struggles in love (VOLTOOID)

29

Ze wist niet waar ze heen moeste. Het enige dat ze wel weet is dat ze nu met iemand moet praten. Iemand die het hele verhaal kent. Iemand die alles weet. Iemand die ze kan vertrouwen. Ze moet haar hart bij iemand opluchten. Sanne kwam bij haar in gedachten. Behalve Redouan is zij de enige die het hele verhaal kent. Ze reed richting haar huis. Met tranen belde ze aan. Er werd open gedaan door Sanne zelf. "Hey, lieverd, wat is er?" Vroeg ze bezorgd. "Het is zo erg, San." "Kom eerst binnen." Samen liepen ze naar de woonkamer. Nick, de nieuwe vriend van Sanne zat op de bank. "Oh, ik stoor zeker?" Zei Jihane zachtjes. "Nee, ben je gek. Nick zou net weggaan, niet waar schat?" Ze keek hem strak aan. "Eh ja... dat was ik van plan, ja." Zei hij en stond op. Hij liep op Sanne af en gaf haar een kus. "Ik ben je straks wel." Ze knikte. "Dag, Jihane." "Doeg." Zei ze zachtjes en Nick verliet haar huis. "Ga zitten. Dan haal ik een glas water voor je." Zei Sanne en liep naar de keuken. Jihane nam plaats op de bank. "Hier, drink wat." Sanne kwam naast haar zitten. "Heb je ruzie met Redouan?" "Ja en met mijn moeder. Ze vertrouwt me niet en Redouan walgt van me." "Wacht even. Rustig aan.... Jouw moeder? Hoezo dan?" Jihane veegde haar tranen. "Ze vertrouwt me niet meer. Dat heeft ze keihard recht in mijn gezicht duidelijk gemaakt. Ze vind dat ik de laatste tijd nooit thuis kom en dat ik heel druk ben. Ze vertrouwt het niet meer. Ze denkt dat er een man in mijn leven is." "Maar dat is toch ook zo, of niet?" "Ja maar dat hoeft zij niet te weten." "Oke en hoezo heb je ruzie met Redouan?" "Chafik vroeg me of ik met hem mee wilde naar de bruiloft van zijn vriend en ik moest me aan de plannen houden, dus heb ik toegestemd en Redouan bleek dezelfde vriend te hebben en hij moest er ook zijn. We hadden afgesproken dat we allebei gaan en doen net alsof we elkaar niet kennen. We konden allebei niet afzeggen. Dus zijn we gisterenavond alle twee gegaan en daar op de bruiloft was ik buiten met Chafik. Hij vertelde dat ie met me verder wil en ik moest natuurlijk ook hetzelfde zeggen. We hadden zogenaamd een relatie. Dus hij zoende me en ik kuste hem terug. Hoe graag ik dat ook niet wilde, het moest wel. Ik kan niet altijd hem afwijzen. Al die tijd zat Redouan naar ons te kijken. Hij was kwaad omdat ik met Chafik heb gezoend. Ik had geen andere keuze. Redouan weet dat dat gaat gebeuren." Ze nam een slok van haar water en vervolgde haar verhaal "En vandaag nadat ik ruzie had met mijn moeder, ben ik naar hem toegegaan. Ik wilde dat hij me ging troosten en zeggen dat alles goed komt, maar nadat hij open deed, viel hij me gelijk aan. Hij wil niet dat een andere man aan me zit, vooral Chafik niet en... hij riep keihard dat ie van me walgt!" Ze snikte hard en Sanne troostte haar. "Lieverd, kom op, dat meent hij niet." "Jawel, Sanne. Hij zei dat hij me niet kan kussen nu mijn lippen gebruikt zijn door Chafik. Hij meende het. Hij... Hij, vind me gewoon... hij walgt van me. Kan het erger?!" "Hij is boos en kwaad dat jij hebt lopen zoenen met Chafik. Chafik, Jihane! Weet je nog dat hij hem niet mag. Jij zou het toch ook niet fijn vinden als hij loopt te bekken met Naoual of een andere wijf?" "Natuurlijk niet, maar dit was geplant. Hij wist ervan. Ik heb nog zo tegen hem gezegd dat dit wel eens kan gebeuren, want zonder zou Chafik argwaan krijgen en langzamerhand komt hij achter het hele verhaal en dan wordt zijn wraak nog zoeter." "Als jullie dit hebben geplant en dat hij er akkoord mee ging, dan zie ik nu de schuld in hem." "Misschien passen we gewoon niet bij elkaar. Hij is te jaloers." "Dat betekent alleen maar iets goeds. Hij houdt van je, daarom en wil je niet delen. Dat vind ik liefde." "Soms kan liefde wel overdrijven, hoor Sanne." "Dat is wel waar. Eey, kop op. In elke relatie komt wel een ruzie. Ik heb nog maar een week iets met Nick en we hadden vandaag al ruzie. Een relatie zonder ruzie, is geen relatie en al helemaal geen liefde." "Vind je?" "Dat is geen mening, maar een feit. Laten we even wat gaan drinken ergens en dat met Redouan komt goed en wat jouw moeder betreft, ik moet haar gelijk geven. Ze houdt van je, maar je moet niet tegen haar liegen." "Ik kan moeilijk tegen haar zeggen wat er gaande is, dat zou ze nooit accepteren." "Nee, natuurlijk niet, maar probeer wat meer tijd met haar door te nemen. Misschien mist ze je gewoon en voelt ze zich buitengesloten in jouw leven. Geef haar aandacht en tijd." "Jullie Hollanders, zijn heel verschillend." Zei Jihane lachend. Die dag ging ze vroeg naar huis. Niemand was thuis, behalve haar moeder die in de woonkamer tv zat te kijken. Jihane liep gelijk naar haar kamer. Ze ging op bed liggen en zette haar tv aan. Ah, as the world turns. Die heeft ze niet meer gekeken sinds ze met Redouan omgaat. Net ze er lekker bij zit en even haar problemen is vergeten, gaat haar mobiel over. "Ja?!" Riep ze geïrriteerd, Ze heeft er een hekel aan als iemand haar stoort als ze bezig is met iets. "Ho, wat is er met mijn schatje?" "Oh, Chafik... sorry, een klote dag achter de rug." "De dag is nog niet voorbij. Laten we het goed maken." "Ik ben thuis en mijn moeder heeft me nodig." "Dus je kan niet?" "Ik wil heel graag, maar ik had gisteren mijn moeder beloofd om haar vandaag te helpen met koken. Sorry, ander keertje?" "Insha'Allah. Oke, schatje... ik bel je straks." "Doeg." "Ik hou van je, Jihane." Ze was even stil. "Ik ook van jou." Zei ze uiteindelijk en hing op. Nadat ze ophing, kon ze alsnog niet op haar gemak kijken, want haar moeder klopt op de deur. "Binnen." Ze loopt naar binnen. "Jihane, ik wil even met je praten." "Ik heb je niks te zeggen. Mensen die mij niet vertrouwen, hebben mij vast ook niks te zeggen." "Jihane, laten we dit recht zetten." "Begrijp je me niet?! Ik wil nergens overpraten en niks rechtzetten! Ik ben uitgepraat. Ga toch naar je favoriete dochter Nora die niks fout doet. Die zo heilig is als weet ik wat! Laat me met rust. Wil je nu alstublieft weggaan en de deur achter je dicht gooien." "Ik wil niet dat je zo tegen me praat, Jihane. Ik ben je moeder, ja?!" "Ja, jij bent mijn moeder, maar zo gedraag je je niet! Een moeder vertrouwt haar dochter en laat haar niet keihard vallen. Een moeder wil het beste voor haar kind en wil haar kind geen pijn doen. Een moeder beschikt over zoveel kwaliteiten die jij niet hebt." Jihane stond op. "Als jij niet weg gaat, doe ik dat wel." En ze liep naar de deur. Ze bleef staan en draaide zich om. "O ja, er is inderdaad een man in mijn leven. Hij is geweldig. Ik hou van hem en hij van mij, maar hij heeft hier niks mee te maken. Dat ik gelukkig ben, heb ik aan hem te danken. Dat wel en we zijn serieus met elkaar. Dus je hoeft niet te denken dat hij me ergens voor gebruikt. Je gelooft dat vast niet, maar ik wilde het kwijt. En mam, ik heb het je willen vertellen, maar ik was bang voor je reactie, want ik weet dat jij in zo'n relatie alleen het slechte ziet, maar zo ben ik niet. Jij als mijn moeder, zou dat weten. Jij zou weten dat ik geen type ben die erop los gaat. Maar je kent me blijkbaar niet goed genoeg." En ze liep weg. Ze wilde alles, behalve haar moeder kwetsen. Zij is een van de belangrijkste personen in haar leven, maar op dat moment kon ze haar wel schieten. Het doet altijd pijn als je eigen moeder opeens een vreemde is.