Die middag, hebben ze zitten praten over alles en nog wat. Hij vertelde over zijn werk en familie. Hij was heel open en antwoordde al haar vragen. Het was wel zeker: Ze valt op hem...] "Ik voel me echt een sukkel!" Riep Sanne en sloeg met haar hand voor haar voorhoofd. "Ik had je moeten geloven... je had gelijk en ik maakte je iets anders wijs. Vergeef me, please?" Lachend heeft Jihane geantwoord. "Oke, ik vergeef je." "Dank je, dank je!" Sanne ging recht zitten en kek Jihane geheimzinnig aan. "En? Tell me, hoe is het gegaan tussen jullie?" "Hij is heel lief. Precies zoals ik dacht. Hij zou een vrouw nooit pijn doen en hij is zorgzaam en ..." "Jihane, you are in love!" Riep Sanne vrolijk. "Ik vind hem leuk, ja. Ik ga het niet ontkennen, maar verder heeft het niks te betekenen. We zijn gewoon..." Sanne liet haar niet uitpraten. "Vrienden?" Ze knikte. "Dacht het niet... je kan zeggen wat je wilt, maar gewoon vrienden zijn jullie niet. Hij vind je vast ook leuk." "Denk je?" "Ja, anders zou hij niet zeggen dat het belangrijk voor hem is dat je hem geloofd. Lijkt me wel logisch, niet?" "Nee, misschien gaat het gewoon om het feit dat hij dat meisje niet verkracht heeft." "Blijf jij dat maar denken, Jihane. Maar... wanneer zien jullie elkaar weer?" "Hij had me vanochtend gebeld en we zouden straks wat gaan eten." "Oh nice! Zie je, jullie hebben een afspraakje! Joepie, Jihane heeft eindelijk en afspraakje!" "Doe normaal, trut!" Riep Jihane en gooide een propje recht in haar gezicht. "Sorry.." Na haar werk, stond hij haar al op te wachten. Ze was niet met de auto, die had ze aan Nora geleend. "Alles goed?" Vroeg hij nadat ze de auto zijn ingestapt. "Elhamdullilah en met jou?" "Gaat lekker. Hoe was werk?" "Goed... gewoonlijk." Lachend keek hij voor zich. Verder hebben ze over koetjes en kalfjes gepraat tot ze bij het restaurant aankwamen. Hij vertelde dat ie 2 broers heeft van 30 (Hakim) en 28 (Karim) en 2 zusjes van 21(Soraya) en 15 (Ilham). Hij zelf is 26 jaar. Heel netjes stapte hij uit zijn auto en liep aan de andere kant waar hij de portier voor der open maakte. Een echte heer, dacht ze glimlachend. In het restaurant, werden ze naar een tafel begeleid. Nadat ze hebben besteld, keek hij haar aan. "Hoe is het met Noufel?" "Haha, het gaat goed al is ie teleurgesteld dat ik mijn belofte niet ben nagekomen." "Dezelfde heb ik ook met Dina. Ze keek er naar uit om met Noufel te zijn. Die kleintjes vinden elkaar wel iets te 'lief'." Zei hij lachend. "Ewa ja, ze zijn ook maar mensen met gevoelens." "Dat is waar. Wat vind jij van kinderen? Ben je zo een kindliefhebber of niet?" "Ik wel. Jazeker! Noufel is nog mijn enige neefje en ik ben echt gek op hem. Kinderen zijn altijd leuk, ook al krijg je soms hoofdpijn van ze, toch blijven ze speciaal." Hij knikte en keek haar onderzoekend aan. Ze kon niet tegen die blik. Dat doet hij nou elke keer weer, dacht ze geïrriteerd. Ze werd er verlegen door. Raar hoe ze verlegen wordt nu, want ze is nooit het type geweest dat zich ongemakkelijk voelt bij anderen. "Dus je wilt later ook weel kinderen?" Vroeg hij na een tijdje. "Insha'Allah. Ik ben gek op ze en jij? Zie jij in je toekomst ook wel kinderen?" "Natuurlijk. Ik vader? Ik kan niet wachten." Ze begonnen te lachen. Wat hadden ze een lol en allebei wilden ze bij elkaar zijn en blijven. Ze hebben gezellig zitten eten en het was heerlijk. Na het eten, bracht hij haar naar huis. Voor haar huis, keek ze elkaar aan. "Bedankt voor de leuke dag." Zei ze zachtjes. "Jij ook bedankt dat je mee wilde." Ze bleven elkaar aankijken, hoe graag ze ook weg wilde kijken, haar ogen bleven geplakt aan die van hem. Zijn mooie grijze/groene kijkers. Prachtige ogen die hij van zijn moeder heeft. Glimlachend keek hij haar aan. "Ik wil je kussen, maar ben bang dat je het liever niet wilt." Zei hij lachend en keek voor zich. Kijk hoe lief, hij denkt aan haar gevoelens. Als het iemand anders zou zijn, die alleen aan mijn lippen denken, dacht ze. Ze draaide zijn hoofd haar kant op en legde haar lippen op die van hem. Een zachte, maar veelbetekende kus vond plaats. Glimlachend trok ze zich terug. "Dank je dat je aan mijn gevoelens denkt, Redouan. Dat betekent veel voor me." Hij streelde haar wang met zijn vingers en keek diep in haar ogen. "Ik zal het altijd blijven doen

JE LEEST
struggles in love (VOLTOOID)
Roman d'amour"Ik wil dat je geniet van onze dag. Het is onze bruiloft, Jihane. Ik wil niet dat je er zo bij loopt. Laat zien dat je gelukkig bent." Hij keek haar met een scheve glimlach aan. En zij keek hem kwaad aan. Hoe kan hij dat zeggen als hij weet wat er s...