My dream boy

Part 110 ~ Τελευταίο.

 

Με φιλάει αργά, τα χείλη του τόσο μαλακά, ακουμπάνε πάνω στα δικά μου, η γλώσσα του γλιστρά μέσα στο στόμα μου, θέλω να χαμογελάσω αλλά δεν θέλω να χαλάσω το φιλί μας οπότε δεν το κάνω καθώς το χέρι του πηγαίνει στο μάγουλο μου,  μετά το κατεβάζει, βάζει και τα δύο του χέρια στους γοφούς μου χουφτώνοντας με και τυλίγει τα χέρια μου σηκώνοντας με, τυλίγω τα πόδια μου γύρω του, κάνει μερικά βήματα προς τον τοίχο, ακουμπάω την πλάτη μου καθώς η γλώσσα του συνεχίζει να παίζει με την δικιά μου. Βάζω τα χέρια μου στον λαιμό του και αργά τα μετακινώ πίσω ακουμπώντας τις μπούκλες του.

‘’Δεν μπορώ να σε ευχαριστήσω αρκετά που με δέχτηκες πίσω.’’ Σταματάει το φιλί μας για δευτερόλεπτα, εγώ παίρνω ανάσα και τον ξανά φιλάω. ‘’Δεν σε δέχτηκα πίσω, σε ήθελα πίσω.’’ Λέω μετά από ένα λεπτό σαν να μην μπορώ να σταματήσω να τον φιλάω. Δεν γίνεται να πιστεύει πως τον δέχτηκα πίσω. ‘’Αν εσύ,’’ συνεχίζει να με φιλάει, ‘’δεν ερχόσουν,’’ με φιλάει και ξανά κάνει μια μικρή παύση, ‘’δεν ξέρω τι θα έκανα.’’ Με κοιτάζει, τα χείλη του είναι κόκκινα και πρησμένα από τα φιλιά μου. Τα μάτια του μοιάζουν τόσο πράσινα από τόσο κοντά, η μύτη του ακουμπάει στο δέρμα μου, η ανάσα του χτυπάει πάνω στα χείλη μου. ‘’Τι εννοείς;’’ Ψιθυρίζω, αρχίζω να ανησυχώ για την απάντηση του. ‘’Να, την πρώτη χρονιά.. στην δευτέρα λυκείου, είχα, πάρει, κάποιες ουσίες και, ναι, νόμιζα ότι, δεν ξέρω ότι με κάποιο τρόπο, θα εθιζόμουν σε κάτι άλλο εκτός από εσένα και δεν ξέρω, δεν δούλεψε καθόλου πάντως και,  έχω προσπαθήσει να τα σταματήσω τώρα.’’ Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα, νιώθω το υγρό να κατεβαίνει στα μάγουλα μου, να προσπερνάει δίπλα από τα χείλη μου. Δεν κάνω τίποτα, δεν τον σπρώχνω, δεν τον βρίζω, απλά τα αφήνω τα πέσουν.

Δεν μπορώ να το πιστέψω πως πήρε ουσίες. ‘’Θεέ μου.’’ Ψελλίζω μετά από μερικά λεπτά. Οι εικόνες από τον Χαρρυ να παίρνει ουσίες, να είναι με κοπέλες, να παρατάει τα μαθήματα του, να μην δίνει δεκάρα για τίποτα, με κάνει να θέλω να χτυπήσω τον εαυτό μου τόσο πολύ.

‘’Μωρό μου.’’ Αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο παίρνοντας τα δάκρυα, τα χείλη του είναι υγρά. Δεν λέω κάτι, τον κοιτάζω απλά μέσα σε αυτά τα σμαραγδί πράσινα μάτια, πληγωμένη. ‘’Τι σκέφτεσαι;’’ Σκύβει το κεφάλι του ξανά, τα χείλη του φτάνουν τα δικά μου, απέχουν λίγα χιλιοστά. ‘’Με μισώ.’’ Ψιθυρίζω. Αυτός κουνάει αρνητικά το κεφάλι του, τα δάκρυα στα μάτια μου συνεχίζουν να πέφτουν. ‘’Σε παρακαλώ, όχι. Ήσουν τέλεια απέναντι μου, εγώ φταίω μωρό μου.’’ Θέλω να τον πιστέψω αλλά δεν μπορώ γιατί νιώθω υπεύθυνη που πήρε.. αυτό που πήρε.