My dream boy

Part 79

Ο Χάρρυ σηκώνεται από την θέση του και πλησιάζει μπροστά. Εγώ πιάνω την τσάντα μου στους ώμους μου και πλησιάζω την έδρα της κυρίας. 

''Με πονάει η κοιλιά μου.'' Λέω γρήγορα. 

''Εντάξει, βγες έξω και αν σε πονάει ακόμα θα πάρεις τηλέφωνο.'' Λέει χωρίς να με κοιτάξει και ανακουφίζομαι.

Ανοίγω την πόρτα και πριν την κλείσω κάνω νόημα στον Ναιαλλ και αυτός νεύει. Βγαίνω στον διάδρομο και ακουμπάω στον τοίχο.

"Παραλίγο." Ακούγεται ο Ναιαλλ.

"Ασε." 

"Ο Έρικ μου είπε να κάνω την κοπέλα του για να ζηλέψει." Λέω και διώχνω τα μαλλιά από το πρόσωπο μου.

"Πρέπει να το κάνεις." Λέει εκπλήζοντας με.

"Δεν περιμενα να συμφωνήσεις." Λέω.

"Όχι, συμφωνώ. Δείξε του τι έχασε." Λέει κλείνοντας μου το μάτι.

Του νεύω και αυτός σηκώνεται μπαίνοντας πάλι στην τάξη.

Θα το κάνω. Δεν θα καθίσω έτσι, δείχνοντας του κάθε μέρα με πλήγωσε. Φαίνομαι αξιολύπητη σε όλους. Ότι ο Χάρρυ με κορόιδεψε και εγώ κλαίω κάθε μέρα και δεν τον έχω ξεπεράσει. Αυτός είναι εντάξει πέρα από τα συχνά - σ' αγαπώ - που μου λέει όποτε ένας καβγάς ξεκινάει ανάμεσα σε αυτόν και τον Ναιαλλ.

Σηκώνομαι από το πάτωμα και πιάνω στα χέρια μου το πόμολο.

"Είμαι καλύτερα." Λέω στην κυρία και αυτή χαμογελάει.

Κοιτάζω τον Έρικ πριν καθίσω κάνοντας του νόημα. 

Είμαι η κοπέλα του.

Τραβάω την καρέκλα δίπλα στον Χάρρυ και κάθομαι χωρίς να του ρίξω ότι μια ματιά. 

- Κάνε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. - επαναλάμβανα στον εαυτό μου.

Η κυρία γύρισε στον πίνακα ξεκινώντας να γράφει ξανά κάτι και ένας ψίθυρος από τα πίσω θρανία ακούστηκε. "Αννη." Ξανά επανέλαβε και γύρισα. 

Ο Έρικ. 

"Λοιπόν τι λες;" Ρωτάει και ο Χάρρυ γυρνάει επίσης κοιτώντας μια αυτόν και μια εμένα. 

"Θες να τα φτίαξουμε;" Ρωτάει και δαγκώνει το χείλος. 

Ο Χάρρυ κοιτάει εμένα. Το σαγόνι του έχει αρχίσει να σφίγγετε. Δεν σταματάει να σε κοιτάει και τα χέρια του σχηματίζουν γροθιές όταν εγώ λέω "φυσικά" χαμογελώντας στον Έρικ.