Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 38ο

Αχιλλέα POV

Όταν μπαίνω μέσα στην κουζίνα με τον Eric και βλέπω τη Γαια να είναι πάνω στο σκαμπό τρελαίνομαι. Εκείνη γυρίζει να μας κοιτάξει και φαίνεται πως την τρομάξαμε. Κάνει να κατέβει και εκείνη τη στιγμή το σκαμπό πέφτει κάτω και εκείνη βρίσκεται στον αέρα. Δεν ξέρω και γω με πόση ταχύτητα έτρεξα για να την πιάσω. Τα χέρια μου την κρατούν από την μέση και την πλάτη σε στυλ νύφης. Εκείνη έχει κλείσει τα μάτια της ενώ στο χέρι της κρατάει μια κούπα. Νιώθω το σώμα της να τρέμει και τον θυμό μου μέσα να φουντώνει

Α:ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΕΙΣ;;;.... την ρωτάω με βαριά και σταθερή φωνή ετοιμος να της ορμηξω... αν δεν ειμουν εκεί θα είχε αοριαστει στο πάτωμα! Εκείνη από την ένταση της φωνης μου έκλεισε για λίγο τα μάτια της και όταν τα άνοιξε της ξανά φώναξα «ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ!». Την γυρίζω έτσι ώστε να με κοιτάει την αφήνω κάτω απότομα και την βλέπω να κοιτάει μια τον Eric και μετά να γυρίζει σε μενα. Το βλέμμα της αλλαξε και έγινε πιο αδιάφορο;;; Για μισό νομίζει πως αστειεύομαι εδώ πέρα;;;

Γ:Βάζω καφέ;;... ρωτάει ειρωνικά και σηκώνει το φρύδι της.. αμεσως το βλέμμα μου σκοτεινιάζει και γίνεται πιο άγριο. Μικρή δεν πισευτεις τι εχεις να παθεις!.. το χέρι μου αρπάζει το πρόσωπο της πιέζοντας τα μάγουλα της αρκετά δυνατά..

Α:Εμενα μικρή μη μου το παίζεις ανώτερη γιατί μπορώ να σε λιώσω... της τονίζω έντονα μέσα στο πρόσωπο της... αυτή με κοιτάζει και το μόνο που κάνει είναι να τινάξει το κεφάλι της απελευθερωνωντας το από το κράτημα μου. Την κοιτάζω φανερά ξαφνιασμενος... τι έκανε μολις τωρα;;; Δεν θα τα πάμε καθολου καλα το ΚΕΡΑΤΟ μου! Εκείνη παίρνει τον καφέ της και παει προς την πόρτα... ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΕΙ;;; ΕΔΩ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΑ ΜΑΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΝΑΖΩ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΕ ΓΡΑΦΕΙ ΜΗ ΠΩ ΠΟΥ;;;; Νιώθω το θυμό μέσα μου έτοιμο να εκραγεί και δεν θα της αρέσει καθολου αυτό που θα πάθει αν την πιάσω στα χέρια μου! Ορκίζομαι πως θα την πνίξω και δεν θα λυπηθώ ούτε το μουλικο ...

Γ:Και γω μπορώ να σε έχω χεσμενο!.... απαντάει και βγαίνει με αέρα ικανοποίησης από εδώ μέσα...ΤΙ ΕΙΠΕ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ;;;; Παω προς την πόρτα έτοιμος να την πάρω από πίσω και να πραγματοποιήσω αυτό που είπα πριν λίγο όμως νιώθω τα χέρια του Eric να με πιάνουν από τους ώμους με τεράστια δύναμη και να με κρατάνε πίσω

Ε:Μη κανεις καμία μαλακια!.... μου λέει αρκετά σοβαρός και εγώ γυρίζω και τον κοιτάω φανερά εκνευρισμένος... νιώθω το πρόσωπο μου κατακόκκινο μα βράζει στο καζάνι του θυμού που μου δημιούργησε αυτό το κοριτσάκι! Γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μικρό, ανώριμο και κακομαθημένο μωρό!