My dream boy

Part 5

 ‘’Νι, ήταν ότι καλύτερο έχει κάνει κάποιος για έμενα αυτό.’’ Λέω αγκαλιάζοντας τον ξανά και μου χαμογέλασε.

‘’Μην το ξανακάνεις!’’ Λέω. Όσο γλυκό και ευγενικό ήταν αυτό που έκανε σήμερα για έμενα ο Ναιαλλ, άλλο τόσο με στενοχώρησε.

Στεναχωρήθηκα ήδη εγώ με την πράξη του Χαρρυ, γιατί να στεναχωρηθεί ο Ναιαλλ, ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους για εμένα;

‘’Εντάξει.’’ Λέει και κοιτάζει πίσω μου και με ξανά κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας. Ο Λούι.

‘’Χίλια συγγνώμη, εγώ δεν…’’ Πήγα να εξηγήσω στον Λούι και με διέκοψε η φωνή του Ναιαλλ.

‘’Δεν το πιστεύω!’’ Κάνει ένα βήμα πιο κοντά στον Λούι.

‘’Τομμο;’’ Είπε στον Λούι και αυτός του χαμογέλασε πλατιά.

‘’Δεν το πιστεύω μαλακα!’’ Φώναξε ο Λούι και αγκάλιασε τον Ναιαλλ.

Τι συμβαίνει;

‘’Παιδία;’’ Είπα και αυτοί σταμάτησαν την ‘πολύωρη’ αγκαλιά τους.

‘’Αννη αυτός είναι ο Λούι.’’

‘’Το ξέρω τον γνώρισα πριν λίγο, εσείς από πού γνωρίζεστε; ’’Απόρησα, δεν μου είχε αναφέρει κάτι για τον Λουι.

‘’Από το νηπιαγωγό’’ Πρόσθεσε ο Λούι.

‘’Κάτσε, είσαι ο Τομμι που μου έλεγε ο Ναιαλλ;’’ Ρωτώ.

‘’Ναι’’ Μου απαντάει χαρίζοντας μου ένα πλατύ, τέλειο χαμόγελο. Αυτό το αγόρι έχει πραγματικά υπέροχο χαμόγελο.

Ο Νι μου μιλαγε συχνά για τον Λουι, μόνο που μου τον ανέφερε ως Τομμι. Του έλειπε αλήθεια ο παιδικός του φίλος, και δεν τον κατηγορώ αν και έλεγε τα πάντα σε εμένα, δεν θα ήταν ίδιο να τα έλεγε σε ένα αγόρι.

‘’Ρε μαλακα γιατί είναι έτσι το πρόσωπο σου;’’ Λέει ο Λούι κάνοντας με να αφήσω πίσω τις σκέψεις μου.

‘’Μην μου πεις..’’ Πρόσθεσε δημιουργώντας μου απορίες. Ο Ναιαλλ έγνεψε και του έκανε νόημα να σταματήσει. Πήγα να πάρω τον λόγο αλλά ο Ναιαλλ με πρόλαβε.

‘’Παιδία, θέλετε να πάμε σπίτι μου;’’ Είπε γρήγορα κάνοντας ξανά νόημα στον Λουι. Τι συμβαίνει εδώ; Εγώ απλά έγνεψα και ακολούθησα τα αγόρια σηκώνοντας την τσάντα μου από τα μαρμάρινα σκαλοπάτια του σπίτι μου.

‘’Λοιπόν Αννη.’’ Ξεκίνα ο Λούι σπάζοντας την άβολη σιωπή που επικρατούσε και εγώ του έγνεψα.

‘’Εσύ και ο Ναιαλλ πηγαίνετε στο ίδιο τμήμα, έτσι;’’ Ρώτησε χαμογελώντας μου ξανά. Αλήθεια αυτό το αγόρι χαμογελάει σχεδόν κάθε στιγμή  από όταν τον γνώρισα πράγμα που τον δείχνει πολύ φιλικό.

‘’Ναι.’’ Απαντάω λίγο κοφτά, καθώς οι σκέψεις ταξίδευαν στην περίεργη συμπεριφορά τους πριν λίγο, αλλά το μετάνιωσα κατευθείαν.

‘’Ναι ρε, είμαστε κολλητοί από το γυμνάσιο’’ Πρόσθεσε ο Ναιαλλ βγάζοντας με από την δύσκολη θέση.