Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 4ο

Ραφαηλ POV

Είμαι στην υπηρεσία και έχω πνιγεί στη δουλειά. Ακουω την πόρτα του γραφείου μου να κλείνει και σηκώνω το κεφάλι μου από τον υπολογιστή να δω ποιος μπήκε. Ο Nickolas στέκεται όρθιος και ακίνητος με τα μάτια καρφωμένα πάνω σε κάτι χαρτιά που κρατούσε στο χέρι. Ξαφνικά γυρίζει και με κοιτάζει και τότε αποφασίζει να πάει να καθησει στο γραφείο του.

Ρ:Ολα καλα;... τον ρωτάω ενώ συνεχίζω να ασχολούμαι με τον υπολογιστή μου. Εκείνος μουγκρίζει και αφού στρέψει τη προσοχή του σε μενα αποκρίνεται

Ν:Συγγνώμη τι μου ειπες;... ρωτάει και εγώ σηκώνομαι όρθιος. Βηματίζω αργά προς το μέρος του και σταματάω ακριβώς από πάνω του. Ρίχνω το βλέμμα μου στα χαρτιά που κράταγε και αμέσως καταλαβα τι στο καλό συμβαίνει εδώ.

Ρ:Ώστε για αυτό δεν επικοινωνείς με το περιβάλλον... λεω σοβαρός καθώς διαβάζω επίμονα κάτι που με κάνει να ανατριχιάσω «Το σώμα της α ψυχής κοπέλας βρέθηκε τεμαχισμένο στην άκρη του ρέματος. Εκτιμάται πως έμεινε εκεί για τουλάχιστον πέντε μέρες μέχρι να το ανακαλύψει η αστυνομία. Η νεαρή ήταν σεξουαλικός κακοποιημένη με τα χαρια και τα πόδια της γεμάτα αίματα και σημάδια από εχμηρα αντικείμενα. Φαίνεται πως η κοπέλα είχε μια μεγάλη ουλή στο αριστερό μέρος της κοιλιάς της απ όπου εκτιμάται πως αφαιρέθηκε όργανο του σώματος της.......Αυτοί το έκαναν;» Ρώτησα σοκαρισμένος και απόλυτα σοβαρός το Nickolas. Εκείνος έκλεισε το ντοσιέ κάνοντας με να πάρω τα μάτια μου από τις φρικιαστικές φωτογραφίες.

Ν:Απ ότι φαίνεται ναι... δεν το πιστεύω πως αυτά τα τέρατα εξακολουθούν να είναι ελεύθερα και να σκοτώνουν έτσι αθώους ανθρώπους... λέει και γυρίζει να με κοιτάξει ενώ σηκώνεται από την καρέκλα

Ρ:Ο διοικητής τι είπε για αυτό;;;.... ρωτάω σοβαρός και εκείνος ξεφυσαει

Ν:Ότι παντα είναι δέκα βήματα μπροστά και μεις απλά μένουμε στο ίδιο σημείο... λέει και κάθεται πάνω στο γραφείο του. Πιάνει στα χέρια του ένα στυλο και αρχίζει να παίζει για λίγο μέχρι που η φωνή του ακούγεται να λέει «είναι στιγμές που αναρωτιέμαι τι θα εκανα αν η Elizabeth ήταν στη θέση μιας από αυτές τις κοπέλες..» λέει και το βλέμμα του σκοτεινιάζει

Ρ:Μη το λες αυτό Nickolas....βέβαια δεν έχει άδικο και γω το έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές αυτό. Αν η γαια έπεφτε στα χέρια κάποιου από αυτούς..διώχνω τις σκέψεις αυτές από το μυαλό μου όμως έχω αρχίσει να ανησυχω. Έχω να μιλήσω ωρα με τη Γαια και πριν που της τηλεφώνησα δεν απάντησε