My dream boy

Part 44

"Χάρρυ ευτυχώς είσαι εδώ. Νόμιζα πώς με άφησες." Του είπα και άφησα τα δάκρυα μου ελευθέρα. "Όχι, δεν σε άφησα είμαι εδώ. Σε αγαπάω." Είπα και με έβαλε στην αγκαλιά του.

"Χάρρυ." Τον κοίταξα στα μάτια. Αυτά τα υπέροχα σμαράγδι μάτια που είμαι τόσο ερωτευμένη. Ποιος να περίμενε τέτοια κατάληξη; Εγώ να τσακώνω για πρώτη φορά μέσα σε τόσα χρόνια με τον κολλητό μου. Του είπα ψέματα, έβρισα τον Λουι άλλα o Χάρρυ είναι εδώ και με αγαπάει.

Τον αγαπώ τόσο πολύ. "Ευχαριστώ Χάρρυ." Είπα μέσα στην αγκαλιά μας. "Για πιο πράγμα;" Ρώτησε. "Που άλλαξες." Απάντησα φιλώντας τον.

"Ναι." Είπε χωρίς να με κοιτάξει.

.... Έπιασα το κινητό στο χέρι μου και πληκτρολόγισα το νούμερο του Λουι. Θέλω να ζητήσω συγνώμη φέρθηκα ανόητα άλλα είχα δίκιο. O πρώτος χτύπος ακούστηκε και μετά o δεύτερος, άλλα o Λουι ακόμα δεν το σήκωνε. Άφησα το κινητό και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου πιάνοντας ξανά το κινητό μου και συνδέοντας τα ακούστηκα μου. Πριν προλάβω να ξεκινήσω το πρώτο τραγούδι το κινητό μου άρχισε να δονητε με το όνομα του Χάρρυ στην αρχική οθόνη. 'Χάρρυ;' Ρώτησα περίεργη μου με πήρε άλλα και που βρήκε τον αριθμό μου. 'Όμορφη είσαι καλύτερα;' Ρώτησε και εγώ ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πώς με πήρε τηλέφωνο. 'Όχι, άλλα ευχαριστώ που ρωτησες.' Του απάντησα. 'Θέλω να σου πω κάτι Αννη.' Είπε και γύρισα μπρούμυτα στο κρεβάτι. 'Φυσικά πες μου.'

'Αννη ξέρω πως δεν σου φέρθηκα σωστά άλλα άλλαξα. Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι για τον Λουι και τον Ναιαλλ, έχεις εμένα μωρό μου.' Είπε και η καρδιά μου έλιωσε με την λέξη που επέλεξε. 'Χάρρυ ευχαριστώ.' Του είπα. 'Απλά σκέψου εσύ είσαι μαζί μου, αν αλήθεια νοιαζόταν για εσένα θα σε υποστήριζαν και δεν θα σε έλεγαν τυφλή.' Απάντησε και συμφώνησα μαζί του. Έχει τόσο δίκιο. O Ναιαλλ δεν θα ήταν απογοητευμένος και o Λουι δεν θα με έλεγε τυφλή.

'Έχεις δίκιο. Μάλλον μόνο εσύ με αγαπάς.' Του είπα και το γέλιο του ακούστηκε από την άλλη γραμμή.

'Ναι Αννη.' Απάντησε.

'Είναι κάποιος τρελό, αλλά θέλω να έρθω σπίτι σου.' Του είπα.

'Εσύ; Στο σπίτι μου; Τώρα; Αννη εμ, δεν γίνεται.' Απάντησε.

'Γιατί; Συμβαίνει κάτι;' Ρώτησα. Δεν με θέλει εκεί;

'Εμ, να εδώ, τώρα έχουμε..'Με ποια μιλάς;' Ακούστηκε μια κοριτσιστίκη φώνη και έβαλα τα χέρι μου μπροστά στο στόμα μου. 

'Αννη με ακούς;' Ρώτησε. 

'Ποια είναι εκει;' Ρώτησα και τα μάτια μου γέμισαν υγρά. 

'Καμία.' Απάντησε γρήγορα. 'Ενοοώ η ξαδέλφη μου. Μιλα στην κοπέλα μου Ελιν.' Ξανά μίλησε. 

'Nτρέπετε.' Απάντησε πιο γρήγορα από πριν. 

Σήκωσα το χέρι μου και σκούπισα το υγρό που είχε ήδη αρχίσει να κατεβαίνει στο μαγουλό μου.

'Όλα καλα;' Ρώτησε. 

'Φυσικά, θα σε δω αύριο.' Του είπα ετοιμη να το κλείσω.

'Αννη περίμενε.' Μου είπε πριν προλάβω να κάνω την κίνηση. 

'Ναι.' Του είπα απλά και γύρισα μπροστά κοιτώντας το ταβάνι.

'Σε αγαπάω.' Είπε και χαμογέλασα. Ακούγεται τόσο ωραίο και τόσο αληθινό. 

{ Συγνώμη αν είναι small απλά είναι μια φίλη μου here. I love you all:* Επόμενο αύριο^^ }