My dream boy

Part 41

''Συγνώμη, λυπάμαι πολύ για αυτό που είδες, Δεν το ήθελα Ναιαλλ. Δεν έχω ξεχάσει την φιλία μας. Λυπάμαι πολύ που το σκέφτικες αυτό.'' Απάντησα και άφησε το κινητό κοιτάζοντας με. 

''Δε πειράζει τον αγαπάς κια όλα αυτα, απλά δε θέλω να σε πληγώσει όπως πάντα Αννη.'' Απάντησε και τοι χαμόγελο μου μεγάλωσε. 

''Οπότε είμαστε εντάξει; Μου έλειψες τόσο πολύ Νι.'' Είπα και τον φίλησα στο μάγουλο. 

''Είμαστε καλά.'' Απάντησε. 

''Εντάξει, θες να μου πεις ποια σου γυάλισε τωρα;'' Ρώτησα. 

''Δεν μου γυάλισε Αννη. Είναι μοναδική.'' Απάντησε και χαμογέλασα.

''Νι μου σου έκανε μεγάλο κακό.'' Γέλασα. 

''Τώρα πες μου. Μην μου πεις καμία Τζέσικα.'' Ξανά γέλασα. 

''Κάποια άλλη στιγμή Αννη.'' Απάντησε και φώναξα τον Λουι από την κουζίνα. 

Η ώρα πέρασε γρήγορα καθώς κάθισα με τους δύο κολλητούς μου και είδεμε μια ταινία όπως συνηθίζουμε. Είμαι τόσο τυχερή. 

''Καλήνυχτα.'' Τους φώναξα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Ανέβηκα την σκάλα και βρέθηκα στο δωμάτιο μου βάζοντας την πιτζάμα μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. 

Σε λίγες μέρες ειναι τα γενέθλια του Νι και μετά από τέσσερις μέρες είναι η πρώτη μέρα που μιλήσαμε, μια μοναδική μέρα. 

....

''Μπορείτε να φύγεται παιδιά.'' Είπε ο καθηγητής μας και σηκώθηκα από την θέση μου τυλίγοντας τα βιβλία στην αγκαλιά μου σαν να είναι κάτι υπερβολικά πολύτιμο για εμένα. 

Πέρασα την έδρα του καθηγητή μας και διάκρινα τον όμορφο Σταιλς να είναι μπορτσά της με τον καθηγητή μας να του βάζει τις φωνές που δεν πρόσεχε στο μάθημα. 

Πήρα γρήγορα τα μάτια μου από πάνω του ελπίζωντας να μην κατάλαβε κανένας ότι τόση ώρα τον κοιτάζω σαν χάνος. 

Συνέχισα να περπατάω και για δέυτερη φορά σήμερα βρέθηκα κάτω 'φιλώντας' το πάτωμα. Σηκώθηκα γρήγορα και πήγα μπορτσά από το ντουλαπάκι μου που βρίσκεται έξω από την τάξη μας. Να και κάτι καλό στο γυμνάσιο, σκεφτικα καθώς το άνοιγα. 

 ''Γεια.'' Ακούσα ένα αγόρι να λέει σε μια κοπέλα καθως έβαλα μέσα στο ντουλαπάκι μου τα βιβλία μαθηματικών μου και έβγαλα την φυσικη.
Η ίδια φωνή ξανα μίλησε επαναλαμβάνοντας το ίδιο και αυτη την φορά δεν γινόταν να μην γυρήσω. 

''Γεια.'' Μου είπε. Σε έμενα; Μάλλον θα χάθηκε. 

''Δεν ξέρω τον δρόμο.'' Είπα γρήγορα και αυτός γέλασε. 

''Είμαι ο Ναιαλλ, εσυ είσαι η Αν -'' Τον διέκοψα. ''Αννη.'' 

''Ναι σωστά, απλά δεν έιχε προλάβει να το τελειώσεις στην παρουσίαση σου, σε δίεκοψε ο ηλίθιος.'' Είπε και με έκανε να γελάσω. Αρχίζω να τον συμπαθώ πολύ. 

...

 Τα μάτια μου έκλεισαν και ο γλυκός ύπνος με πήρε σε αυτη την γλυκιά ανάμνηση. 

{ Είναι πολύ μικρό, ξέρω απλά ήταν δύσκολο να βρω internet και σε έξι λεπτά τελειώνει ο χρόνος. Τα σχόλια σας είναι τόσο ωραία. *_*

Υ.Γ Συγνώμη για τα ορθογραφικά, θα τα διορθώσω σε δύο μέρες από λάπτοπ*

I love you :* Καλήνυχτα }