My dream boy

Part 59

Νευριασμένη έκλεισα την αναθεματισμένη τηλεόραση και έτρεξα πάνω στο δωμάτιο μου.

Δεν μου αρέσει να μαλώνουμε αλλά έχω δίκιο σε αυτό το θέμα. Δεν θα του άρεσε να του έκανα το ίδιο άμα είχε μια κολλητή, βέβαια θα ζήλευα και δεν θα τους άφηνα μόνους λεπτό αλλά δεν θα πίστευα πως τον αγαπάει χωρίς λόγο σαν τον Χαρρυ.

Αυτό που πιστεύει μας κάνει να τσακωνόμαστε αλλά του έχει κολλήσει στο μυαλό. Είναι εντελώς σίγουρος για αυτό και αλήθεια είναι πολύ ενοχλητικό.

Κάθισα ανάσκελα στο κρεβάτι βάζοντας την μουσική να ξεκινάει να ηχεί στα αυτιά μου καθώς με πήρε ο ύπνος. Ο γνωστός ενοχλητικός ήχος ξανά ακούστηκε και η μέρα μου ξεκίνησε με βρισιές.

"Υπέροχα." Είπα καθώς έβαλα την ζακέτα μου πάνω από την μαύρη μπλούζα μου.

Άπλωσα το χέρι μου και έπιασα το μαύρο τζιν φορώντας το επίσης καθώς και τα άσπρα παπούτσια μου. Γιατί στο καλό τα έχω ακόμα αυτά;

"Καλημέρα γλυκιά μου." Είπε η μαμά μου ενώ εγώ έβαζα την φρυγανιά στο στόμα μου.

"Γεια." Απάντησα απλά χωρίς να την κοιτάξω καν.

"Αγάπη μου γιατί μου μιλάς έτσι τελευταία;" Ρώτησε κοιτάζωντας με. "Ωω Θεέ μου." Της είπα ενοχλημένη από την σπαστική συμπεριφορά της ενώ χωρίς να προλάβει να πει κάτι άλλο βγήκα από την εξώπορτα αφήνοντας την.

 Ξέρω ότι θα έπρεπε να είχα ζητήσει συγνώμη από τον Χαρρυ αλλά έχει άδικο γιατί δεν έχει κάνει ήδη αυτός την πρώτη κίνηση;

Συνέχισα να προχωράω προσπερνώντας την Τζέσικα και τα σκυλάκια της που πήγαιναν προς το δασάκι. Είναι αλήθεια ωραία εκεί αλλά πηγαίνουν μόνο τα κακά παιδ - Τι στο καλό;

Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά έστριψα δεξιά ακολουθώντας τες, προσπεράσαμε τα δέντρα χωρίς να με έχουν καταλάβει ακόμη όταν τα μάτια μου διέκριναν τον Λιαμ με τον Ζειν να καπνίζουν.

''Ο Χαρρυ είναι αυτός;'' Ρώτησα τον εαυτό μου αδυνατώντας να το πιστέψω.

Πλησίασα και ο Ζειν μου χαμογέλασε.

''Χαρρυ;'' Ξανά ρώτησα. Δεν το πιστεύω ότι καπνίζει και δεν μου το ανέφερε καν.

''Μωρό μου.'' Είπε τραβώντας με κοντά του και πιέζοντας τα χείλη μας με δύναμη, ενώ εγώ έβηξα από την μυρωδιά και τον καπνό του τσιγάρου στο στόμα του.

 ''Καπνίζεις.'' Ψέλλισα και το χαμόγελο του μεγάλωσε.

''Θες να δοκιμάσεις;'' Ρώτησε ο Λιαμ και ο Χαρρυ γέλασε. ''Ο Ανταμ.'' Φώναξε ο Χαρρυ δείχνοντας τον από μακριά. ''Πάω να τον φέρω εδώ, προσέχετε την Αννη.'' Διέταξε και έριξε το τσιγάρο του στο χαλίκι πλησιάζοντας τον Ανταμ.

''Αννη.'' Είπε ο Ζειν πλησιάζοντας με λίγο, ''έχεις δοκιμάσει ποτέ;'' Έδειξε το τσιγάρο στα δάκτυλα του και εγώ κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου. ''Ωραία.'' Είπε αργά. ''Θέλεις να δοκιμάσεις;'' Ρώτησε και ξανά κούνησα το κεφάλι μου ενώ έκανα ένα βήμα μακριά του πέφτοντας πάνω στον Λιαμ. ''Πολύ λίγο, μια τζούρα, θα νιώσεις πολύ ωραία.'' Πρόσθεσε.

''Θα αρέσεις σε όλους εδώ.'' Έδειξε το πλήθος παιδιών με το άλλο του χέρι. ''Δεν πονάει, απλά σκέψου το σαν βοήθεια από εμένα. Θα μιλάνε όλοι για εσένα Αννη. Τι κάνεις στο δασάκι, με ποιον τα έχεις, θα γίνεις δημοφιλής.'' Είπε την λέξη κλειδί και έκανα ένα βήμα πιο κοντά του.

Δημοφιλής.. Αυτό που χρειάζομαι τόσο χρόνια, που τόσο θέλω, επιτέλους μου δίνεται η ευκαιρία να γίνω δημοφιλής. Το χέρι του Ζειν μεταφέρεται κάτω από το στόμα μου και το χαμόγελο του μεγαλώνει καθώς ακουμπά ελάχιστα το χείλος μου αλλά πριν το καταλάβω ο Ζειν βρίσκεται κάτω στο πάτωμα με τα χέρια του Χαρρυ να σφύγουν τον λαιμό του.

Θεέ μου!