struggles in love (VOLTOOID)

51

Thuis aangekomen, kwam natuurlijk Karima weer met een preek aanzetten. "Wat ben je stil." Zei ze als ze Jihane de kamer binnenlopen en op haar bed gaan zitten. "Hoe bedoel je?" "Ja, je bent afwezig en je ziet er niet bepaald happy uit. Troubles met mooiboy?" "Karima, doe normaal. Er is niks." Jihane wilde opstaan, maar Karima trok haar weer terug bij haar arm. "Je bent mijn zusje en ik ken je al je hele leven lang. Als er iemand is die weet hoe je in elkaar steekt, dan ben ik het wel, dus vertel nou maar gewoon wat er is en kom niet met een leugen." "Oke, ik heb ruzie met Redouan, maar... het is gewoon een kleine meningsverschil. Het goed komt." Karima keek haar onderzoekend aan. "Waarom geloof ik er niks van?" "Het is waar." "Ja, tuurlijk. Oke... wanneer is die ruzie begonnen?" "Gisteren." "Hebbes! Daarom was je net bij hem?" "Ik was niet bij hem." "Je was wel bij hem. Mama zei dat je eten was gaan brengen naar Sanne. Misschien is mam wel zo naïef dat ze het gelooft, maar ik niet. Je was eten gaan brengen naar Redouan en dat is helemaal niet erg. Het is juist lief van je, maar dan moet je niet tegen me gaan liegen. Kom op, met het echte verhaal." Oeff, zij ook weer! Jihane had een idee: Misschien kan ze haar al een beetje voorbereiden op het nieuws dat ze met Chafik gaat trouwen, als Jihane besluit toch de vrouw van Chafik te worden. "Oke, het is een leugen. We hebben geen ruzie, maar er is wel een groot probleem." "En dat is?" "Ik ben verliefd op een ander." Jihane deed haar best om overtuigend over te komen en het is haar gelukt ook. "Wat? Verliefd op een ander?" Jihane knikte verdrietig. Ze was oprecht verdrietig als ze eraan moet denken dat ze Redouan misschien wel moet verlaten. Alles zit tegen. Hoe moet ze aan haar moeder gaan vertellen dat zij en Redouan uit elkaar zijn. Haar moeder denkt dat zij samen oud worden. Ze gaat nu anders naar haar kijken. Ze gaat haar teleurstellen, haar dochter die een relatie had en het beëindigde om met een ander te gaan trouwen. Ze gaat denken dat ze dit altijd doet. Dat ze tig relaties heeft gehad. Ze raakt haar vertrouwen in haar weer kwijt, wat Jihane absoluut niet wil. Ze kan natuurlijk wel doen alsof Chafik Redouan was, maar haar moeder weet dat haar vriend Redouan heet en Chafik kan natuurlijk niet zijn naam veranderen. Alles zit tegen! "Wat moet ik nu doen?" Zei ze snikkend. Karima hield haar stevig vast. "Het komt goed. Maar een vraag: Hou je echt zoveel van hem? Meer dan van Redouan? Want dat lijkt me echt onmogelijk." "Ik weet het niet. Ik ...ik ben opeens verliefd geworden en ik wil bij hem zijn. Hij is ook gek op me, daardoor ben ik Redouan een beetje vergeten, maar ik hou ook van hem. Ik begrijp mezelf niet meer." "Het komt goed Insha'Allah. Waar jij achter moet komen, is van wie je het meest houdt en bij wie je echt wilt zijn. Ik ken die andere vent niet, en Redouan wel. Het lijkt me echt zo dat niemand beter is dan Redouan. Dat hij echt de beste voor je is, maar jij moet het zelf weten." Jihane knikte. "Ik zal mijn best doen." zei ze snikkend. "Ik zal het beste beslissen." En ze keek starend voor zich. Ja, ze moet het beste beslissen... Twee dagen later: De afgelopen dagen waren een ware hel... voor Jihane dan! Ze miste Redouan nu al. Ja, ze heeft besloten om het aanbod van Chafik toch te accepteren. Ze doet dit voor Redouan en voor niemand anders en dat gaat ze Chafik ook heel erg duidelijk maken. Ze haat hem meer dan ooit. Ze kan maar niet begrijpen waarom iemand zo gemeen kan zijn. Waarom iemand zoveel om wraak geeft en andere mensen vergeet. Waarom iemand niet aan het leven van een ander denkt. Ze kan het niet begrijpen en misschien zal ze het ook nooit begrijpen. Ze heeft Chafik nog niet verteld wat ze heeft besloten. Hij moet zelf maar bellen. Ze gaat hem mooi niet opbellen en zeggen. "Hey, Chafik, ik trouw met je!" Die woorden moesten mooi klinken. Als muziek in de oren, zijn huwelijksaanzoek moest net zo klinken. Hier heeft ze altijd van gedroomd. Dat haar prins op het witte paard, heel romantisch haar een aanzoek doet en zij heel erg gelukkig antwoord met een veel betekende ja. Ze heeft die moment keer op keer in haar hoofd afgespeeld. Toen ze Redouan ontmoette en verliefd werd, wist ze zeker dat het zal gebeuren. Dat haar droom werkelijkheid zou worden. Dat ze het niet meer in haar hoofd zou afspelen, maar in het echt. Ze was er zeker van, maar blijkbaar dacht ze toen nog niet aan Chafik, de man die levens verwoest, zonder enige emotie erbij te hebben. Wat zal het een opluchting voor haar zijn als hij ook eens pijn voelt, echte pijn wat zij voelt door hem. Ze zal opgelucht en blij zijn. Ze zal ervan genieten en met heel haar hart hoopt ze op die moment. Ook die moment speelt ze in haar hoofd. Hm, die gedachte al. Wat hoopt ze dat dit uitkomt, dat hij gaat beseffen wat hij haar en Redouan aandoet. Hoe laf kun je zijn om iemand te dwingen met je te trouwen. Iemand chanteren en dreigen. Hoe hopeloos. Ze werd uit haar gedachten gehaald door haar mobiel. Het was een smsje van Redouan. "Hbiba, waar ben je? Zullen we een hapje gaan eten? Mijn vriend heeft een restaurant geopend en het schijnt er super te zijn." Ze wilde zeker nog even genieten van hem, ook al zou ze het niet aankunnen bij de gedachte dat het misschien wel de laatste keer zou zijn. De laatste keer dat ze hem zo gelukkig ziet. Ze moet ervan genieten en hem ook laten genieten. Ze smste terug dat ze zo langs kantoor zou komen. Ze was nog op werk, over een half uur is ze klaar, dan kan ze naar hem. Hem, haar grote liefde. Niemand kan daar ooit iets aan veranderen. Zelfs Chafik niet. Nee, zelfs hij niet... "Lekker he?" Zegt hij tijdens het eten. Het was inderdaad heerlijk, alleen jammer dat Jihane er niet volop van kon genieten. Hoewel ze zich zelf had beloofd niet aan Chafik te denken, ging het toch mis. Ze moest telkens denken aan het moment dat ze Redouan moet vertellen dat ze niet meer voor hem gaat. Dat ze van Chafik houdt. Ze weet niet of hij haar echt gaat geloven. Ze is bang voor zijn reactie en gewoon voor alles. "Het is heerlijk, ja." Zegt ze kortaf. Redouan begint te vertellen over Nordin, zijn vriend en de eigenaar van het prachtige restaurant. Het was een zeer boeiend verhaal, maar half had Jihane ernaar geluisterd. "En zo is het dus allemaal begonnen. Wel tof van hem dat hij niet heeft opgegeven." Redouan eindige zo zijn verhaal. "Ja." Weer zo'n korte af antwoord. "Schatje, is er iets? Voel je je niet lekker?" "Nee, gewoon... Ik word ongesteld." Hij knikte begrijpend. "Oh, op die manier." Zei hij lachend. Op dat moment ging haar mobiel over. Jihane haalde het tevoorschijn en schrikt als ze de naam 'Chafik' ziet. Niet nu, smeekte ze. "Neem je nog op?" Vraagt Redouan als hij opmerkt dat Jihane wel te lang naar haar mobiel staart. "Niet belangrijk." Zei ze en drukte Chafik weg. Vervolgens stopte ze haar mobiel in haar tasje. "Maar vertel..." Zei ze opgewekt. Deze keer ging ze er echt voor: ze wilde genieten en Chafik even aan de kant zetten, al is het moeilijk. Die avond heeft ze ook echt genoten. Na het eten, zijn ze naar huis zijn huis gegaan. Veilig in zijn armen en met een goed gevoel hebben ze een film gekeken. Hij hield haar strak vast en fluisterde telkens lieve woordjes in haar oor. Chafik zou haar nooit zoveel liefde kunnen geven als Redouan dat doet, niemand zou dat kunnen, alleen Redouan. Hij is haar grote liefde en dat zal eeuwig zo blijven, of ze nou bij elkaar zijn of niet... haar liefde voor hem zou niemand van haar kunnen afpakken en ja, zelf Chafik niet!! Die al helemaal niet! Later die avond toen ze naar huis reed, zag ze 16 gemiste oproepen van Chafik. Ze belde hem terug. "Waarom nam je niet op?" Reageerde hij fel. "Dat gaat je niks aan, Chafik." "Ben je dan vergeten dat het vandaag de dag was dat je een antwoord zou geven?" "Het is geen zakelijk aanbod, Chafik... of toch wel, want ik trouw niet uit liefde met je." Hij was een tijdje stil. "Dus je trouwt met me?" "Niet uit liefde, nogmaals en ik doe dit voor 1 persoon en je weet zelf wel wie. Dag, Chafik." En met een ruk hing ze op. Hij had ook niet teruggebeld. Nee, hij wist dat dit haar antwoord zou zijn en die opmerking had hij ook verwacht. Toch is hij blij dat hij haar over een tijdje 'mijn vrouw' kan noemen. Dat ze niet van hem houdt... daar zal hij zeker wat aandoen. Er is geen vrouw op aarde die niet van hem kan houden en Jihane al helemaal niet. Die is nu kwaad, maar dat zal overgaan. Dat zal veranderen in liefde, daar was hij zeker van! Ze zeggen niet niks voor niks: Haat en liefde ligt dicht bij elkaar. Met een goed gevoel en een tevreden blik leunde hij naar achteren.