Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 9ο

Αφού τελικά κάνω το λάθος και παίρνω το φορεμα αποφασίζω να παω να διαλέξω και παπούτσια γιατί ανακάλυψα πως δεν έχω τα κατάλληλα για το συγκεκριμένο φορεμα ή απλά είσαι θύμα του καταναλωτισμού λέει μια φωνή στο μυαλό μου. Οχι δεν είναι έτσι και στη τελική δεν βγαίνω συχνά για ψώνια όποτε το δικαιουμε μια φορά στο τόσο! Φτάνω σε ένα μαγαζί με παπούτσια και τα μάτια μου καρφώνονται πάνω σε ένα υπέροχο ζευγάρι υπέροχες Μπορντό γόβες γύρω στους 12 πόντους τακούνι, με πλατφόρμα και μπαίνω μέσα κατευθείαν να τις δοκιμάσω. Λεω στην πωλήτρια το νούμερο μου και μετά από λίγο μου φέρνει το ζευγάρι. Με το που το βλέπω στο πόδι μου μένω άφωνη. Είναι υπεροχααα! Όπως είναι της λεω συνεσταλμένα να τα βάλει ξανά στο κουτί γιατί θα τα πάρω και να πάμε στο ταμείο να τα πάρω. Το σχέδιο που κάνει το λουράκι τους είναι πραγματικά υπέροχο... νομίζω πως απόψε ο ραφαηλ θα μείνει άφωνος. Ναι οκευ δεν ντύνομαι έτσι σχεδόν ποτε αλλά όλο αυτό το καιρό που πρόσεχα τι φορούσα και σχεδόν κρυβομουν κάτω από τα ρούχα δεν ειμουν ο εαυτός μου. Οχι οτι τωρα θα νιώθω υπέροχα, θα νιώθω χειρότερα και πιο άβολα, αλλά αυτά τα ρούχα είναι κάτι που θα φοραγα και πραγματικά μαρεσουν πολύ πάνω μου.

[...]

Αρκετη ωρα μετά είμαι ήδη σπιτι μου. Φτιάχνω ένα τοστ, ναι τραγικό, αλλά δεν μπορώ να μαγειρέψω. Πονάνε τα πόδια μου και θέλω να ξεκουραστώ λίγο πριν πάμε στη γιατρό. Τωρα που άρχισα να το σκέφτομαι το άγχος μαζί με τον ιδρώτα στα χέρια μου έκαναν την εμφάνιση τους. Σε παρακαλώ Γαια μην κανεις έτσι ολα θα πάνε καλα! Εμπιστεύομαι τη γιατρό μου και δεν θα αφήσω τις αρνητικές σκέψεις να με καταβάλουν. Κάθομαι λίγο στον καναπέ καο αφού τρωω βάζω μια χαζή εκπομπή στη τηλεόραση για να με πάρει ο ύπνος.

Λίγο αργότερα το κινητό μου ηχεί στα αφτια μου και σηκώνομαι από τον καναπέ. Απλώνω το χέρι μου να το φτάσω και απαντάω.

Γ:Ναι;;...ρωτάω νυσταγμένη καθώς χασμουριέμαι

Ρ:Γαια είσαι έτοιμη; Σε πέντε λεπτα είμαι σπιτι σου... ακουω το ραφαηλ να λέει από την άλλη γραμμή

Γ:Ναι κατεβαίνω... λεω και αφού κλείνω το τηλέφωνο αποφασίζω να φορέσω τα αθλητικά μου μια και που όλο το βράδυ θα είμαι με δώδεκα πόντους τακούνι! Παίρνω τα πράγματα μου και κατεβαίνω κάτω στη είσοδο της πολυκατοικίας μου.

Λίγο αργότερα το σκούρο μπλε αμάξι του ραφαηλ σταματάει μπροστά μου και εγώ ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Τον χαιρετάω και του δίνω ένα πεταχτώ φιλί και πριν προλάβω να απομακρυνθώ εκείνος με τραβάει κοντά του και ενώνει με περισσότερο πάθος τα χείλη μας χαρίζοντας μου ένα παθιασμένο γκωσσοφιλο. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και εκείνος χαμογελάει ενώ βάζει μπρος το αυτοκίνητο και ξεκινάει τη διαδρομή για τη γιατρό μου.