AH SENDE (TAMAMLANDI)

Bölüm 31: 'Ahsen, seninle konuşmaya çalışıyorum'

***

Sen bana sen desen de demesen de olur. Ama ben sana sen diyeceğim, düşün dur.

***

        Yavuz hafta sonu olmasına rağmen yine şirketteydi. Berfin'in telefonundan sonra Ahsen'in bu gün de eve gelmeyeceğini anlamıştı. Onunla konuşması gerekiyordu fakat önce Ömer ve Ayşe işine bir çözüm bulmalıydı. Aslında çözüm basitti. Hiç istemese de Ömer'in kızı kaçırması gerekiyordu. düne kadar başka çözüm yolları düşünmekle meşguldü ama Ayşe'nin dün nişanlandığını öğrendikten sonra acilen bir şeyler yapmalıydı. Planı kafasında kurmuştu. Gerekli düzenlemeleri de ayarlamıştı. Pasaportları çıkana kadar birkaç gün bulunamayacakları bir yerde saklanmalarını sağlayacak sonrasında Almanya'daki bir arkadaşının yanına yollayacaktı. Her ihtimale karşılık oradan da başka bir ülkeye gönderecekti. Her türlü imkânı sağlayacaktı. Bütün planı defalarca gözden geçirmişti. Hiçbir hata, eksiklik istemiyordu. En ufak bir sorun hayatlarına mal olabilirdi. Hiçbir şekilde kendisinin yardım ettiği bile anlaşılmamalıydı. Bu yüzden Ahsen'in eve gelmemesi en iyisiydi. Her şey genç kızdan da gizli olmalıydı. Eğer bilirse burnunu sokabilir kendini de tehlikeye atabilirdi. Ahsen'in evden ve kendinden uzak durması en mantıklısıydı. Yavuz Miroğlu yardım ettiğinden şüphelenilmesi olasılığına karşı kendini ve Ahsen'i savunmalıydı. Bu sebeple Ahsen ile aralarının açıklığı ve hatta genç kızın evden gitmiş olması en güzel bahaneydi.

         Planı sadece Melek'e söylemişti genç adam. Ayşe'ye bir şekilde haber yollamalıydı. İstemeye gittiklerinin ertesi günü Yakup Ağa'dan Ayşe'nin işi bıraktığına dair haber gelmişti. Bu da Yavuz'un beklediği bir şeydi. Planı Melek'e anlatmıştı çünkü Ayşe'nin okuldaki eşyaları bahanesiyle Melek'in genç kıza haber vermesi gerekiyordu. Ne Ömer'in ne de Ayşe'nin hiçbir şeyden haberi yoktu. Birazdan ikisi de her şeyi öğrenecek bu gece de plan devreye girecekti. Her şey şimdilik kusursuzdu. Böyle devam etmesi de gerekiyordu.

        Telefonunu eline alıp Ömer'İ aradı Yavuz. Telefon daha ikinci çalışta açılmıştı. Ömer günlerdir bu telefonu bekliyordu. Ağasından gelecek iyi yönde bir haber Ömer'in tek kurtuluşuydu. Sevdiğinin nişanlandığı haberini aldığından beri ne yapacağını bilememişti genç adam. Yavuz Ağa kati bir şekilde hiçbir şey yapmaması konusunda uyarmıştı onu. Eli kolu bağlıydı.

     ''Alo, Ömer.''

     ''Benim.''

     ''Benle konuştuğunu kimseye belli etme ve beni iyi dinle. Uzun tutmayacağım konuşmayı.''

     ''Evet.''

        Yavuz gece yapacaklarını ve sonrasını detaylıca anlattı Ömer'e. Ömer nefes almadan dinledi. Sonunda gelmişti kavuşma anı. Yakalanma korkusu bu güne kadar Ayşe'yi kaçırmasına mani olmuştu ama şimdi arkasında Yavuz Miroğlu vardı. Güveniyordu ona. Anlattıklarını can kulağıyla dinledi. O da hata olsun istemiyordu. Nihayet sevdiğine kavuşuyordu sonunda. Ömer'den mutlusu var mıydı şu hayatta?

     ''Anladın mı?''

     ''Evet.''

     ''Tamam. Bak kimse bilmeyecek size yardım ettiğimi. Plandan da kimseye bahsetme. Hiç kimseye. Ahsen kesinlikle bilmesin. Dediklerimi harfiyen yaparsan sonuca ulaşırız. Siz gittikten sonra uzun bir süre görüşemeyebiliriz. Ama ben bir şekilde iletişim kurmaya çalışacağım. Şimdi kapatmam lazım. Lütfen dikkatli olun. ''