AH SENDE (TAMAMLANDI)

Bölüm 56: 'Bütün bunlar bittiğinde yüzünü bile görmek istemiyorum'

        Selam millet :) Bu hafta bölümü biraz erken paylaşıyorum. Malum vizeler geldi çattı. Pazartesiden itibaren her gün hafta sonu da dahil sınavlarım var :( Sıkı çalışmam gerek :( Sizden de dualarınızı eksik etmeyin diyorum :) Yazarınız iyi notlar alsın istersiniz herhalde :D Sınavlarım dolayısıyla yeni bölüm muhtemelen diğer haftaya sarkabilir ama çok fazla bekleyeceğinizi sanmıyorum.Bununda duyurusunu yapmış olayım. Her neyse bu sınav bahsini kapatalım lütfen zira hatırlamak istemiyorum.

        Bu hafta yorumlar biraz azdı sanki :( Bana biraz öyle geldi ve üzüldüm. Bu hafta bu biçare bahtsıza bir kıyak geçersiniz artık :D Parmaklar kalvyelereee.... :D

        Gelelim bölümeee... Bu bölümde biraz geçmişten bir şeyler öğreneceğiz ama en önemlisi Yavuz ve Ateş var :D Ben de bir bölüm onlarsız olaylar yazsam sıkılıyorum vallahi :D Çok seviyorum bu ikiliyi :) Bence iyi bir ikili oldular gibi ne dersiniz ?

        Bölümde kısa da olsa Leyla-Ateş ikilisini de görüyoruz :D Bu ikilinin adını ne koydunuz merak ediyorum :D Ali ile Berfin'e ALBER demiştiniz :D Harbiden Yavuz ve Ahsen Melek'le Emirhan falan... Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim :)

       Kaçmadan önce benden istediğiniz bir şeyler varsa emriniz başımla hemen hallederiz :)

       İyi okumalar efendim :)

***

O eski günlerden söz etme bana, efkarım gönlüme doldu bu gece.

***

        Ateş konakta çalışanlardan babaannesinin küçük salonda olduğunu öğrenince Yavuz ile birlikte yaşlı kadının yanına gitti. Boran Karahan hakkında daha detaylı bilgilere ihtiyacı vardı. Salondan içeri girdiğinde Murat'ı Rahşan Hanım'ın kucağında görünce şaşırmıştı. Leyla ortalarda görünmüyordu. Konağa geldiğinden beri karşılaşmamışlardı.

     ''Leyla nerede babaanne?'' Koltuklardan birine yerleştiğinde Yavuz da tam karşısında yerini almıştı.

     ''Hastaneye gitti.'' Yalan söyleme gereği duymadı Rahşan Karahan. Leyla'nın Ateş'in bütün uyarılarına kulak asmadığını herkes biliyordu. Bu ikilide baskın taraf genelde Leyla idi. Ateş Karahan'ın herkese sözü geçiyordu ama Leyla'ya değil.

     ''Ne demek hastaneye gitti? Ben kimse bir yere gitmeyecek demedim mi? Daha bugün yaşananlardan sonra nasıl izin verirsin?'' Babaannesinin kucağında uykuya dalmaya çalışan oğlunu uyandırmamak için sesisin tonu kısık tutmaya çalışıyordu. Çünkü Murat Karahan uyanırsa rahat rahat konuşmalarına asla izin vermezdi.

     ''Sanki bilmiyorsun evladım karını. Gideceğim dedi gitti. Yalnız göndermedim meraklanma.'' Ateş altı yıllık karısının bu başına buyruk hareketlerine alışmıştı artık. Sinirlenmek onun için rutin haline gelmişti. Sözü geçmiyordu Leyla'ya. Genç kadın burnunun dikine gidiyordu hep. Kızdırmak da istemiyordu onu Ateş hiçbir zaman. Zira Leyla bir kızdı mı olan yine Ateş'e oluyordu. Bir nevi kıramıyordu karısını genç adam, her istediğini yapıyordu nihayetinde.

     ''Biliyorum Rahşan Hanım, bilmez miyim.'' Kafasını yaşlı kadının kucağında uyuyan oğluna doğru uzattı Ateş. Uyuduğundan emin olunca söze girdi. ''Yavuz'la buraya sana bir şey sormaya geldik babaanne. Bize anlatman lazım. Neden niçin diye hiç sorma oralar uzun hikâye. Sen anlat yeter.''

     ''Ne soracakmışsınız bana?'' Gözleri Ateş ve Yavuz arasında gidip gelirken, sorusunu Yavuz cevapladı.

     ''Boran Karahan'ın kim olduğunu merak ediyoruz.''