struggles in love (VOLTOOID)

27

Ze reikt haar hand uit als teken om op te staan en met haar te dansen. Nee, hij gaat het niet doen! Jihane voelde de woede in haar koken. Het liefst staat ze op en loopt op dat meisje af en slaat haar helemaal in elkaar. Redouan keek haar kant op. Jihane keek afwachtend naar zijn reactie...] Jihane keek aandachtig toe wat hij zal doen. Dat meisje werd ongeduldig. "Kom op. We zijn hier om lol te maken, niet om de hele avond luieren." Redouan keek haar glimlachend aan en pakte haar hand vast. Hij stond op en liep samen met haar de dansvloer op. Jihane stond letterlijk met een open mond te kijken. Hij staat echt met haar te dansen! De woede die ze voelde, is niet te beschrijven. "Chafik, laten we dansen!" Vlug stond ze op en trok Chafik mee. Op de dansvloer, begon ze samen met Chafik te dansen en te lachen. Ze wilde hem net zoveel pijn doen als hij haar. Redouan en dat meisje waren ver weg van hun. Hij kon er ook moeilijk tegen om te zien hoe ze met Chafik danst. Hoeveel lol ze samen hebben. Hij weet dat ze boos is dat hij met dat meisje danst, maar hij moest wel. Het is te verdacht als hij de hele avond alleen is. En dat hij dat aanbod van het meisje overslaat, want hij weet dat er veel mannen zijn die dat niet zouden doen. "Je kan goed dansen. Wow, Jihane." Chafik was zeer onder de indruk. Elke keer verast ze hem met haar talenten. "Dank je, jij doet het ook niet slecht." Ze keek langs Chafik heen naar Redouan. Die wijf plakte letterlijk aan hem. Ze pakte zijn handen vast en begon uitbundig te dansen om hem heen. Als ze er langer naar kijkt, gaat ze gekke dingen doen, dus snel richt ze haar blik op Chafik die helemaal los ging. "Je hebt het wel naar je zin he?" "Tuurlijk. Altijd, als ik met jou ben." Hij bleef staan en danste heel rustig. "Je bent speciaal, Jihane. Ik meen het en ik ben... gewoon heel trots dat ik je ben tegengekomen." Het waren hele lieve woorden. Kon Jihane het ook maar zeggen. Ze mocht Chafik wel, maar tegelijkertijd haatte ze hem ook om wat hij Naoual en Redouan heeft aangedaan. Zonder dat, zou hij echt een schatje zijn. "Daar ben ik ook blij om." Zei ze zachtjes en sloeg haar armen om zijn nek. Samen hebben ze lang zitten dansen. Redouan kon er nu echt niet tegen. Hoe close ze samen dansen. Zo gaat het zeker ook altijd op hun afspraakjes. Hij heeft meer spijt dan ooit dat ie mee is gegaan in haar plannen om Chafik aan te pakken. Hj heeft liever vastzitten, dan iemand die zijn meisje afpakt. "Het is genoeg geweest." Zegt hij tegen het meisje dat helemaal niet moe is geworden van al dat wild gedans. "Nog heel even." Zei ze bijna smekend. "Ik zei toch dat het genoeg is geweest, waarom blijf je doorjammeren?" Het kwam er geïrriteerd uit. "Rustig maar, hoor." Zegt ze en loopt weg. Hij loopt terug naar zijn plek. Jihane was eindelijk opgelucht. Even later gingen ook zij zitten. De dames die aan hun tafel zaten, zijn inmiddels al weg, aangezien ze toch geen aandacht krijgen. Maar daar bleef het niet bij, want net ze gingen zitten, kwam er een meisje op hun af. Deze kent Chafik zeker weten, want hij zag er bepaald happy uit toen hij haar zag. "Hallo, Chafik." Zei ze terwijl ze Jihane van top tot teen bekeek. "Hey." Zei Chafik kortaf. Ze richtte haar blik op hem. "Hoe gaat het hem je?" "Gaat lekker, zoals je kunt zien, ben ik erg gelukkig." En hij pakte Jihanes hand vast waar hij een kusje op plaatste. Ze knikte. "Ja, dat zie ik. Leuke meisje." "Dank je." Zei Jihane zachtjes. "Ze is zeker leuk. Lief, zorgzaam, grappig, en vooral geen bedriegster die relaties heeft." Oh dus dat is dat meisje waar hij en Redouan ruzie over kregen! Jihane bekeek haar nu wat beter. ze is zeker niet slecht. Slank, bos krullen, lang en zeer knap. Jihane moest aan de laatste woorden van Chafik denken. Geen bedriegster die twee relaties heeft. Hij moest eens weten dat ze nu precies op haar lijkt. "Dat zal wel, maar ik wilde nog even zeggen dat het mij spijt." Zei ze. "Daar heb ik nu niks aan en al vergaf ik je, er zal alsnog niks tussen ons veranderen. Hoe ik al zei, ik ben gelukkig en ben jou en jouw gedrag al lang vergeten." Ze knikte. "Jij zult mij nooit vergeten, Chafik. Dat heb je zelf duidelijk gemaakt. Weet je nog, die dag. Weet je dat nog, Chafik. Toen je me de liefde verklaarde en je me beloofde voor altijd bij mij te blijven en dat je me nooit zult vergeten wat er ook gebeurd. Je was oprecht en ik zag in je ogen dat je helemaal gelijk. Mij kan je niet vergeten en die vier jaar lange relatie ook niet. Dag, Chafik en meisje, het spijt me dat ik dit in jouw bijzijn moet zeggen, maar hij vroeg erom." Jihane knikte maar. Ze liep weg. Chafik keek maar nadenkend voor zich uit. Hij keek daarna Jihane spijtig aan. "Het spijt me dat dit moest gebeuren." Jihane moest nu jaloers overkomen. Ze was het helemaal vergeten. Ze stond op. "Je bent haar niet vergeten en dat zul je ook nooit doen. Ik heb dus geen zin in iemand die constant aan iemand anders denkt." Voor hij de kans kreeg om wat te zeggen, liep ze weg. Oeff, dat scheelde niet veel. Ze liep naar buiten. Even frisse lucht halen, want binnen is het best wel benauwd! Buten was het heerlijk fris. Ze keek haar ogen uit. Het was prachtig. Ontelbare sterren bevonden zich boven. Wat wil ze graag hier samen met Redouan zijn. Dat hij haar stevig vasthoudt en samen naar de mooie sterren kijken. Wanneer is deze nachtmerrie afgelopen en kan ze gewoon gelukkig zijn zonder angst. Het geluk uitstralen, bij de gene zijn van wie ze houdt, geen stiekem gedoe meer. Ze uitte een diepe zucht en veegde een traan weg. De laatste tijd heeft ze zich vaker zwak gevoelt. Dat is vreemd, want Jihane is alles behalve zwak. Ze wist altijd wat ze deed en niemand kon haar iets wijs maken wat ze niet wilde, maar nu begint dat langzaam aan te dalen. Haar enorme zelfvertrouwen.. alles begint anders te worden. Weer uitte ze een diepe zucht. "Jihane?" Hoorde ze. Ze veegde haar tranen en draaide zich om naar Chafik. "Het spijt me." Zegt hij zachtjes. Ze draaide zich weg van hem. Chafik liep op haar af en ging naast haar staan. "Zij stelt niks meer voor." Jihane keek hem aan. "Chafik, ze had gelijk. Je bent haar niet vergeten en dat zul je ook nooit doen. Je hebt haar beloofd dat je haar nooit zal vergeten en je denkt nog aan haar en houdt nog van haar... je hoeft me niks wijs te maken, Chafik. Niks." Hij pakte haar vast bij haar schouders en keek haar streng aan. "Ik ben haar vergeten." Hij liet haar los en pakte haar handen vast. "Ze heeft wel gelijk, ik heb haar beloofd en verzekerd dat ik der nooit zal vergeten wat er ook gebeurd en kort geleden dacht ik nog aan haar, ik miste haar, ik wilde haar bij me hebben, maar dat is allemaal voorbij nadat ik jou had ontmoet. Het is misschien moeilijk te geloven, maar Jihane, jij hebt dat veranderd. Jij hebt mij haar doen vergeten en ik hou echt niet meer van haar. Ik zou hier nooit over liegen. Denk logisch na, Jihane... als ik toch van haar hield, dan was ik toch terug naar haar gegaan. Dan liet ik jou staan. Sinds ik jou ken, denk ik aan geen ander meisje meer. Ik moest constant aan jou denken en de rest deed er niet toe. Ik moest en zou jou in mijn hebben, no matter what. Jihane, ik wil het met jou proberen. Ik wil voor jou gaan en niet voor haar of iemand anders. Alleen voor jou." Hij meende dat, dat kon Jihane duidelijk zien. Ze knikte. "Weet je het zeker? Want ik heb echt geen behoefte aan een gebroken hart." "Schatje, bij mij zul je in goede handen zijn. Ik beloof je nooit pijn te doen." "Oke." Hij streek over haar wang. "Jij bent de mooiste en ik mag heel trots zijn dat jij mijn meisje bent. Ik ben de gelukkigste man vanavond en dat maak jij allemaal waar." Hij was zo lief. Zo moest een man praten, om haar hart te veroveren. Jammer dat het Chafik is, want ze weet hoe hij echt in elkaar steekt. Ze weet wat hij mensen kan aandoen zonder pardon. Hij kwam dichterbij en kuste haar intens. Jihane moest dit echt laten lijken en kuste hem terug... zonder gevoel. Ze voelde er niks bij. Het voelde niet zoals bij Redouan. Dat ze meer wil en dat de vlinders in haar buik beginnen te dansen. Ze zou hem best wel leuk vinden als hij echt is zoals hij vanavond beweert, maar ze weet dat dat niet zo is. Ze kan niet vergeten wat hij heeft gedaan. Ze trok zich terug. Hij keek haar liefdevol aan. "Ik hou van je, Jihane." Na die woorden gehoord te hebben, wist ze zeker dat haar plan geslaagd is. Meer dan geslaagd: Hij houdt van haar, Chafik heeft ze in haar macht. Ze glimlachte "Ik ook van jou." Zei ze zachtjes. Hij omhelsde haar en toen zag ze hem... ze zag Redouan. Hij heeft alles gezien. De blik in zijn ogen, kon ze nergens plaatsen. Hij heeft hun gezien. Hij schudde zijn hoofd en liep weg. De schuldgevoel die Jihane toen voelde, was groter dan ooit. Ze begreep het wel. Ze begreep waarom hij niet wilde dat ze zo close is met Chafik. Ze trok zich weg van de omhelzing. "Laten we naar binnen gaan." Zegt ze zachtjes. "Ja, laten we dat doen." Hand in hand liepen ze naar binnen. Jihane keek rond of ze Redouan zag. Hij zat aan tafel nadenkend voor zich te staren, terwijl zijn vrienden lol hadden met de dames aan hun tafel. Jihane en Chafik gingen aan tafel zitten.