Zamieszkać z wrogiem| ZAKOŃCZONE|

37

Lena POV

Biegłam pod odpowiednią salę. Nie wiem nawet co się stało. Widząc lekarza przy sali, przyspieszyłam

-Przepraszam?

-Tak?

-Jestem Lena Smith. Mój brat Leon trafił tutaj dzisiaj 

-Leon Smith?

-Tak

-Pani brat...Został uderzony czymś w głowę. Niestety zadany ból był tak duży...

-Co się stało!

-Pani brat stracił pamięć

-C-co? Nie! To nie możliwe!

-Przykro mi...Nie pamięta nawet swojego imienia...

-Czy...czy jest możliwe ,że powróci  mu pamięć?

-Przykro mi...

Usiadłam na krześle. Nie kontrolowałam łez. Mój brat...On nawet nie wie ,że ma siostrę! 

-Mogę wejść?

-Pewnie, proszę mu opowiadać o sobie

-Dobrze...

Otworzyłam białe drzwi.Na łóżku leżał mój brat. Jego zazwyczaj idealnie ułożone włosy teraz były roztrzepane. Głowa przepasana bandażami. Oczy miał zamknięte ,ale nie spał. Jego klatka piersiowa unosiła się nie równomiernie. 

-Leon...

Chłopak otworzył oczy. Jego zawsze błękitne oczy z iskierką szczęścia teraz nie wyrażały nic

-Powinienem Cię znać?

-Czyli wiesz ,że straciłeś pamięć?

-Ta

-Jestem Lena...Twoja siostra

-Serio? 

-Myhm, zadzwonić po rodziców?

-Gdzie są?

-W delegacji

-Często wyjeżdżają?

-Odpowiednie pytanie byłoby ,czy często dzwonią...

-Ile ich nie było w domu?

-Z dwa miesiące? 

-A zadzwonili?

-Tylko raz. Zapowiedzieć ,że przyjeżdża nasza kuzynka Camilla

-Lubię ją?

-Nie przepadasz za nią

Chłopak zaśmiał się ,a ja lekko się uśmiechnęłam

-Spędź z nią czas

-Ale Ty...

-Ja poczekam 

-To może Vanessa z Tobą posiedzi

-Mamy jeszcze jedną siostrę?

-Nie, Van to nasza przyjaciółka. Rozstała się z chłopakiem ,a jest z Los Angeles, więc postanowiliśmy ,że z nami zamieszka bo nie zna Vegas

-Okej

-Chcesz coś wiedzieć?

-Opowiedz mi wszystko o sobie

-No to...Nazywam się Lena Smith, mam 19 lat i urodziny 16 stycznia, nasi rodzice nazywają się Louis i Linda. Pracują w jakiejś większej firmie, i zajmują się zagranicznym handlem. No a ja...obecnie znowu nie pracuję...