My dream boy

Part 69

"Χάρρυ." Τύλιξα το χέρι μου γύρω από το δικό του.

"Μην, παρακαλώ." Είπα σιγά κοιτάζοντας τα σμαραγδι μάτια του.

Με αγνόησε και γύρισε πάλι μπροστά κοιτάζοντας τον Ναιαλλ.

"Άμα την ξανά πάρεις τηλέφωνο, της μιλήσεις ή οτιδήποτε θα σε γαμήσω συκιά." Είπε ξαφνιάζοντας με. Δεν θα παίξουν ξύλο;

Ο Χάρρυ έπιασε το χέρι μου και με πήγε από την αντίθετη μεριά του σχολείου.

"Που πάμε;" Ήταν το μόνο που ρώτησα, έχει σίγουρα νεύρα αυτη την στιγμή και δεν μιλάω άλλο, γιατί θα ξεσπάσει πάνω μου.

"Μπορούμε να μην πάμε σήμερα στο γαμημένο." Έβρισε χωρίς να απαντήσει στην ερώτησή μου.

Δεν θέλω να μην πάω σχολείο σήμερα αλλά δεν προτιμάω να τσακωθώ με τον Χάρρυ. Μόλις πριν δύο μέρες τα βρήκαμε και δεν θέλω να είναι οι εφτά απουσίες η αφορμή τσακωμού.

Συνεχίζει να περπατάει, σιωπή επικρατεί από την ώρα που φύγαμε από το σχολείο και ψάχνω ώρα να βρω κάτι να την σπάσω.

"Τι έχεις;" Τον έφτασα και κοίταξα το πρόσωπό του.

Ένα θυμωμένο ύφος επικρατεί σε όλο του το πρόσωπό, τα μάτια του στον δρόμο.

Δεν απαντάει.

Κάνω πάλι πίσω χωρίς να συνεχίσω την ερώτηση.

Τα μάτια μου διακρίνουν το σπίτι του κολλητού μου και απλά περνάω από την απέναντι μεριά, στου Χάρρυ.

Η πόρτα ανοίγει με το κλειδί του και μπαίνω πρώτη μέσα.

"Σε παρακαλώ." Είπα πλησιάζοντας τον και τυλίγοντας τα χέρια μου γύρω του.

Δεν μιλάει.

"Μίλησε μου." Ζητάω αλλά

"Χάρρυ." Η φωνή μου βγαίνει λίγο τσιριχτή.

"Που μπορούμε να καθίσουμε;" Τον ρωτάω αφού διακρίνω ότι τα μαξιλάρια του καναπέ λείπουν από την θέση τους.

Δεν μιλάει απλά ξανά πιάνει το χέρι μου και με οδηγεί στην σκάλα.

Τι έχει πάθει;

Ανοίγει μια πόρτα και ένα αρκετά μεγάλο δωμάτιο με ελάχιστα έπιπλά είναι μπροστά μας.

"Είναι το δωμάτιο σου;" Ρωτάω αλλά πάλι δεν απαντάει.

Γαμώτο.

Τον πλησιάζω και κάθομαι δίπλα του στο κρεβάτι.

"Θες να πάμε πίσω να τον χτυπήσεις;" Προσπαθώ να αστειευτώ αλλά αυτός το παίρνει αλλιώς.

"Δεν τον θέλω κοντά σου." Είπε και τον κοίταξα.

"Δεν θα μου κάνει κάτι κακό Χάρρυ." Του είπα χαμογελώντας του απλά.

"Θα σε πάρει από μακρυά εμένα."

"Αυτο δεν πρόκειται να γίνει," Ξεκίνησα, "είναι απλά κολλητός μου, όταν εσύ με στενάχ - "μην το τελειώσεις αυτο." Είπε.

"Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να με πάρει μακρυά από εσένα." Τον φίλησα και για πρώτη φορά σήμερα χαμογέλασε.

"Μπορείς και εσύ να μου το υποσχεθείς αυτό;" Τον ρώτησα.

"Σου υπόσχομαι ότι κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σε πάρει μακρυά από εμένα." Είπε και το χαμόγελο μου εμφανίστηκε.

Ίσως φαίνεται κάπως χαζό αλλά νιώθω μια ανακούφιση μετά από τα λόγια του. " Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να με πάρει μακρυά από εσένα." Με κάνει να νιώθω ότι ο Χάρρυ θα είναι πάντα μαζί μου.

Ξάπλωσα πίσω ακουμπώντας την πλάτη μου στο σκούρο μπλε πάπλωμα ενώ αυτός έκανε το ίδιο κοιτάζοντας με στα μάτια.

Θεέ μου τον αγαπάω.

"Σε αγαπάω." Με πρόλαβε και η καρδιά μου έλιωσε.

"Ήμουν έτοιμη να το πω." Έπιασα το χέρι του.

"Πες το." Ζήτησε.

"Σε αγαπάω Χάρρυ."

Τόσο πολύ. Πρόσθεσα από μέσα μου.

3K !
Είστε ΦΟΒΕΡΕΣ! ♥
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτό.
Φτάσαμε στις 3 χιλαδες ψήφους! *.* Το επόμενο part θα προσπαθήσω να είναι μεγαλύτερο!

I love you all:* ευχαριστώ για τα μυνήματα. ♥ 

Votes&Commends

*Με ποιόν θα θέλατε να είναι η Άννη και γιατί;*