Τώρα καταλαβαινω πως ήταν κολλητός με τον Ναιαλλ. Μοιάζουν τόσο πολύ στον χαρακτήρα. Μου αρέσει πολύ αυτό.
Βγήκα απο την ζεστή του αγκαλιά και αυτός μου χάρισε ένα χαμόγελο, που με έκανε να του ανταποδώσω. ''Εε! Σε έκανα να χαμογελάσεις!'' Φώναξε ενθουσιασμένος κάνοντας με να γελάσω. ''Και να γελάσεις;'' Συνέχισε. Αλήθεια δεν ξέρω πως τα κατάφερε αλλα χαίρομαι που είμαι τόσο τυχερή που τον έχω φίλο μου. Δεν μπορείς να του αντισταθείς, είναι ακριβώς σαν τον Ναιαλλ.
Τις σκέψεις μου διάκοψε ο ήχος του κινητού του Λουι, και αυτός το έβγαλε γρήγορα απο την τσέπη του κοιτώντας ποιος τηλεφωνεί. Με κοίταξε και μου έδειξε γρήγορα οτι τον παίρνει ο Ναιαλλ ανχώνοντας με. ''Λουι;'' Ακουστηκε η φωνή του Ναιαλλ λίγο ανύσηχη. ''Ναι Ναιαλλ'' Απάντησε ο Λουι προσπαθώντας να φέρεται οσο πιο φυσιολογικά μπορούσε. ''Μίλησα με την Αννη και ήταν κάπως, βασικά πολύ περίεργη..'' Εξήγησε στον Λουι και εγώ πετάχτηκα γρήγορα. ''Εδώ είμαι Ναιαλλ, βρήκα τον Λουι στον δρόμο.'' Είπα γρήγορα. ''Πως είναι το πόδι σου;'' Ρώτησε αλλάζοντας θέμα. ''Καλύτερα..'' Είπα ξανά ψέματα. Πόσο το μισώ! ''Ευτυχώς που βρήκες τον Λου'' ''Ναι'' Είπα και ο Λουι μου ξανά χαμογέλασε. ''Ευχαριστώ ρε'' Φώναξε ο Ναιαλλ. ''Τίποτα ρε'' ''Ενταξη, να έρθετε της 8:00.'' '' Εντάξη. Τα λέμε Λου. Αντίο Αν Σκο'' Προσθεσε και εγώ χαμογέλασα. Το λατρέυω! ''Αντίο Νι Χο'' Είπα και κλείσαμε.
Αντίκρισα μια περίεργη γκριμάτσα απο την μερία του Λουι. ''Τι είναι αυτό;'' Είπε με περίεργη φωνή, ενώ η έκφραση στο πρόσωπο του ήταν ακόμα ίδια. ''Εμ, κοίτα.. Όταν γνώρισα τον Ναιαλλ στην πρώτη γυμνασίου καθίσαμε μαζί απο την δέυτερη μέρα..'' ''Ναι'' Είπε ωθώντας με να συνεχίσω. ''Κοίταζα απο την μερία του Ναιαλλ στο θρανίο και είχε γράψει παντού Νι Χο. Με τον καιρό, γίναμε κολλητοί έγραψα στο θρανίο : Νι Χο= Καλύτερος Φίλος. Όταν το είδε έγραψε απο πάνω Αν Σκο. + ΝΙ Χο. = Καλύτεροι Φίλοι Για Πάντα.'' Εξήγησα στον Λουι και χαμογέλασα πλατιά καθώς οι αναμνήσεις ερχόνταν ξανά στο μυαλό μου. Ο Λουις μου χάρησε ξανά ένα υπέροχο χαμόγελο, καθώς είδε αυτη την αντίδραση μου. ''Τι ώρα είναι;'' Ρώτησα γρήγορα αφήνοντας τις σκέψεις μου. ''8:30'' Μου είπε και εγώ γούρλωσα τα μάτια μου για δέκατη φορά σήμερα. ''Λουι με συνχωρείς, αλλα πρέπει να βιαστώ..'' Είπα. ''Μπορώ να σε συνοδέυσω;'' Ρώτησε εκπλήζοντας με. ''Φυσικά.'' ''Μην ανυσυχείς, θα τρέχω'' Μου ψιθύρισε σαν να μην είμασταν μόνοι μας.
Δεν αργήσαμε να φτάσουμε έξω απο την εξώπορτα μου και χεραίτησα τον Λουι, αγκαλίαζοντας τον. Χάρηκα που είπε στον Ναιαλλ οτι με συμπάθησε, και εγώ τον συμπάθησα τόσο πολύ. Είναι πολύ καλός φίλος. Σήμερα δεν ήταν και η καλύτερη μέρα, αλλα γνώρισα τον Λουι και ο Ναιαλλ βρήκε τον παιδικό του φίλο, είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό.Χτύπησα την πόρτα του σπιτιού μου επειδή δεν είχα κλειδί και μέσα σε δευτερόλεπτα μου άνοιξε ο Ρότζερ με ζελεδάκια στο στόμα. ''Σε πότισαν;'' Είπα πειράζοντας τον και του έδωσα ένα φιλί στο μέτωτο. Πήρα την λερωμένη απο λάσπες τσάντα μου και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο, αφήνοντας την στην μπανιέρα. Κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέπτη και δείχνω πολύ ατημέλητη. Τα μαλλια μου μέσα στις πλεξίδες είναι μπλεγμένα και φαίνομαι σαν να έκλαιγα για ώρες. Αν και αυτο έγινε.. Άπλωσα το χέρι μου και έπιασα την κάφε μου βούρτσα ενώ προσπαθούσα να λύσω τις δύο πλεξίδες που είχα κάνει απο το πρωί. Έλυσα τα μαλλία μου και τα χτένισα με την βούρτσα προσπαθόντας να ξεμπλέξω τους μικρούς κόμπους που υπήρχαν ακόμα πάνω τους. Αφού τελείωσα με τα μαλλιά μου άφησα την βούρτσα και έπισα την άσπρη οδοντόβουρτσα μου βάζοντας πάνω οδοντόκρεμα και έριξα λιγο νερό για να πλύνω τα δόντια μου. Τα βούρτσισα καλά και ξέπλυνα με νερό το στόμα μου καθώς έκλεισα το φώς του μπάνιου.
Προχώρησα προς το σαλόνι και αντίκρισα την φιγούρα της μητέρας μου στην κουζίνα. Πήγα κοντάς της παρατηρόντας τι μαγιρέυει. Ακούμπησα το χέρι μου στον όμω της ξαφνιάζοντας την. ''Αννη μου, που ήσουν;'' Ακούστηκε κάπως θυμωμένη. ''Συγνώμη μαμα απλά το πρωί ξέχασα να πάρω κλειδιά, και ήμουν μέχρι τώρα στου Ναιαλλ'' Της είπα παραλείπτωντας τις λεπτομέρειες. ''Αννη, εντάξη απλά έπρεπε να με είχες ειδιοποιήσει..'' Εξηγεί και εγώ της νέυω. ''Παω πάνω'' Είπα και έφυγα απο την κουζίνα και ανέβηκα την σκάλα φτάνοντας στο δωμάτιο μου.
Ειναι λιγο μικρο.. Ελπιζω να σας αρεσει :)

VOUS LISEZ
My dream boy
Fanfiction«Δεν είμαι τέλειος. Σου αξίζει και ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά ακόμα και έτσι, κανένας δε θα σε αγαπήσει με όση δύναμη σε αγαπώ εγώ.» ©2015 - DON'T COPY THE STORY.