Όλο και περισσότερα παιδιά πηγαίνουν στο πλήθος και εγώ αρχίζω να τρέχω προς το μέρος του σπρώχνοντας όποιον βρω μπροστά μου. Μπαίνω στο πλήθος και πηγαίνω μπροστά - μπροστά προσπαθώντας να δω τι γίνεται αλλά η εικόνα που βλέπω με σοκάρει.
Ο Τζέισον βρίσκεται κάτω στο τσιμέντο με το πρόσωπο του ελάχιστα ματωμένο στο κάτω χείλος, και αρκετές μελανιές, ενώ ο Χαρρυ είναι από πάνω συνεχίζοντας να τον κλωτσάει κάνοντας το πλήθος να φωνάζει πιο δυνατά. Πάω να τρέξω προς τον Χαρρυ αλλά πριν κάνω κίνηση του ορμάει ο Ντιν κάνοντας με να αναφωνήσω. Ο Χαρρυ τον βλέπει και πριν ο Ντιν προλάβει να τον ακουμπήσει ο Χάρρυ του έχει ήδη ρίξει μια δυνατή γροθιά στο πρόσωπο και αυτός χτυπάει στον τοίχο.
Πολλές φωνές ακούγονται και οι περισσότερες φωνές φωνάζουν θετικά σχόλια προς τον Χαρρυ λέγοντας του να συνεχίσει. Είναι τρελοί;
Ο Ντιν πηγαίνει προς τον Χαρρυ και το χέρι του χτυπάει με δύναμη στο πρόσωπο του κάνοντας με να βγάλω έναν λυγμό. Ο χαρρυ όμως δεν έπεσε, αντιθέτως ανταποδίνει στον Ντιν ρίχνοντας τον πάλι στον τοίχο και συνεχίζει με επόμενες γροθιές, τι κάνει;
Χωρίς να με νοιάζει τρέχω μέσα και προσπαθώ να φερθώ όσο πιο ήρεμα μπορώ προς τον Χαρρυ.
Τα χέρια μου πιάνουν απαλά τους καρπούς του και απλά τον κοιτάω πληγωμένη στα μάτια. ‘’Πάμε να φύγουμε.’’ Λέω απλά ελπίζοντας να συμφωνήσει αλλά φυσικά, δεν συμφωνεί.
Με κοιτάει μια τελευταία φορά στα μάτια πριν πάει και σηκώσει τον Ντιν από την μπλούζα χτυπώντας τον ξανά στον άσπρο τοίχο. Σηκώνει το ένα του χέρι δείχνοντας εμένα που βρίσκομαι στην γωνία και όλοι γυρνάνε να με κοιτάξουν. ‘’Δεν θα της ξανά μιλήσεις. Δεν θα την κοιτάς.’’ Φωνάζει και το πλήθος τον υποστηρίζει πιο πολύ από πριν.
‘’Αλλιώς την επόμενη φορά θα σε σκοτώσω.’’ Τον απειλεί και εγώ κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.Δεν έπρεπε να γίνει αυτό. Δεν έπρεπε να ήμουν στο ηλίθιο δωμάτιο εκείνη την στιγμή που μπήκαν αυτοί μέσα. Δεν έπρεπε να είχα κοιμηθεί νωρίς, έπρεπε να ξύπναγα αργά. Δεν έπρεπε να πάω για πρωινό με την Λιζ και δεν έπρεπε να της πω πως ο Ιβάν την κοίταζε στο εστιατόριο. Δεν έπρεπε να είχα πάει σε αυτή την γελοία εκδρομή. Έπρεπε απλά να καθίσω εδώ με τον Χαρρυ, και να πιστεύω και εγώ πως θα ήταν απλά μια βαρετή εκδρομή.
Ο Χαρρυ συνεχίζει. ‘’Άμα τολμήσεις.’’ Φωνάζει και τον αφήνει πηγαίνοντας στον Ντιν.

YOU ARE READING
My dream boy
Fanfiction«Δεν είμαι τέλειος. Σου αξίζει και ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά ακόμα και έτσι, κανένας δε θα σε αγαπήσει με όση δύναμη σε αγαπώ εγώ.» ©2015 - DON'T COPY THE STORY.