Part 27

3.9K 206 17
                                    

Σηκώθηκα από το καπάκι και άνοιξα την πόρτα του μπάνιου βγαίνοντας στον διάδρομο. Το πρωί δεν έλεγα ότι πρέπει να προσπαθήσω να μην δίνω σημασία και όλα αυτά; Άνοιξα την πόρτα του μπάνιου και βγήκα στην αυλή προσπαθώντας να εντοπίσω που κάθεται η Τζέσικα και τα σκυλάκια της.

Τις πέτυχα να περπατάνε προς τοπ μέρος του Ναιαλλ και του Λουι στο παγκάκι μας και κυριολεκτικά άρχισα να τρέχω για να τις φτάσω.

''Κρύφτηκες;'' Είπε νευριασμένη αλλά και πάλι χαμογελούσε σαν μάγισσα.

''Όχι απλά χάθηκα στο πλήθος'' Καλή αρχή Αννη. Τώρα θα νομίζει πως χέστηκα απάνω μου πριν καν μιλήσει.

''Αα! Σίγουρα.''

''Ναι, ωραία. Τώρα θα μας κάνεις την χάρη;'' Απάντησα και χαμογέλασα στα αγόρια για να της την σπάσω.

''Πολύ αέρα πήρες ασχημόπαπο.'' Μα είναι τόσο γλυκιά...''Δεν έχεις τι να κάνεις;'' Κάθισα δίπλα στον Ναιαλλ και έβαλα την τσάντα μου στα δεξιά μου.

''Πάμε πάνω; '' Είπα στα αγόρια αγνοώντας την Τζέσικα.

''Φυσικά'' Απάντησε ο Λουι και σηκωθήκαμε αφήνοντας την να μιλάει σε αυτή την ξανθιά που είχε κολλήσει πάνω της για να ακούσει τι της έλεγε.

''Προσπαθεί τόσο πολύ να σε κάνει να νιώσεις σαν σκατά.'' Μου είπε ο Λουι καθώς ήμασταν στον δεύτερο όροφο. 

''Το ξέρω'' Κοίταξα πίσω και είδα τον Ναιαλλ που ήταν ακόμα στον δεύτερο όροφο ενώ εμείς ήμασταν στο τέλος της σκάλας.

''Έρχομαι σε λίγο'' Μου είπε ο Λουι και κατέβηκε μερικά σκαλοπάτια βοηθώντας τον Ναιαλλ.

''Φεύγουμε'' Φώναξε ένα παιδί που ερχόταν από το τμήμα μας και κατέβηκε τρέχοντας την σκάλα.''Tι έγινε;'' Ρώτησα αλλά αλήθεια δεν ήξερα σε ποιόν απευθύνομαι.

''Έχουν συμβούλιο'' Φώναξε ένα αγόρι σε μια κοπέλα και κατέβηκαν την σκάλα με τις τσάντες τους.

Ξεκίνησα να περπατάω μπαίνοντας μέσα στην τάξη μας και πήρα γρήγορα την τσάντα μου βάζοντας την στους ώμους μου και παίρνοντας τον αγοριών στα χέρια μου. Βγήκα από την τάξη και είδα ένα αγόρι να ακουμπάει στον τοίχο κοιτάζοντας μπροστά.

''Φεύγουμε'' Του είπα αλλά δεν φάνηκε να με έχει προσέξει καν.

''Είσαι καλά;'' Τον ρώτησα και έσκυψα πηγαίνοντας στο ύψος του 'διπλώνοντας' τα γόνατα μου.

''Μου άρεσε, μου άρεσε πολύ'' Είπε και τον κοίταξα μπερδεμένη αλλά αυτός ακόμα δεν με κοίταζε.

''Τι εννοείς;'' Ρώτησα και σηκώθηκα στο κανονικό μου ύψος. ''Είναι με αυτόν''

''Με ποιόν;'' Ακόμα δεν τον καταλαβαίνω.

Σήκωσε το χέρι του και μου έδειξε ένα αγόρι με μπούκλες που φιλούσε μια κοπέλα στον απέναντι τοίχο. Χωρίς να το καταλάβω μου έπεσαν από τα χέρια οι τσάντες και ξανά δίπλωσα τα γόνατα μου πέφτοντας δίπλα του, ενώ τώρα με κοίταξε.

''Είσαι καλά;'' Ρώτησε και ένα δάκρυ έπεσε στο μάγουλο μου. 

''Είμαι εντάξει.''

Κάθισα καλύτερα δίπλα του και σκούπισα τα μάτια μου. Δεν το πιστέυω πως έστω και λίγο, πολύ λίγο, πίστεψα ότι δεν ήμουν παίχνιδι και εγώ. Ότι δεν ξέρω, ίσως να άλλαζε. Πόσο ηλίθια!

Κοίταξα ξανά προς αυτούς και ερχόταν προς εδώ. ''Την αγαπάς;'' Ρώτησα σιγανά.

''Πολύ, αλλά είναι πάντα με άλλους'' Κοίταξα ξανά μπροστά και είδα τον Χαρρυ να με κοιτάζει καθώς ερχόταν όλο και πιο κοντά. 

Χωρίς να σκέφτομαι γύρησα προς το αγόρι και ένωσα τα χείλη μας γρήγορα.

{ Κορίτσια βάζω κάθε μέρα από ένα, δεν νομίζω ότι περνάνε μέρες..♡ }

My dream boyМесто, где живут истории. Откройте их для себя