struggles in love (VOLTOOID)

40

ihane reed direct naar Redouan. Hij was aan het werk, maar dat kon haar niks schelen. Ze moest iets verzinnen om met Naoual te kunnen praten. Nadat ze de lift uitstapte, liep ze snel door naar zijn kantoor. Zonder te kloppen, ging de deur met een ruk open. Redouan keek haar verbaasd aan. Hij was duidelijk in gesprek, aangezien er een man tegenover hem zat. "Schat?" Zegt Redouan glimlachend. "Ik heb een probleempje of zeg maar gerust een probleem." Zegt ze op een toon alsof er niemand behalve Redouan in de kamer is. "Lieverd? Ik ben nu even in gesprek. Kan je en paar minuutjes buiten wachten?" Vraagt Redouan zachtjes. "Dit is belangrijker." Snauwt ze. Redouan stond op. "Neem me niet kwalijk." Zegt hij tegen de man. "Doe rustig aan, ik weet hoe vrouwen zijn." Zegt de man met een knipoog. Redouan kijkt hem dankbaar aan en trekt Jihane mee aan haar arm naar buiten. Hij sluit de deur en kijkt Jihane aan. "Die man daar, is een grote klant. Als ik hem kwijtraak, dan raak ik wel meer kwijt." Jihane kijkt hem verontschuldigend aan. "Sorry, schatje! Ik ben gewoon zo in de war. Ik was bij Naoual en ze wil niet luisteren." Ze weet nog nergens van, omdat ik daar de kans niet voor krijg." Hij pakte haar vast bij haar schouders. "Het komt goed. Als je nou even koffie gaat drinken en ik binnen tien minuten mijn gesprek kan afronden, bedenken we samen een plan om haar toch alles goed uit te leggen, goed?" Ze keek hem bedenkelijk aan. "Oke, koffie... dat heb ik nu toch wel nodig." "Goed zo." Zegt hij glimlachend en geeft haar een kus op der voorhoofd. "Nicole?" Roept hij. Zijn secretaresse Nicole loopt op hun af. "Ja?" "Wil je Jihane mee nemen naar de kantine en haar een kop koffie en een appelpunt aanbieden?" "Natuurlijk." Zegt Nicole beleefd. "Ik lus geen appelpunt." Zegt Jihane geïrriteerd. Ze leek net een klein kind. "Dat is waar ook! Helemaal vergeten. Er zijn nog veel meer gebakjes die je lekker vind." Jihane kijkt hem aan en knikt. "Oke, schatje. Ga met Nicole mee en ik kom je zo ophalen." Ze knikt en loopt met Nicole naar de kantine. Redouan gaat naar binnen en maakt zijn gesprek af. Een paar minuten later, loopt Redouan de kantine binnen. Jihane zat een met een collega te praten. "Schatje?" Redouan staat voor haar neus en kijkt haar glimlachend aan. "Oh, klaar? Oke, Michiel, leuk je gesproken te hebben." Zegt Jihane en staat op. "Insgelijks, Jihane." Redouan kijkt hem streng aan. "Michiel, wil je even aan het werk gaan?" Michiel staat op en doet wat Redouan van hem vraagt. Tja, natuurlijk luister je naar de baas, dacht Jihane lachend. "Die vent doet niks behalve vrouwen aanspreken." Zegt Redouan en houdt Jihane vast bij haar middel. "Oh? Ik mag hem wel." "Ja, natuurlijk. Dat geloof ik niet, want wat moet je met iemand als Michiel als je al de beste man hebt?" "Ah, hoge dunk, jek? Hoe is het afgelopen met je klant?" "Ja, die heb ik binnen." "Hm, ik ben trots op mijn mannetje." Zegt ze en plaats een kleine kusje op zijn lippen. Jihane maakt zich los van Redouan en gaat zuchtend zitten op de bank. "Wat moet ik doen met Naoual? Ze luistert niet naar me." Redouan komt naast haar zitten. "Dus je hebt helemaal niks verteld?" "Nee, ik moet oprotten van haar." "Oh? Ze is kwaad en ik vind het logisch. Het doet toch wel pijn als je vriendin met je ex een relatie heeft en je weet het niet?" "Ja oke, maar ze kan toch wel even luisteren. Alles is anders dan ze denkt." "Weet je wat? Ik bel der op en vraag of ze hierheen komt en dan praten we met haar." "Natuurlijk doet ze dat niet!" "We proberen het." Redouan pakt zijn telefoon en kijkt Jihane afwachtend aan. "Nou, mag ik haar nummer?" Ze blijft hem aankijken. "Wat?!" Ze schudde haar hoofd. "Waarom bel je haar niet met mijn mobiel?" Hij kijkt haar lachend aan. "Denk je dat ik haar nummer ga gebruiken voor later? Dat ik haar een keer stiekem bel?" Jihane was stil. "Lieverd, vertrouwen, weet je nog?" "Je hebt gelijk. Hier." En ze gaf hem haar nummer. Redouan draaide het nummer en hield de telefoon tegen zijn oor. "Hij gaat over." Zegt hij. Ze nam niet op en net hij wilde ophangen, nam ze toch wel op. "Met Naoual." "Naoual? Hey, met eh... Redouan." Ze was stil. "Wat wil je?" Vraagt ze na een tijdje. "Eh, nou... kan je naar mijn werk komen?" "Waarvoor?" "Ik moet met je praten." "Ik heb jou en Jihane niks te zeggen. Doei." "Nee, wacht!" "Wat nou?!" Redouan kijkt Jihane aan. "Alstublieft? Het is erg belangrijk en dit moet je weten." Ze was stil. "Een paar minuutjes, Naoual." Zegt Redouan. "Zorg dat ik niet voor niks kom." Zegt ze. "Natuurlijk, bedankt en tot zo." Jihane voelde wel een steek van jaloezie nu ze hun zo hoort praten en al helemaal nu Naoual wel naar Redouan luistert en niet naar haar. Ze heeft al toegegeven dat ze nog van Redouan houdt en hem best wel terug wil. Jihane heeft Redouan dat net durven vertellen. Bang dat hij hetzelfde voor haar gaat voelen. Redouan kijkt Jihane vrolijk aan. "Ze komt!" Jihane glimlachte kortaf. "Fijn." "Wat is er?" Vraagt Redouan. "Niks, moet er wat zijn dan?" "Nee, maar... je bent zo kortaf, ik had verwacht dat je juist blij zou zijn nu je de kans krijgt om met haar te praten." "Blij ben ik niet, hoor!" Zegt ze en staat op. "Ik moet zo mijn vriendin haan vertellen dat ze eigenlijk geen vriendin is en dat ik der heb gebruikt om mijn vriendje en mezelf te redden. Dat is niks om blij mee te zijn." Ze pakte haar tas. "Ik ga me opfrissen." Zegt ze en loopt weg.