Külkedisi

Özel- "Sen benim 18 yılımsın."

Merhabalar, yeni bölümü beklediğinizin farkındayım fakat yeni bir formatla karşınızdayım bu sefer. Daha önce de bahsetmiştim, buradaki olaylar 2016'da geçiyor normalde. Fakat bu bölüm az sonra da göreceğiniz gibi 2020'de ve hepimiz gibi karantinada geçen bir bölüm. Artan vakalar ve gelen yeni kısıtlamalar artık tüm gündemimizi oluşturuyor bildiğiniz gibi, hepimizin kendimiz ve sevdiklerimiz için ekstra dikkatli olması gerekiyor, umarım bu bölüm de bu konuda beğenerek okuyacağınız bir bölüm olmuştur. Lütfen evde kalın, sağlıklı kalın, bir sonraki bölümde 2016'da görüşmek üzere!

-Multimedia, Mountains of the Moon - Bayou

Nisan, 2020

"Dur, girme içeri!" diyen Evren'in sesiyle yerimden sıçradım. Balkonun eşiğinde mutfağa girmek üzereyken önüme çıkmıştı.

"Ne oluyor?" diye sordum elindeki dezenfektanı görünce. Benden bir kol mesafesi uzaktaydı ve diğer kolunun içiyle ağzını kapatmıştı.

"Bardağı bir köşeye bırak," derken dezenfektanı tuttuğu eliyle yeri işaret etti. "Sonra dezenfekte edileceksin."

"On dakika oturdum balkonda. Evin balkonunda. Abartmıyor musun?" derken yanından geçmeye çalıştım ama izin vermedi.

"Dezenfekte edilmeden içeri giremezsin." Dedi ısrarla.

"Ay Evren uğraştırma beni saçma sapan, kafam atık zaten."

"Aç şu ellerini."

Söylenerek elimdeki bardağı camın önüne bırakıp Evren'e uzattığım avuçlarımı açtım. Neredeyse bir kutu dezenfektanı elime boşalttığında parmaklarımı ovuşturdum.

"Oldu mu? Girebilir miyim artık içeri?"

"Geç." Diye kenara çekildiğinde bıraktığım bardağı alacaktım ama bu sefer de bardakla arama girdi. "Onu ben alacağım."

Cebinden bir mendil çıkarıp bardağı o mendille tutarak lavabonun içine bıraktı.

"Hande'yle ayrıldınız diye bana sarıyorsun." Diye söylenerek masanın etrafındaki sandalyelerden birine oturdum. "Git, barışın."

"Biz iki medeni insan gibi ayrıldık." Dedi bulaşık deterjanını bardağımın içine boca ederken. "Hande'yle alakası yok, pandeminin ortasındayız."

"Pandeminin ortasında, evimizdeyiz." Diye düzelttim.

"Balkondaydın."

"Evin balkonunda."

"Dışarıdan geçen virüs pozitif birisi balkona doğru öksürmüş olabilir." Dediğinde gözlerimi devirdim.

"Sokağa çıkma yasağı var."

"Dün gece öksürmüş olabilir."

"Çıldırdın iyice." Derken başımı ellerimin arasına aldım. Bugün başımda inanılmaz bir ağrı vardı uyandığımdan beri.

"Görkem'le konuştun mu hiç?"

"Balkonda onunla konuşuyordum." Dedim alnımı ovalarken.

"Nasılmış?"

"İyiyim diyor. Hâlsizdi ama yine."

"Ateşi var mıymış?"

"Yok." Diye Görkem'in bana söylediğini ilettim. "Öksürüğü de azalmış gibiydi."