My dream boy

Part 16

Μπαίνω μέσα και κατευθύνομαι προς το θρανίο που με περιμένει ο Χαρρυ. Έχει ακουμπήσει τα χέρια του πίσω στο θρανίο και όταν φτάνω πιο κοντά τινάζει ξανά τα μαλλιά του περιμένοντας με να καθίσω. ''Μην ξανά καθίσεις μαζί μου.'' Λέει όταν κάθομαι και έρχεται και κάθεται στην διπλανή καρέκλα. ''Εντάξει'' Είπα προσπαθώντας να μην του δείξω πόσο με πλήγωσε η απόφαση του. Δεν πίστευα ότι θα καθόμασταν μαζί κάθε μέρα αλλά ήλπιζα ότι δεν θα μου το έλεγε από τώρα.. 

Βολεύτηκα στην θέση μου και η καθηγήτρια μας μπήκε μέσα και ξεκινήσαμε το ''μάθημα''. Βασικά δεν ήταν μάθημα.. Μας μίλαγε για τους ανθρώπους που έφτιαξαν και έγραψα το βιβλίο. Η κατάσταση που επικρατούσε ήταν όπως χθες. Οι μισοί την έγραφαν και μερικοί είχαν αποκοιμηθεί, ενώ η κυρία μας δεν τους έδινε σημασία, πράγμα που με εξέπληξε αρκετά. 

Αυτή η ώρα δεν άργησε να τελειώσει και βρεθήκαμε πάλι στο παγκάκι μαζί με τα αγόρια. ''Θα βρεθούμε σήμερα, έτσι;'' Είπε ο Ναιαλλ καθώς έτρωγε το κρουασάν του. ''Ναι, θέλετε σπίτι μου'' Πρότεινε ο Λουι και κοίταζε γύρω-γύρω σαν να έψαχνε για κάποιον. ''Ποιον ψάχνεις;'' Ρώτησα προσπερνόντας την προηγούμενη πρόταση του. ''Καμία'' Είπε γρήγορα. ''Καμία; Μάλιστα'' Τον πείραξε ο Ναιαλλ και εγώ πήγα και κάθισα δίπλα του. Ο Λουι δεν μίλησε και εγώ συνέχισα το προηγούμενο θέμα. ''Σπίτι σου στης 7;'' Ρώτησα και μου έγνεψε. 

Οι σημερινή μέρα πέρασε αρκετά γρήγορα. Δεν κάναμε καθόλου μάθημα και δεν ξανά μίλησα με τον Χαρρυ καθόλου.

Ακούστηκε ο ήχος του κουδουνίου και έπιασα την τσάντα μου στον όμω μου και βγήκα απο την τάξη ακολουθόντας τον Λουι. ''Που είναι;'' Τον ρώτησα όταν πλέον είμασταν στον δεύτερο όροφο και περιμέναμε τον Ναιαλλ να κατέβει. Τα λεπτά περνούσαν και ο Ναιαλλ πουθένα, μα που είναι; ''Θα τον πάρω εγώ'' Προσφέρθηκε ο Λουι και έβγαλε το κινητό του απο την τσέπη του ψάχνοντας στις επαφές το αριθμό του Ναιαλλ. Όταν πλέον τον είχε βρεί, έβαλε το κινητό του κοντά στο αυτί του και περίμενε να το συκώσει. 

''Ελα'' Ακούστηκε η φωνή του Ναιαλλ απο την άλλη μερία του ακουστηκού. ''Που είσαι ρε;'' Ρώτησε ο Λουι. ''Σπιτι.'' ''Αα! Εντάξει, τα λέμε το απόγευμα'' Είπε και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τις σκάλες φτάνοντας στον πρώτο όροφο και βγαίνοντας απο το σχολείο. 

Δεν με πειράζει το γεγονός που θα γυρίσω με τον Λουι, είναι πολύ καλό παιδί και μου αρέσει πολύ να περνάω χρόνο μαζί του τις δύο τελευταιες μέρες. 

Βγήκαμε απο το μεγάλο, πράσινο πορτόνι του σχολείου και αρχίσαμε την διαδρομή για τα σπίτια μας. 

- 

''Τα λέμε'' Του είπα και τον αγκάλιασα. ''Στις 7'' Μου θύμισε κλείνοντας μου το μάτι ενώ είχε ήδη φτάσει στον απέναντι δρόμο. 

{  Μικρο, ξέρω.. Θα μπεί αύριο πιο μεγάλο :) Σχόλια πλζζ  }