My dream boy

Part 57

Οι ώρες δεν πέρασαν καθόλου γρήγορα, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τον Λουι να φιλάει την Τζέσικα, είναι φίλος μου και πρέπει να τον ξυπνήσω, αυτός κοιμάται, αυτή η σκύλα τον γέμισε ψέματα και αυτός πείστηκε μέσα σε μια μέρα; 

Κι αν τα έχουν καιρό; 

Σταμάτησα αυτές τις σκέψεις πριν φτύσω τα μακαρόνια από το στόμα μου πίσω στο πιάτο. Άφησα το άδειο πιάτο πάνω στο τραπέζι και μετακινήθηκα στο σαλόνι ανοίγοντας την τηλεόραση. 

Δεν έχει τίποτα; Σοβαρά;  

Αναστέναξα εκνευρισμένη και έπιασα το κινητό στο χέρια μου βάζοντας μουσική. Σήμερα έχουν συμβεί πολλά και έχω πραγματικά ζαλιστεί.

Είναι περίεργο καθώς πριν δύο εβδομάδες δεν είχα τίποτα να κάνω. Ήμουν όλοι μέρα μέσα στο σπίτι και τώρα, δεκατέσσερις μέρες μετά έχω εντελώς τρελαθεί με κάθε αλλαγή που συμβαίνει κάθε μέρα, ώρα, λεπτό ενώ ακόμα και δευτερόλεπτο.

Έκανα πάρτι για πρώτη φορά μετά από χρόνια, τα έφτιαξα με τον Χαρρυ, έβρισα την ηλίθια Τζέσικα, τσακώθηκα με τον Λουι, τσακώθηκα με τον Ναιαλλ, ο Χαρρυ χτύπησε τον Λουι, έβαψα τα μαλλιά μου, φίλησα τον Έρικ, έγινα φίλη με τον Ναιαλλ, με φίλησε, ο Λουι τα έφτιαξε με την μεγαλύτερη εχθρό μου. 

Έχω μπερδευτεί τόσο πολύ, δεν περίμενα τίποτα από όλα αυτά να συμβούν και τώρα τα ζω, είναι μέρος της ζωής μου.

Η μουσική σταμάτησε να παίζει και ο γελoίος ήχος ακούστηκε από το κινητό μου. Πρέπει στα αλήθεια να αλλάξω ringtone. 

'Ναι.' Είπα, γιατί στο καλό δεν είδα ποιος παίρνει πριν το σηκώσω.

'Μωρό μου.' Ο Χαρρυ. 

'Έλα.' Είπα απλά πιάνοντας ξανά το τηλεκοντρόλ από δίπλα μου και ψάχνοντας τα κανάλια. Δεν μπορεί να μην έχει τίποτα. 

'Τι κάνεις;' Ρώτησε. 

'Μια χαρά.' Απάντησα και άφησα το αναθεματισμένο τηλεκοντρόλ πίσω στην αρχική του θέση.

'Τι έχεις;' Ρώτησε. 

'Τίποτα.' Απάντησα αφήνοντας το κινητό δίπλα μου και δένοντας τα μαλλιά μου σε έναν ψηλό κότσο. 

'Εννοώ γενικά, τον τελευταίο καιρό δεν είσαι όπως τότε.' Είναι σοβαρός; Πως να είμαι όπως τότε; Τότε τον φοβόμουν μην με χτυπήσει, ήταν απλά ο τρόπος που με κοιτούσε, ίσως. 

'Εσύ δηλαδή δεν άλλαξες; Επί τρία χρόνια φοβόμουν μην με χτυπήσεις και τώρα ξαφνικά με ερωτεύτηκες.' Φώναξα. 

Αυτό αλήθεια είναι περίεργο, ξαφνικά μετά από τόσο καιρό μου είπε πως με αγαπάει και τα φτιάξαμε. Αλλά τον πιστεύω, δεν μου λέει ψέματα. 

Σωστά;

'Δεν θα άπλωνα ποτέ χέρι πάνω σου.' Σοβάρεψε. 'Μην το ξανά πεις ποτέ αυτό.' Είπε. 'Σε αγαπάω.' Πρόσθεσε και ένευσα λες και με βλέπει. 'Αλήθεια σε αγαπάω.' Ξανα είπε.