My dream boy

Part 26

''Αννη!'' Ακούστηκε μια δεύτερη φωνή που με έκανε να πάρω τα μάτια μου από τον Ανταμ κοιτάζοντας προς το παγκάκι.

''Ναι'' Απάντησα και είδα τον Λουι να μου κάνει νόημα ότι είναι εκεί.

''Ανταμ..'' Είπα όταν ξανά γύρισα μπροστά κοιτάζοντας τον.

''Εντάξει Αννη θα σε δω σε λίγο'' Του χαμογέλασα και μου έκλεισε το μάτι ενώ συνέχισε να περπατάει προς το δέντρο που ήταν ο Χαρρυ και η παρέα του. 

Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως ένα τόσο ευγενικό και καλό αγόρι σαν τον Αντάμ είναι στην παρέα του Χάρρυ.

Άφησα τις σκέψεις μου για τον Ανταμ και ξεκίνησα ξανά να περπατάω προς το παγκάκι που ήταν τα παιδιά. ''Καλημέρα'' Είπα και αγκάλιασα τον Ναιαλλ και μετά τον Λουι.

''Τι κάνετε;''

''Καλά, αυτός ήταν ο Ανταμ;'' Ρώτησε ο Ναιαλλ και εγώ του έγνεψα.

''Το ξέρεις ότι είναι φίλος του Χαρρυ, έτσι;''

''Ναι, το είδα'' Είπα κουνώντας αρνητικά το κεφάλι μου.

''Υπάρχει πρόβλημα με αυτό;'' Ρώτησα και αλήθεια ελπίζω να μην ήταν και ο Ανταμ κολλητός του.

''Όχι, απλά πρόσεχε.''

''Φυσικά'' Είπα και τον ξανά αγκάλιασα.

''Γιατί φοράς μαύρα;'' Ψιθύρισε στο αυτί μου όταν ήμουν έτοιμη να τον βγάλω από την αγκαλιά μου.

''Μια αλλαγή'' Είπα και αυτός κοίταξε προς την μεριά του Χαρρυ που ήταν ακόμα κάτω από το δέντρο. 

''Λουι τι νέα;'' Είπα και κάθισα δίπλα του στο παγκάκι.

''Τίποτα'' Ελπίζω να μην είπε τίποτα στον Ναιαλλ.

''Το είπες;'' Ανοιγοκλείσα το στόμα μου για να μην μας κοιτάξει ο Ναιαλλ που ήταν στις σκέψεις του. Αυτός απλά μου έγνεψε και του χαμογέλασα απλά.

''Έρχομαι'' Κατευθύνθηκα προς το μπάνιο και άνοιξα την κίτρινη πόρτα μπαίνοντας μέσα.

''Άσχημη από εδώ'' Τζέσικα...

Δεν έδωσα σημασία και πήγα προς τον νεροχύτη πλένοντας τα χέρια μου.

''Γιατί δεν μας μιλάς άσχημη;'' Είπε μια ηλίθια από πίσω μου και άμα ήμουν άλλο άτομο τώρα θα την είχα στραγγαλίσει.

Ευτυχώς είμαι καλή στο να αγνοώ τα σχόλια των άλλων, όταν είναι μπροστά μου, άλλο που μετά πάω σπίτι και κλαιν. Άμα το έκανα μπροστά τους θα τους έδινα αυτό που θέλουν, αλλά μέχρι στιγμής αυτό έχει τύχει μόνο με τον Χαρρυ τότε στο στενό.

Βγήκα από το μπάνιο και ένα χέρι με τράβηξε σταματώντας με. ''Όχι τόσο εύκολα'' Δεν πρόλαβε να πει άλλη λέξη και ήδη μερικά παιδιά μας είχα περικυκλώσει για να δουν τι θα γίνει. 

''Κάθε μέρα μας αγνοείς, είσαι τόσο κότα. Ακούς αυτά που σου λέμε και δεν απαντάς. Αλλά ξέρω γιατί, μας φοβάσαι τόσο πολύ που ίσως τώρα να έχεις χεστεί και απάνω σου. Άσχημη ηλίθια κότα.'' Φώναξε και άμα τα είχε πει αυτά λίγο πιο πριν θα είχα κλάψει.

Όλο και περισσότερα παιδιά είχαν μαζευτεί γύρω μας κάνοντας σχόλια ή για εμένα ή για το πόσο σωστή είναι η γνώμη της Τζέσικας. 

Πριν προλάβω να της απαντήσω κάποιος με ξανά τράβηξε χωρίς κανένας να έχει καταλάβει ότι έλειπα. 

Ένα αγόρι με κουκούλα με τράβαγε από το χέρι βάζοντας με ξανά μέσα στις τουαλέτες αφήνοντάς με εκεί.  Χωρίς δεύτερη σκέψη έτρεξα γρήγορα μέσα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. 

Κάθισα πάνω στο καπάκι και έβαλα το κεφάλι μου μέσα στα γόνατα μου. 

Μα γιατί να συμβαίνουν όλα σε εμένα;

{ Είναι λίγο μικρό, σορρυ }