Κεφάλαιο 1ο
Το ξυπνητήρι μου χτυπάει σα τρελό. Βγάζω το χέρι μου από τις ζεστές μου κουβέρτες και πατάω με το ζόρι το κουμπάκι του να κλείσει. Αναστενάζω και πετάω τα σκεπάσματα από πάνω μου. Σηκώνομαι όρθια και κατευθυνομαι προς το μπάνιο. Αφήνω το κρύο νερό να πέσει στο πρόσωπο μου και αμέσως ξυπνάω. Μπαίνω στο δωμάτιο μου και ανοίγω τη ντουλάπα μου. «Τι να φορέσω;» Αναρωτιέμαι και αρχίζω να κοιτάω τα ρούχα μου ένα προς ένα. «Χμ... οχι αυτό, ούτε αυτό , ούτε... ααα αυτό!» Είπα με ενθουσιασμό και τράβηξα ένα μακρι μαύρο φόρεμα αρκετά κομψό. Το φόρεσα και αφού το συνδύασα με τις μαύρες γόβες μου και τη μαύρο καλσόν μου πήγα στην κουζίνα να κάνω ένα καφέ. Σήμερα είχα λίγο χρόνο να χαλαρώσω. Δεν με πίεζε ο χρόνος για να παω στο γραφείο. Αφού ήπια δυο γουλιές έφτιαξα λίγο τα μαλλιά μου, πηρα το παλτό και τη τσάντα μου καο βγήκα από το διαμέρισμα μου.
Βγήκα στον κεντρικό δρόμο και άπλωσα το χέρι μου επιζητώντας ένα ταξί. Αφού ήρθε μπήκα μέσα και ο οδηγός ξεκίνησε για τον προορισμό που του είπα. Καθώς κοιτούσα έξω μου ήρθε μια αναλαμπή! Δεν σας συστήθηκα! Αγενής στο φουλ! Λοιπόν είμαι η γαία, ζω εδώ και 4 χρόνια στο Βέλγιο αλλά η καταγωγή μου είναι από την Ελλάδα, εργάζομαι ως ασκούμενη δικηγόρος σε ένα από τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία του βελγιου και έχω μια σχέση!
Με αυτά και με εκείνα το ταξί έφτασε στον προορισμό μου και αφού πλήρωσα κατέβηκα. Περπάτησα προς το μεγάλο κτήριο και άνοιξα την πόρτα. Είναι σχετικά μεγάλος ο χώρος. Αποτελείται από τρεις ορόφους. Στον πρώτο όροφο με το που μπαίνεις δηλαδή υπάρχει ένα μεγάλο γραφείο όπου κάθεται μια κοπέλα που υποδέχεται τον κόσμο, στον δεύτερο όροφο όπου και δουλεύω υπάρχουν δικηγόροι οι οποίοι μερικοί είναι ασκούμενοι και άλλοι με δίπλωμα. Αυτοί εξειδικεύονται σε μικρές υποθέσεις όπως ας πούμε μηνύσεις, διαζύγια και τέτοια. Και τέλος στον τρίτο όροφο είναι οι πιο «δυνατοί» δικηγόροι οι οποίοι δουλεύουν στην υπεράσπιση εγκληματιών, ποινικές διώξεις... κάποια μέρα εύχομαι να φτάσω και γω τόσο ψηλά!
Με το που έφτασα στον όροφο μου κατευθύνθηκα στο γραφείο μου. Άνοιξα την πόρτα και ειδα την Ιόλη να κάθεται στο δικό της γραφείο και να έχει αρχίσει ήδη να εργάζεταιΓ:Καλημερα Ιόλη!... της είπα χαρούμενα και εκείνη πετάχτηκε πάνω. Μαλλον δεν με είχε καταλάβει και την τρόμαξα. Από την έκφραση της και μόνο δεν μπορουσα να μη γελάσω
Ι:Με τρόμαξες μωρε Γαία!... είπε και χαμογέλασε.. καλημερα... συμπλήρωσε και συνέχισε τη δουλειά της. Καθησα και γω κε τη σειρά μου στο γραφείο μου και άρχισα να προετοιμάζω μια υπόθεση για τον συνεργάτη μου.
YOU ARE READING
Inside his darkness [BOOK 1]
Teen FictionΑ:μου ανήκεις και όσο πιο γρήγορα το καταλαβεις τόσο το καλύτερο.. μου είπε σοβαρός κοιτώντας με βαθιά στα μάτια Γ:Κανεις λάθος ούτε εγώ ούτε το παιδι μου σου ανήκει ολα έγιναν από ένα λάθος!... του υπενθύμισα και τότε τον ειδα να αγριεύει πραγματι...