struggles in love (VOLTOOID)

77

Ik wil koffie!" Riep Mounia als ze samen met Karima de woonkamer binnenloopt. "Die ga ik dan zetten." Zegt Karima en loopt de kamer weer uit. "Pff... ligt het aan mij, of is het dit jaar zo zwaar met voorbereidingen voor de vakantie?" "Het ligt vast wel aan jou." Zegt Nora. "Rotkind, ewa wat gaan we doen vanavond? Ik heb wel zien om even uit mijn dak te gaan op mijn laatste avondje met mijn zusjes." "Nou, ik weet niet of je het 'uit je dak gaan' noemt, maar we gaan een film kijken." En Nora staat op. "Een film? Ik wist niet dat we naar de bios zouden gaan. Ik dacht, we blijven thuis." "We blijven ook thuis. Nora heeft een film uitgekozen, als het goed is." Zegt Jihane. Mounia knikte. "Right... wat voor film?" "How to lose a guy in ten days. Super leuke film!" En Nora hield de dvd omhoog. "Nee! Die heb ik al vier keer gezien. Ben het nu wel ff zat. Kunnen we niet een andere film kijken? A please?" Zei Mounia met lieve, gespleten oogjes. "Ah..." Reageerde Nora. Even dacht Mounia haar zin te krijgen. "Nee dus! We kijken gewoon deze film. Je zult het leuk vinden!" "Great!" Later komt Karima binnen met de koffie en lekkere hapjes. "Kijk en geniet, ladies!" Zegt Nora als ze de film opzet. Jihane was er niet echt met haar gedachten bij. Ze moest steeds aan Redouan denken. Hem opnieuw kwijtraken, wil ze niet. Ze wil het voorkomen, maar hoe? Hoe kan ze dat doen zonder andere pijn te doen? Hoe kan ze weer het geluk vinden en gelukkig blijven zonder gestoord te worden of zonder dat er iets gebeurd dat alle plannen in de weg zit? Hoe kan ze het doen? Ze weet het niet. Het enige dat ze wil is Redouan terug en hem houden en ze zal het doen, maar hoe moet het verder met Ouafa? Hoe kan ze ermee omgaan terwijl ze weet dat ze Ouafa pijn heeft gedaan? "Hallo, aarde!" Riep Mounia en zwaaide met haar handen voor Jihanes ogen. "Huh?" "Ik schreeuw hier mijn longen uit en je zit dag te dromen? Wat zit je dwars?" Misschien is dit het goede moment om haar zussen de waarheid te vertellen. "Eh... nergens mee." Ze kon het niet. Ze durfde niet. "Er is niks. Maar wat wilde je?" Mounia keek haar onderzoekend aan terwijl ze antwoord, "Chips en chocola." Dat pakte Jihane en gaf het aan haar met een gemaakte lach. "Kijk eens... chips en chocola." "Dank je." Zegt Mounia en haar aandacht gaat weer naar de film. Ze moet het hun vertellen. Mounia en Karima gaan morgen op vakantie en haar enige kans is nu of nooit. Ze kan niet door de telefoon zeggen dat de bruiloft niet doorgaat. De juiste moment is nu. Ze zuchtte diep, pakte de afstand en zette de film uit. "Heh, wat doe je nou? Dat was een spannende stuk." Riep Mounia. "Jullie moeten naar me luisteren, ik moet jullie wat vertellen en dan kijken we de film af." "Nou, vooruit." Zegt Mounia terwijl Nora en Karima aandachtig Jihane aankijken. "Eh... het is belangrijk en ik vind het belangrijk dat jullie het vroeg weten." "Ja?" Karima gaf haar het gevoel om verder te gaan. "Eh... Chafik is vandaag langs geweest. We hadden een paar dagen lang ruzie en eh..." "Waarover?... of mag ik dat niet vragen?" Vroeg Karima. "Nee, je mag het wel vragen. We hadden ruzie over... Redouan." "Redouan?" "Ja, Redouan. Chafik vind dat ik hem niet eerlijk behandel. Dat ik niet eerlijk ben. Volgens hem voel ik nog wat voor Redouan en ga ik niet echt honderd procent voor hem." "Oh... en is dat zo?" Vroeg Karima. "Nou... eigenlijk wel." En uit schaamte kijkt ze naar de grond. "Oh.. jeetje, wat een pech voor Chafik, meskien." Zegt Mounia. Karima kijkt haar streng aan. "Ga verder, Jihane." "Eh ja... Dus... eh... ik eh..." "Lieverd, als je dat 'eh' achterwege laat, ben je snel klaar en kan ik nog de film kijken voor ik naar huis moet." Zegt Mounia. "Die film heb je toch al vier keer gezien?" "Ja, maar hij blijft leuk." "Mounia, laat haar uitpraten. Misschien vind ze het moeilijk." Zegt Nora. Jihane kijkt haar dankbaar aan. "IK denk dat Mounia gelijk heeft. Ik moet het toch vertellen, dus dan maar snel. Ik hou dus nog van Redouan... Ja, ik weet het. Het is oneerlijk, maar eh... sorry, ga ik weer. Maar volgens mij... heb ik de verkeerde keuze gemaakt. Ik denk dat het verkeerd was om voor Chafik te kiezen." "Ik wist wel dat het niet oke was dat je Redouan heb laten gaan!" Riep Mounia. "Ja. Het was ook niet oke. Het was een stomme fout en nu hebben Chafik en ik ruzie... hadden, is het goede woord. "IK wil gewoon gelukkig zijn." "En dat ben je niet met Chafik?" Karima legde haar hand op de knie van Jihane. "Nee... ja, niet echt. Ik mis... Redouan." "Lieverd, het is niet te laat." Zegt Karima wederom. "Weet ik en daarom..." Ze kwam haar woorden niet uit. Nora keek haar knikkend aan. "Daarom zijn jullie uit elkaar?" Zegt ze. "Hoe weet je dat?" Vraag Jihane verbaasd. "Ja sorry, maar ik kwam langs de keuken toen Chafik hier was en ik ving het een en ander op. Het waren maar een paar woorden en ik dacht dat ik het verkeerd had verstaan, dus zei ik er niks van, maar nu weet ik dat ik het goed heb gehoord." "Oh... ja, we zijn uit elkaar." Haar andere zussen kijken haar verbaasd aan, met name Mounia. "Serieus? Je hebt weer een relatie met Redouan?" "Nee, ben je gek? Zo snel? Nee, ik eh... ik vind het zo moeilijk." "Schat, het is het ook. Chafik lijkt me een toffe gozer, maar ik wist vanaf het begin dat Redouan beter bij je paste en dat je meer van hem houdt. Toen je vertelde dat je hem hebt laten gaan voor een ander, wilde ik niet geloven omdat het onmogelijk leek. Ik vind dat je er goed aan hebt gedaan, dat je eerlijk bent tegen jezelf en tegen Chafik... ik neem aan dat je eerlijk tegen hem was?" Zegt Karima. "Ja, ja! Hij weet alles en hij heeft er echt vrede mee, want hij weet dat ik er niks aan kan doen dat ik nog van hem hou. Hij is echt lief geweest en begreep me." "Dat is mooi. Hij is ook een schatje, dat is echt zo, maar Redouan past inderdaad beter bij je." "Hoe moet het dan verder? Hoe moet ik het aan mam en papa vertellen? Ze zullen teleurgesteld zijn." "Lieverd..." Begon Mounia en kwam voor haar zitten op haar knieën. "IK vind dat je ook eerlijk moet zijn tegen hun. Het is jouw leven en dat moeten ze accepteren. Als ze van je houden, zullen ze het doen... ja, ik weet dat ik hard klink en dat het ook mijn ouders zijn, maar het is echt jouw leven en jij bepaalt wat jou gelukkig maakt en wat niet. Je dacht dat Chafik de juiste man was, maar het klopt niet en dat horen ze te weten. Je kent mama en papa wel, ze zullen het heus wel begrijpen." Jihane laat een traan vallen. Een traan met gemengde gevoelens. Ze is zo blij met haar zussen. Ze is zo opgelucht dat ze het positief opvatten en haar niet aanvallen. Dat ze haar begrijpen, dat ze begrijpen dat de liefde voor Redouan dieper gaat dan voor wie ook. "Jullie zijn perfect! Echt, ik zal jullie missen!" En ze geeft Mounia en dan Karima een kus op de wang. "Maar hoe gaat het nu verder? Ik neem aan dat je Redouan morgen inschakelt en vertelt dat je van hem houdt." "Nou..." Weer die tranen. "Hee, lieverd..." Haar zussen sussen haar. Karima en Nora zitten allebei naast haar en Mounia zit voor haar. "Zeg het maar." "Hij is verloofd." "Wat?! Verloofd? Bedoel je verloofd als... verloofd?" Jihane keek Nora aan en knikte. "Verloofd? Kan niet! Verloofd als ...verloofd, dat je gaat trouwen? Verloofd?" Mounia keek haar boos aan. "Ja, Nora, verloofd als in verloofd! Bestaan er meer 'verloofd' dan? Jeetje, mens." "Ja sorry, hoor... maar het is zo... onwerkelijk. Waarom zou hij zich verloven als hij van je houdt?" "Dat deed hij om je te vergeten he?" Zegt Karima. "Ja, dat zegt hij." "Oh en nu?" "Weet ik niet. Hij kwam hier vandaag ook al en hij zegt dat ie van me houdt, dat ie met ..zijn verloofde zou breken om met mij verder te gaan. Dat het oneerlijk is om bij haar te blijven als hij niet van der houdt." "Groot gelijk, geef ik hem!" Riep Nora. "IK bedoel... het is niet eerlijk tegenover jullie, maar ook niet tegen over dat meisje! Ze wil toch niet haar leven delen met een man die niet van der houdt, een man die een ander wil? Dat zou geen een vrouw willen." "Ja, maar ik wil het niet. Ik zag ze samen en ze was zo gelukkig. Ze wil dit echt. Dat kon ik zien. Ik wil haar geluk niet in de weg staan." "Zij staat JOUW geluk in de weg! Redouan is van jou, jij had hem eerst." "Nora, ik ga niet vechten om wie hem eerst had. Het gaat om liefde, oke?" "Ja oke... maar... het is gewoon niet eerlijk. Ik wil Redouan als zwager, is dat zo gek?" "Nee, dat is niet gek, maar dat meisje verdient ook geluk en misschien houdt ze zoveel van hem dat ze gewoon hem wil." "Ook als hij niet van der houdt?" Vraagt Mounia. "Misschien... ik weet het allemaal niet meer!" Ze greep naar haar hoofd. "Lieverd, luister naar me..." Begint Karima. "Als jij van die man houdt, doe je alles voor die man. Het is een goede eigenschap om aan andere te denken, om aan het geluk van andere te denken, maar als het ten koste gaat van je eigen geluk, doe je er toch niet zo goed aan als je denkt. Jij verdient het om gelukkig te zijn en dat meisje vast ook en daarom moet je naar je hart luisteren. Jij gaat gewoon verder met Redouan. Daar doe je jezelf en Redouan een plezier mee, maar ook dat meisje, want jij voorkomt dat ze met iemand trouwt die niet van haar houdt, niet zoals hij van jou houdt, maar als je niet doet wat je hart zegt, dan maak je drie mensen ongelukkig. Jezelf, Redouan en dat meisje. Wil je dat, Jihane? Wil je drie mensen ongelukkig maken als je ze heel simpel gelukkig kan maken?" Jihane keek haar zus aandachtig en nadenkend aan. Nora en Mounia kijken met en open mond naar Karima. "Jeetje, mens! Had je die preek niet eerder moeten geven. We zitten hier door elkaar allerlei dingen te roepen terwijl jij in een paar woorden alles duidelijk maakt. Waar heb je die talent vandaan?" Zegt Mounia. Karima gaat weer rechtop zitten en kijkt met een lach voor zich. "Tja, ik ben niet niks voor niks een therapeut." Jihane haalt een grijns tevoorschijn en knikt. "Karima, wist je dat je helemaal gelijk had?" Ze knikte. "I know!"