyle. Dön bana.'' Yavuz kardeşinden aldığı darbelere inat pes etmemişti.

''Dönemem. Bakamam.'' Genç kız biraz olsun çırpınmayı kesince Yavuz onu biraz çevirebilmişti. Elleri hala yüzündeydi.

''Bak güzelim bak. Benim Yavuz. Ağabeyin.'' Genç kızın ağlamaları şiddetlenmişti. Meryem Hanım kızının halini gördükçe kahroluyordu. Göğsünde bir yerlerin sıkıştığını hissediyordu ama şuan bunu göz ardı edecekti.

''Bakamam. Bakamam. Yüzünüze. İğrenç biriyim ben. Nasıl bakacağım.'' Yavuz sarılmaya çalıştıkça reddediyordu Berfin. Genç adamı kendinden uzaklaştırmaya çalışıyordu.

''Sen Berfinsin benim kardeşim. Bakacaksın. Bakmak zorundasın. Sen Miroğlusun. Babasının asi kızı.''

''Değilim ben. Değilim. Berfin değilim artık. Kir-kirlend...'' Yavuz kardeşinin sözünü tamamlamasına izin vermeden sıkıca sarıldı ona. Asla o cümleyi tamamlamasına izin vermeyecekti. O Berfin Miroğlu'ydu. Ve öyle de olmaya devam edecekti.


***

AH SENDE (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin