My dream boy

Part 42

"Αννη wake up. Wake up, Αννη wake up, wake up, wake up, wake up" Κάποιος επαναλάμβανε πάνω από το κεφάλι μου αναγκάζοντας με να ανοίξω τα μάτια μου και να διακρίνω τον Ρότζερ με αυτή την περίεργη προφορά να ξανά επαναλαμβάνει την ίδια πρόταση.

"Wake up, wake up, wake up." 'Κουδούνιζε' στα αυτιά μου.

"Ξύπνησα εντάξει Ρότζερ. Ξύπνησα." Σήκωσα τα χέρια μου στον αέρα σαν να παραδίνομαι.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έκανα ένα γρήγορο ντους βγαίνοντας από το μπάνιο και φόρεσα ένα τζιν. Η θεία μου έδωσε κάποια χρήματα στα γενέθλια μου και αποφάσισα για πρώτη φορά να αγοράσω ένα τζιν. Το φόρεσα και από πάνω έβαλα μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα.

Έπιασα στα χέρια μου την βούρτσα και τα χτένισα φτιάχνοντας τα μια χαμηλή πλεξίδα στο πλάι.

Έβαλα τα παπούτσια μου και σήκωσα την τσάντα με τα βιβλία βάζοντας την στον ώμο μου.

"Καλημέρα." Φώναξα πριν καν βρεθώ στην κουζίνα.

"Καλημέρα." Μίλησε o μπαμπάς μου.

"Αννη wake up." Θεέ θα τρελαθω.

"Ρότζερ τι στο καλό; Έχεις πει το ίδιο πράγμα πάνω από δέκα φορές σήμερα. Θα με πιάσει πονοκέφαλος."

"Μαθαίνω αγγλικά στο σχολειό Αννη. Okay?" Θεέ.

"Εντάξει απλά μην μιλάς άλλο." Απάντησα.

"Εσύ λατρευες τα αγγλικά, τι έγινε;" Ρώτησε o μπαμπάς μου καθώς πλησίαζα την πόρτα.

"Ακριβώς μπαμπά. Τα λάτρευα." Απάντησα και έκλεισα την πέρα πίσω μου.

...

"Καλημέρα." Είπα στον Άνταμ που περίμενε κάποιον στην πύλη του σχολείου.

"Καλημέρα όμορφη." Απάντησε.

"Ποιόν περιμένεις;" Ρώτησα.

"Την κοπέλα μου." Απάντησε.

Έχει κοπέλα;

"Πλάκα κάνω. Εσένα περίμενα." Απάντησε και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς την πίσω αυλή.

"Καλημέρα παιδιά." Ακούστηκε η φωνή του Ναιαλλ από πίσω μας.

"Καλημέρα." Είπα και τον αγκάλιασα.

"Τι κάνεις ρε;" Είπε o Άνταμ στον Ναιαλλ και κάνανε χειραψία. Μάλιστα..

"O Λουι;" Ρώτησα και o Ναιαλλ μου έδειξε το παγκάκι και εγώ έτρεξα προς το μέρος του.

"Καλημέρα Λου." Κάθισα δίπλα του.

"Πώς είσαι;" Ρώτησε.

"Πολύ καλά, είδες μήπως τον - Ξέχασα ότι δεν ξέρει για εμένα και τον Χάρρυ.

"Έρχομαι." Του ειπα πριν προλάβει να με ρωτήσει ποιόν ψάχνω.

Περπάτησα προς το δέντρο που πάντα κάθεται o Χάρρυ και τα μάτια μου τον εντόπισαν. Με κοίταξε και σηκώθηκε ξεκινώντας να περπατάει προς το μέρος μου.

"Καλημέρα όμορφη." Είπε και ένωσε τα χείλη μας προκαλώντας έκπληξη σε εμένα.

"Χάρρυ, δεν το ξέρει κανένας." Του είπα σπρώχνοντας τον λίγο από πάνω μου και ελπίζοντας να μην μας είδε κανένας.

"Πες τους το Αννη, το ξέρουν ήδη τα παιδιά." Μου είπε δείχνοντας με το χέρι του τον Ζειν και τον Λιαμ.

"Εντάξει, απλά δώσε μου λίγο χρόνο παρακαλώ." Του είπα και μου χαμογέλασε. Δεν το πιστεύω πώς έχω σχέση με τον Χάρρυ.

"Είσαι το κορίτσι μου." Είπε και πεταλούδες πλημμύρισαν το στομάχι μου.

"Θέλω να δω την φάτσα της Τζέσικα όταν της το πεις." Ειπε.

"Αυτό θα έχει πλάκα." Απάντησα.

"Δεν θα με πιστέψει." Του είπα.

Ίσως θα γελάσει ή θα ρωτήσει τον Χάρρυ αλλά σίγουρα δεν θα με πιστέψει.

Έκανε ένα βήμα πιο κοντα μου. "Σε αγαπάω." Ψιθύρισε στο αφτί μου.

[Hope up like it:) Θέλω αλήθεια να μου πείτε αν κάτι δεν σας αρέσει:) Goodnight:*]