My dream boy

Part 49

"Θα σε δω αύριο." Είπε κλείνοντας την τηλεόραση.

"Εντάξει, ευχαριστώ." Είπα για χιλιοστή φορά από όταν τελείωσε και τι τελευταίο θρίλερ.

"Σε αγαπάω." Με φίλησε.

"Θες να σε πάω εγώ;" Ρώτησε καθώς άνοιγε την πόρτα.

"Όχι, είμαι καλά, πλέον βλέπω θρίλερ, σε παρακαλώ." Αστειεύτηκα και τον χαιρέτησα ξεκινώντας για το σπίτι μου.

Πάλι τον βλέπω;! Είπα από μέσα μου όταν αντίκρισα ξανά τον Ναιαλλ στον απέναντι δρόμο.

Τον αγνόησα και συνέχισα να περπατάω στο πεζοδρόμιο απέναντι του.

Με τον που τον είδα το μυαλό μου πήγε στο ότι μαζί του είχα δει το πρώτο μου θρίλερ, και αλήθεια προσπαθούσε να κάνει αυτό που έκανε o Χάρρυ σήμερα δείχνοντας μου τον τρόπο που φτιάχνονται αλλά δεν τον άφηνα, δείχνει τόσο παλιά ανάμνηση αν και ήταν πριν μερικές εβδομάδες.

"Τι στο καλό." Σχεδόν φώναξα όταν τον ξανά είδα στο απέναντι πεζοδρόμιο να πηγαίνει ίδια διαδρομή με εμένα.

Με κοίταξε αλλά χωρίς να πει τίποτα συνέχισε να περπατάει.

Θα πηγαίνει στον Λουι σίγουρα, εκτός κι αν.. Ωχ Θεέ μου!
Όχι Αννη δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει σπίτι σου. Τι να κάνει στο σπίτι μου; Επειδή οι οικογένειες μας έχουν στενές σχέσεις δεν σημαίνει πως θα έρθει σπίτι μου να - σκατα!

O Ναιαλλ πέρασε στο πεζοδρόμιο που βρισκόμουν εγώ και με προσπέρασε ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια του σπίτι μου και χτυπώντας την πόρτα.

"Τι κάνεις εσύ εδώ;" Ρώτησα εκνευρισμένη που οι σκέψεις μου ήταν σωστές.

"Οι γονείς μου θέλουν να δειπνήσετε μαζί μας."  Αστειεύεται σωστά;

Η πόρτα άνοιξε και το πρόσωπο της μαμάς μου εμφανίστηκε χαμογελώντας μας.

"Ναιαλλ μου τι κάνεις; Έχω καιρό να σε δω." Του είπε σαν να μην υπάρχω.

"Αννη που ήσουν;" Τελικά υπάρχω.

"Στο αγόρι μου." Απάντησα ειλικρινά και το χαμόγελο της μεγάλωσε.

"Κύρια Τζένιφερ οι γονείς μου είπαν να σας προτείνω να έρθετε για φαγητό. Ήρθα o ίδιος καθώς το κινητό μας παρουσίασε μια βλάβη." Γιατί μιλάει έτσι;
'Κάποτε μιλούσες και εσύ έτσι.' Μίλησε η συνηδηση μου.

"Ευχαρίστως. Πότε μπορούμε να έρθουμε;" Δέχτηκε! Δεν την πιστεύω!

Είμαι τόσο νευριασμένη μαζί της. Δεν μπορούσε να μην δεχτεί;