My dream boy

Part 4

Σηκώνω το κεφάλι μου και αντικρίζω ένα ψηλό μελαχρινό αγόρι με γαλάζια μάτια σαν του Ναιαλλ. ‘’Εμ, ναι μια χαρά, ποιός είσαι; Είπα και ξανά βολεύτηκα στο σκαλοπάτι. ‘’Είμαι ο Λούι.’’ Είπε απλώνοντας το χέρι του. ‘’Ο γείτονας σου.’’ Δεν τον κατηγορώ που δεν τον ξέρω. Δεν βγαίνω καθόλου έξω, εκτός για να πάω στον Νι και σχολειό.

‘’Είμαι η Αννη.’’ Πρόσθεσα του έδωσα το χέρι μου. ‘’Χάρηκα.’’ Είπε και αφήσαμε τα χέρια μας. ‘’Είσαι σίγουρα καλά Αννη; Ξέρω δεν μου πέφτει λόγος αλλά…’’ Είπε και εγώ τον σταμάτησα. ‘’Ναι, είμαι μια χαρά, απλά ξέχασα τα κλειδιά μου το πρωί στο σπίτι.’’ Είπα και αυτός μου έγνεψε. ‘’Και τώρα πότε θα μπεις;’’ Με ρώτησε. ‘’Το απόγευμα που θα έρθει η μαμά μου.’’ Το εξήγησα και σηκώθηκα από το κρύο σκαλί.

‘’Τι έγινε;’’ Με ρώτησε καθώς σηκώθηκα. ‘’Τίποτα απλά κρύωσα.’’ Απάντησα απλά. ‘’Κοίτα, μόλις σε γνώρισα αλλά οι γονείς μου ξέρουν τους δικούς σου χρόνια και..’’ Πήγε να συνεχίσει αλλά εγώ αντίκρισα τον Ναιαλλ να είναι στο δρόμο και να τρέχει κατά πάνω μου.

‘’Ναιαλλ; Τι κάνεις εδώ;’’ Είπα αγκαλιάζοντας τον.

’’Ανησύχησα για εσένα, τι έγινε;’’ Είπε χωρίς να έχει προσέξει ακόμα τον Λούις.

‘’Γιατί ανησύχησες δεν έπαθα κάτι.’’ Του είπα προσπαθώντας να κρύψω το περιστατικό με τον Χαρρυ.

‘’Εγώ.. Εμ, Αν νόμιζα ότι σου έκανε κάτι ο Χαρρυ, και..’’ ‘’Και..;’’ Του λέω  τρομαγμένη, αλλά  δεν μου απαντάει. ‘’Ναιαλλ τι έκανες;’’ Λέω με περισσότερο άγχος και φόβο μαζί. Πήρα το χέρι μου από τον όμως του και του σήκωσα το κεφάλι πιάνοντας το πιγούνι του Το δεξί του μάτι ήταν μαύρο και είχε μια γρατσουνιά στα μάγουλο του.

‘’Ναιαλλ..’’ Είπα και ένα δάκρυ κύλησε ξανά στο πρόσωπο μου. ‘’Αν μην κλαις’’ Με παρακάλεσε, κοιτώντας με στα μάτια.

‘’Αυτός;’’

‘’Ναι’’ Απάντησε απλά, καθώς κατάλαβε ποιον εννοούσα.

 Ο Χαρρυ.

‘’Γιατί;’’ Λέω με δάκρυα ακόμα στα μάτια.

Αυτό το αγόρι έχει βαλθεί να μου καταστρέψει την ζωή και το χειρότερο είναι πως είμαι τρέλα ερωτευμένη μαζί του.
Ακόμα και όταν τσακωνόμαστε είναι τόσο ελκυστικός, απλά δεν γίνεται να μην σου αρέσει ένα αγόρι σαν αυτόν. Δεν μου αρέσει. Τον αγαπώ, όχι για αυτό, αλλά είναι ένα από τα πολλά μικρά πράγματα που λατρεύω σε αυτόν. 
Θα έδινα τα πάντα για να ήμουν το κορίτσι του αυτή την στιγμή, και όχι το κορίτσι που μισεί πιο πολύ στην ζωή του. Θα έκανα τα πάντα για να μπορώ να του πω όλα όσα νιώθω για αυτόν.

‘’Νόμιζα πως σε πείραξε, και δεν μου αρέσει να σε πειράζουν’’ Είπε και με επανέφερε στην πραγματικότητα.

Είναι τόσο καλός, πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα τώρα, αλλά μπορώ να φανταστώ – να κλαίω ακόμα στα κρύα σκαλοπάτια, έξω από την είσοδο του σπιτιού μου, χωρίς κλειδιά και αφάνταστα στενοχωρημένη για αυτή την πράξη του Χαρρυ.

 Πρώτη φορά το πήγε τόσο μακριά, θα μου πεις, σιγά τι σου είπε, αλλά πονάει πάρα πολύ να στο λέει το αγόρι των ονείρων σου, το αγόρι που πάντα αγαπούσες και πάντα θα αγαπάς. Γιατί αυτό είναι ουσιαστικά για έμενα ο Χαρρυ αγόρι που ποτέ δεν είχα, που ποτέ δεν έχω, και που ποτέ δεν θα έχω.

Το αγόρι των ονείρων μου.