Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 87ο

Eric POV

Πραγματικά είναι αδιανόητο... είναι εκνευριστηκο... δεν τον πιστεύω... ακόμα και γω περίμενα πως τα λόγια μου δεν θα τον επηρέαζαν τόσο και τωρα κοίταξε τον... έγινε ο παλιό κακός του εαυτός... μη πω και χειρότερος... ο τρόπος που αντέδρασε.... που με κοίταξε... που φώναξε όταν είπα το όνομα της.... τελικά κάτι τρέχει εδώ πέρα... είμαι σίγουρος πλέον... ο Αχιλλέας και η Γαια αποφεύγουν ο ένας τον άλλο... και τι ήταν αυτό με τον Αχιλλέα;... Δεν ήταν ούτε ένα 24ωρο που γύρισε από το νοσοκομείο και αμέσως να φύγει για δουλειές... δεν μπορώ να τον καταλάβω... καθετε και πιέζει τον ευατο του και ξεπερνάει τα όρια του χωρίς λόγο... χα... υποθέτω αυτός ήταν ο Αχιλλέας που παντα ήξερα... και όμως... και όμως κατά βάθος μέσα μου πίστευα πως όλη αυτή η κατάσταση θα τον βοηθούσε να γλυτωσει το σκοτάδι... να ξεφύγει από αυτό που έγινε.... πίστευα πως η Γαια θα τον αγαπούσε... πως το μωρό θα του άλλαζε τον τρόπο σκέψης... πίστευα πως στην ιδεα του να κάνει οικογένεια θα άλλαζαν τε παντα... όμως... το ερώτημα είναι... σκέφτηκε ποτε το ενδεχόμενο να χτυσει έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες οικογένεια;;.. υποθέτω πως οχι... τωρα θα μου πεις ο μονος τρόπος θα ήταν έστω και η Γαια να ένιωθε ξατι για εκείνον εκτός από φοβο... από την πρώτη στιγμή που την ειδα καταλαβα πως είναι το άκρος αντίθετο από τον Αχιλλέα... εκείνη εκπέμπει μια ηρεμία... μια γαλήνη... μια αθωότητα... υποθέτω πως ο χαρακτήρας του Αχιλλέα δεν είναι αυτός που θα την έλκυε.... το ξέρω πως ακούγεται χαζό αλλά έστω... έστω αν του έδειχνε ότι απλά νοιάζεται... έστω από επιείκεια μπορεί... μπορεί ακόμα και η σκοτεινή καρδιά του Αχιλλέα να έβλεπε λίγο φως... ξέρω... ανόητο... φρικτό να θέλω να τον κάνω να ερωτευτεί κάποια χωρίς και εκείνη να νιώθει κάτι για εκείνον... η αλήθεια είναι πως το μόνο που θέλω είναι το καλό του αλλά από ότι φαίνεται κάθε φορά που παω να τον βοηθήσω με τον τρόπο μου τα κάνω σκατα!.... ίσως απλά πρέπει να σταματήσω να περιπλέκω τα πράγματα... δεν σκοπεύω να πάρω στο λαιμο μου ούτε τη Γαια ούτε το μωρό... τελικά ολα αυτά που είπα με αυτά που βλέπω τωρα δεν ταυτίζονται πουθενα... η Γαια δεν είναι η καταστροφή του... δεν είναι η γυναίκα που θα έφερνε τα πάνω κάτω στη ζωή του... η γυναίκα που θα μοιραζόταν έστω λίγο από το φως της με εκείνον... εξ αρχής ήταν απλά ένα θύμα... ένα θύμα όπως και ο Αχιλλέας σε ένα αρρωστημένο παιχνίδι που στήθηκε για να εκπληρώσει κάποιος τους σκοτεινούς σκοπούς του... είμαι σίγουρος πως αυτός ο κάποιος ξέρει... παρακολουθεί τι γίνεται... και αν... αν τελικά αυτός ο κάποιος έρθει να πάρει το μωρό;;... ξέρω πως ο Αχιλλέας δεν θα το δει ποτε σαν παιδι του αλλά η Γαια;;;... είναι μητέρα... το κράταγε για οκτώ μήνες μέσα της τι θα γίνει αν κάποιος προσπαθήσει να της το πάρει;;... νιώθω βαθιά μέσα μου... έχω αυτό το προαίσθημα ότι... ότι ο Αχιλλέας δεν θα νοιαστεί... ξέρω είναι σκληρό να το λεω αυτό αλλά τον ξέρω καλύτερα από τον καθένα... για εκείνον υπάρχουν μόνο δυο συναισθήματα... ο θυμός και η οργή... ολα τα αλλά είναι ανύπαρκτα... όμως... στην αρχή ημουν σίγουρος ότι την έφερε στην έπαυλη για να την σκοτώσει και αυτή και το μωρό όμως... μέρα με τη μέρα τον έβλεπα απλά να την φοβερίζει... έβλεπα μια φλόγα στα μάτια του... μια διαφορετική φλόγα από αυτή της οργής... του θυμού... και όταν εκείνη το έσκασε... αντί να την αφανίσει όταν την βρήκε την ξανά έφερε πίσω... είμαι σίγουρος πως είναι μπερδεμένος... και όσο φτάνουμε στην τελική ευθεία τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο... δεν ξέρω για ποσό θα αντέξει ακόμα η Γαια... η αλήθεια είναι πως έχω να την δω πολύ καιρό... σχεδόν μια βδομάδα... όσο ημουν στο πλάι του Αχιλλέα... αναρωτιέμαι πως είναι ψυχολογικά... ξέρω... φαίνεται να νοιάζομαι υπερβολικά πολύ αλλά είναι μια απλή συμπόνια. Ο μονος λόγος που το κάνω είναι γιατί κανεις άλλος δεν νοιάζεται για αυτήν... στο κάτω κάτω είναι και εκείνη άνθρωπος και ο τρόπος που της φερόταν ο Αχιλλέας ήταν απαίσιος αλλά δεν μπορουσα να ανακατευτω στα προσωπικά τους... αυτή τη στιγμή είμαι μέσα στο αυτοκίνητο μου με ένα συγκεκριμένο προορισμό... ίσως όταν γυρίσω στην έπαυλη το βράδυ, αν ξεμπέρδεψω γρήγορα από δω, να περάσω από το δωμάτιο της γαίας να δω τι κάνει. Στην κατάσταση της πιστεύω χρειάζεται έναν άνθρωπο να της μιλήσει... τωρα όμως δεν έχω χρόνο για αυτά... πρέπει να μείνω συγκεντρωμένος στην αποστολή μου... είμαι σχεδόν πέντε ώρες μέσα στο αυτοκίνητο... ομολογώ πως αυτό το ταξίδι είναι αρκετά μεγάλο... δεν το πιστεύω τι κάνω για μια καριολα! Αντί να είμαι τωρα δίπλα στον Αχιλλέα τρέχω πίσω από τα φουστάνια της Emma!... το ήξερα!... το ήξερα πως από την αρχή που κατατσικωθηκε μέσα στην έπαυλη θα μας δημιουργούσε προβλήματα!... αυτή η σκυλα... μου την δίνει στε νεύρα μόνο που θα την ξανά δω... είμαι σίγουρος πως ο Αχιλλέας με έστειλε επίτηδες σε αυτήν την αποστολή γιατί ξέρει ποσό τη μισώ... πέρα όμως από αυτό σίγουρα και οι δυο μας είχαμε συμαντηκοτερες δουλειές να κάνουμε από το να ασχολούμαστε με μια σαν αυτή!... το βλέμμα μου πέφτει σε κάτι χαρτιά που ήταν πεταμένα στο κάθισμα του συνοδηγού.... ξέρω πως τα πέταξα εγώ τόσο άτσαλα αλλά το σημαντικό είναι πως φαίνεται η διεύθυνση... ελπίζω ο πληροφοριοδότης να εσει δίκιο για το μέρος που μένει αυτό το τσόκαρο αλλιώς θα τον σκοτωσω με τα ίδια μου τα χέρια αν κάνω τόσο δρόμο τζάμπα!...