My dream boy

Part 106

  

‘’Ωω θεέ μου!’’ Σχολιάζει και σηκώνεται στα πόδια της. ‘’Νικ είσαι καλά;’’ Τρέχει κοντά σε ένα ψηλό αγόρι και τον αγκαλιάζει. Λίγο αίμα στάζει κάτω από την μύτη του και η κοπέλα που δε ξέρω ακόμα το όνομα της τον αγκαλιάζει. ‘’Είμαι εντάξει.’’ Λέει και έρχεται πιο κοντά σε εμένα σαν να είμαστε όλοι μια παρέα.

‘’Τον χτύπησες;’’ Ρωτάει αυτόν και ο Νικ κάθεται στο χορτάρι και ακουμπά λίγο το κεφάλι του στο δέντρο.

‘’Του έσπασα την μύτη νομίζω.’’ Λέει τόσο απλά σαν να του έσπασε μόνο κανένα νύχι, και όχι την μύτη του.

‘’Ωραία.’’ Σχολιάζει η φίλη μου και κάνει μια γκριμάτσα αηδίας. Φίλη μου;

‘’Πως σε λένε;’’ Ρωτάει το αγόρι που τον λένε Νικ και εγώ γυρνάω να τον κοιτάξω. ‘’Αννη.’’ Λέω απλά χωρίς να απλώσω το χέρι μου ή κάτι τέτοιο. Έχω αρχίζει να μην είμαι τόσο ευγενική και όλα αυτά αλλά δε με νοιάζει τώρα.

‘’Είμαι ο Νικ.’’ Μου μιλάει και γνέφω. ‘’Ωραία.’’ Λέω και η κοπέλα πετάγεται. ‘’Είμαι η Κειτ.’’ Μου απλώνει το χέρι της και χαμογελάει σε εμένα. Εγώ της ανταποδίδω την χειραψία και εγώ της χαμογελάσω ελάχιστα.

‘’Θα φάω αποβολή.’’ Λέει ο Νικ και γελάει ελάχιστα. ‘’Μην γελάς!’’ Λέει τσιριχτά η Κειτ.

‘’Έπρεπε να ανησυχείς για αυτό Νικ.’’ Λέει σε αυτόν πιο ήρεμα από πριν και αυτή η σκηνή μου θυμίζει κάτι. Χαρρυ.. 

Ακουμπάω το κεφάλι μου στον τοίχο αγανακτισμένη με το γεγονός ότι δε μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου, και αυτό με τρομάζει, έχουν περάσει 2 χρόνια, και εγώ συνεχίζω κάθε μέρα με κάθε πιθανό τρόπο να τον έχω στο μυαλό μου, ακόμα και όταν δεν τον σκέφτομαι, θέλω να τον σκέφτομαι. Αυτός σίγουρα θα έχει προχωρήσει και εγώ είμαι σαν μια γεροντοκόρη που δε έχει ακουμπήσει, φιλήσει ή τουλάχιστον μιλήσει για πάνω από 5 λεπτά με ένα αγόρι από όταν χώρισα με τον Χαρρυ. Αυτός θα κοπέλα ή ίσως πολλές φίλες να κάνει ότι θέλει και εγώ απλά έχω κολλήσει. Και όχι, δεν τον κατηγορώ που προχώρησε, αυτό ήθελα για αυτόν, αυτό είναι δίκαιο. Και ίσως πρέπει να προχωρήσω και εγώ.

‘’Μη σε νοιάζει.’’ Λέει αυτός και ανασηκώνει τους ώμους του στην Κειτ, ενώ αυτή στριφογυρίζει τα μάτια της.  

‘’Σε ποια τάξη είσαι Αννη;’’ Η φωνή του Νικ ακούγεται και ξανά γυρνάω να τον κοιτάξω. ‘’3η, τελειώνω, εσείς;’’ Ρωτάω και η Κειτ πετάγεται. ‘’Και εμείς.’’ Λέει και σηκώνει ξανά προς τα πάνω το σκουρόχρωμο τζιν της.