My dream boy

Part 84

Το λεωφορείο σταματάει και η κ. Κειτ σηκώνεται όρθια από την θέση της και αρχίζει να μας λέει τι πρέπει να κάνουμε όταν πάρουμε τα πράγματα μας.
Οι πόρτες ανοίγουν και τα παιδία σηκώνονται γρήγορα ενώ εγώ και η Λιζ δεν κουνιόμαστε από την θέση μας μέχρι να κατέβουν όλοι.
Τα παιδιά κατεβαίνουν και εμείς σηκωνόμαστε από την θέση μας κατεβαίνοντας από το λεωφορείο και πηγαίνοντας στο αγόρι που μας βοήθησε με τις αποσκευές μας πριν.

‘’Γεια σας.’’ Λέει αυτός ξανά και η Λιζ του χαμογελάει περνώντας την βαλίτσα της και περιμένοντας για εμένα. ‘’Είναι εκείνη η μπλε.’’ Λέει στο αγόρι και αυτός απλώνει τα χέρια του σηκώνοντας στον αέρα και ακουμπώντας την στο έδαφος μπροστά μου.

‘’Ευχαριστώ.’’ Του λέω και την τραβάω ενώ η Λιζ έρχεται δίπλα μου. ‘’Λοιπόν.’’ Οι βαλίτσες σας σε εκείνο το σημείο.’’ Ξανά δείχνει το αγόρι με πολλές βαλίτσες γύρω του και εγώ αντιλαμβάνομαι πως είμαστε οι μόνες που πήραν τις βαλίτσες τους. Εγώ και η Λιζ γυρνάμε γρήγορα πίσω αφήνοντας τες και ακολουθούμε το πλήθος μέσα στο τρένο προσπαθώντας να βρούμε μια θέση.

‘’Μπορούμε να καθίσουμε μαζί.’’ Μου λέει η Λιζ και της χαμογελάω.
Αυτή πηγαίνει μπροστά μου και πιάνει δύο θέσεις απλώνοντας τα πόδια της και κάνοντας μου νόημα να πάω δίπλα της. Φτάνω εκεί και αυτή κατεβάζει τα πόδια της αφήνοντας με να καθίσω στην μέσα μεριά, βλέποντας έξω.

‘’Λοιπόν.’’ Ξεκινάει αυτή και βγάζει το κινητό της έξω τσεκάροντας την ώρα. ‘’Έχουμε δύο, και κάτι λεπτά ώρες να μου πεις τι έγινε με εσένα και τον Χάρρυ.’’ Λέει. ‘’Είναι τόσο μεγάλη ιστορία..’’ Της λέω και νεύει. ‘’Τα βασικά;’’ Μου προτείνει. ‘’Τον ξέρω τέσσερα χρόνια, πάντα με μισούσε, όμως άρχισε να ενδιαφέρεται για εμένα επειδή άλλαξα εξωτερικά και το ένα έφερε το άλλο..’’ Της λέω απλά. ‘’Και τι;’’ Λέει αυτή. ‘’Γεια σου μωρό μου.’’ Φωνάζει μια παρέα από τρία αγόρια στις απέναντι θέσεις και η Λιζ γυρνάει το κεφάλι της κοιτώντας τους.
‘’Δεν θα μιλήσετε;’’ Ρωτάει ο ξανθός και η Λιζ του κάνει μια χειρονομία γυρνώντας ξανά σε εμένα. ‘’Τέλος πάντων.’’ Λέει αυτή. ‘’Ανυπομονείς για την Σκοτία;’’ Με ρωτάει. ‘’Ναι, εσύ;’’ Την ρωτάω και μου νεύει καθώς σπρώχνει πίσω τα κοντά μαλλιά της. ‘’Φυσικά, πιο πολύ για το Παρίσι το επόμενο τετράμηνο φυσικά, αλλά και τώρα ωραία θα είναι.’’ Μου λέει κουνώντας τα χέρια της στον αέρα.

…

Τα μάτια μου ανοίγουν και κοιτάω δίπλα περιμένοντας να δω την Λιζ αλλά ένα από τα αγόρια που μας μίλαγαν πριν βρίσκεται στην δίπλα θέση και τα μάτια μου γουρλώνουν. Τι στο καλό κάνεις αυτός εδώ;