struggles in love (VOLTOOID)

84

En hoe is het daar in Portugal?" Vroeg Jihane enthousiast. "Heerlijk! Het is prachtig, ik zou hier zo graag langer willen blijven." "Zet dat maar uit je kop! Ik mis je zo erg en morgen begin ik al met werken... zonder jou!" "Ah, er zijn andere collega's toch. Het zal echt mee vallen." "Het is anders, maar goed... jij verdient je vakantie en ga lekker genieten van het mooie land en je lieve mannetje. Hoe vindt hij het trouwens?" "Leuker dan mij, denk ik." Zegt ze lachend. "Hij heeft het erg naar zijn zin hier. Hij verwent me echt heel erg." "Dat is mooi. Ik ben echt blij voor je dat je iemand hebt gevonden als Nick." "Ja, ik ook. Hij is echt perfect." "Ah.." "Maar hoe is het met jou... en de liefde? Nog steeds hetzelfde?" "Ja, het is echt afgelopen en... ik begin het te accepteren." "Ja, tuurlijk, joh!" "Nee, echt. Chafik is terug en we zijn vrienden geworden." "Serieus?" "Ja, het is veel beter zo natuurlijk." "Niks van Redouan gehoord?" "Nee, en ik wil dat zo laten anders... je weet." "Lieverd, word gelukkig. Alstublieft?" "Ik ben gelukkig, echt. Ik heb een perfecte familie, vrienden en jou. Wat wil ik nog meer... oke, ik heb een iemand niet die ik wel zou willen, maar je krijgt niet altijd alles." "Dat is waar... maar schat, ik ga hangen. We gaan uit eten. En doe iedereen de groeten van me." "Zal ik doen en veel plezier en genieten he." "Zal ik doen. Hou van je." "Ook van jou. Doeg!" Als Jihane ophangt, kijkt ze bedenkelijk voor zich uit. Hoe zou het met hem gaan? Ze heeft hem al weken lang niet gezien of iets van hem gehoord. "Eey, wijfie, whatsup?" Nora zakt zuchtend naast Jihane op de bank. "Niks, hoezo?" "Je zit er zo down uit." "Slecht geslapen." Zegt Jihane snel en staat op. "Ik ga even de stad in om wat inkopen te doen. Ga je mee?" "Nee, ik heb met iemand afgesproken." "Oh? Wie dan?" "Je kent hem niet, maar als je meegaat..." Ze keek haar afwachtend aan met een brede, geheimzinnige lach. "Ha, dacht het niet! Ik ga niet mee naar je afspraakjes!" "Kom op, ik heb het gevoel dat hij wel eens goed voor me zou kunnen zijn. Daarom wil ik eerst dat je hem goedkeurt." "Nee, schat. Ik heb daar echt geen zin in... in dat kleffe gedoe." "Ga nou mee en als we daar weg zijn, beloof ik dat ik dan met je mee ga naar de stad." Jihane was stil. Ze heeft inderdaad geen zin om alleen te gaan. Naoual werkt, dus die kan ook niet mee en alle andere meisjes die ze kent, zijn op vakantie. Chafik kan ze moeilijk vragen. Die houdt niet van winkelen en die is vast aan het werk, aangezien Adil vandaag vertrokken is naar Marokko. "Nou?" Nora werd ongeduldig. "Oke, oke! Maar als ik hem niks vind, gaan we meteen weg." "Geloof me... je zult hem geweldig vinden." "Dat hoop ik voor je." Jihane loopt de trap op naar haar kamer om zich aan te kleden. Als dat gebeurt is, rijden ze samen weg. "Waar is het eigenlijk?" "We hebben afgesproken in het park." "In het park?" Herhaalde Jihane nadrukkelijk. "Ja, is toch romantisch. Een picknick." "Ja, voor twee en niet voor drie mensen. Ik breng je en dan ben ik weg." "Doe normaal... het was maar een grapje. We hebben wel in het park afgesproken, maar er is geen picknick." "Oh, great." Als ze er zijn, stappen ze beide uit. Het was een lege buurt. Het leek net alsof er geen mensen woonden. De huizen waren hier ver vandaan en het park was prachtig. Groen, leeg en rustig. Verderop was er een klein bankje. "Mooi." Zegt Jihane fluisterend. "Ja he.." "Maar we zijn te vroeg, denk ik. Waar is je date?" Zegt Jihane als ze rond keek. "Hier ben ik." Na die woorden, durfde ze zich niet om te draaien. Ze bleef als een standbeeld staan. Hij kwam voor haar staan.