Külkedisi

20- "Boğuluyorum, suni teneffüs yapman lâzım sanırım."

-Multimedia, Eric Arjes - Find My Way Back (Ben bayılıyorum, mutlaka size de tavsiye ederim, iyi okumalar.)

Bir şey yüzümü gıdıklayarak beni uyandırdığında başımı sağa çevirdim beni rahat bırakması için ama pes etmedi.

"Ceren uyan." Diyen tabii ki de Evren'di.

Onu umursamayıp arkamı döndüm.

"Ceren?" dedi yine son heceyi uzatarak. Yatakta üstümden atlayıp tekrar yüzümün önüne geldi. Saçlarını göz kapaklarıma değdiriyordu.

"Evren git başımdan." Dedim gözlerim kapalı bir şekilde onu kendimden uzaklaştırmaya çalışırken.

"Uyan artık, sıkıldım." Derken saçlarını çekti önümden.

"Git başımdan." Dedim yine.

"Gitmiyorum." Diye inat etti o da. "Uyanacaksın. Daha uyanmadan bile huysuzluk yapabilmeyi nasıl başarıyorsun?"

"Sabah uyandığımda ilk gördüğüm yüz sensin. Daha ne olsun?"

"Benim gördüğüm ilk yüz de sensin ama ben senin gibi huysuz uyanmıyorum."

"Uykum var." Diye inledim yastığa doğru.

"Yok." Dedi beni dürtmeye başladığında. "On bir saattir uyuyorsun, yeter."

"Saat kaç?" dedim güçlükle tek gözümü açıp.

"Üç." Dedi kol saatine kısa bir bakış attıktan sonra. Eğer doğru söylüyorsa cidden çok fazla uyumuştum.

"Emin misin?" diye sordum şüpheyle.

"Al, kendin bak." Derken kolunu gözüme yaklaştırdı. Gereğinden fazla yaklaştırdığı için doğru düzgün odaklanıp görememiştim ama güneş ışığının odanın içindeki konumuna bakılırsa doğruyu söylüyordu.

"Çok uyumuşum." Derken sırt üstü yatıp kolumun içiyle gözlerimi kapattım.

Ama mükemmel bir uyandırma servisi olan Evren kendime gelmem için gerekli olan süreyi kısaltmak adına kolumu yüzümden çekip aniden oturur konuma geçmemi sağladı. "Uyan artık."

"Of, ani hareket yapma. Başım döndü." Dediğimde ensemden tutup başımı omzuna yasladı.

"Geçer şimdi." Dedikten sonra elini saçlarımda dolaştırdı.

"Sen benim saçlarımı mı okşuyorsun?" dedim şüpheyle. Hiç ondan beklenecek bir hareket değildi bu çünkü.

"Evet." Dedi ama elini indirdi.

"Ölecek miyim?"

"Sana iyilik yaramıyor." Deyip omzunu hareket ettirdi başımı kaldırmam için.

"Beni şaşırtıyorsun." Dedim esneyerek. Sırtımı dikleştirip hareketsizlikten kaynaklanan ağrıları yok etmeye çalıştım.

"Şaşırtmaya devam edeceğim." Dedikten sonra yataktan kalkıp odada dolaşmaya başladı. "İlginç bilgiler seansımız başlıyor."

"Hazır değilim." Dedim yüzümü ellerimin arasına alıp. "Daha yeni uyandım."

"Bu sefer faydalı bilgiler. Gereksiz değil."

"Ne söylersem söyleyeyim pes etmeyeceksin, değil mi?" diye sordum saçlarımı bileğimdeki ince lastikle toplarken.

"Hayır," dedi ve durup çalışma masasına yaslandı. "Soru. Biz niye kızılız?"