Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 45ο

Jackson's POV

Όταν επιτέλους άφησα την Γαια στον Gabriel ένιωσα ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου. Δεν ξέρω γιατί δέχτηκα να μπλεχτω και να γίνω «συνένοχος» σε αυτήν την τρέλα! Για το μπνο που θέλω να είμαι ήσυχος είναι να μην το μάθει ποτε ο Αχιλλέας αυτό. Δεν θέλω αλλά μπλεξιματα με αυτόν και τις δουλειές του... αλλά ποιον κοροϊδεύω;; Είμαι σίγουρος πως κάπως θα το ανακαλύψει και μετά θα βρεθώ μπλεγμένος για τα καλα. Ο δρόμος της επιστροφής φαντάζει μεγάλος. Αναρωτιέμαι τι να κάνει η Ιόλη. Από την ωρα που με πήρε τηλέφωνο ο Αχιλλέας έχω ένα περιεργο προαίσθημα. Απλώνω το χέρι μου στο κενό αναμεσα στις θέσεις οδηγού και συνοδηγού για να πιάσω το κινητό μου και να της τηλεφωνήσω. Κοιτάζοντας τον δρόμο και αρκετά προσεκτικά καλώ το νούμερο και βάζω το κινητό στα αφτια μου. Μετά από δυο χτύπους απαντάει

Ι:Αγάπη μου!... η γλυκιά φωνή της ηχει στα αφτια μου κάνοντας με να ηρεμήσω και να διώξω τα χιλιάδες σενάρια που σκεφτόμουν μετά το τηλεφώνημα του Αχιλλέα

J:Τι κανεις μωρό μου;;... την ρωτάω ενώ παράλληλα κοιτάζω τον δρόμο για να μην στουκαρω πουθενα

Ι:Καλα εδώ στο μπαράκι είμαι και βοηθάω την Lily με τα πράγματα.... με το που ακουω ότι είναι στο μπαρ νιώθω το αίμα μου να βράζει καθώς το είναι μου πλημμυρίζει από θυμό!

J:γιατί πηγές από το μπαρ;; Δεν σου είπα να πας στο σπιτι;;;.... ρωτάω φανερά εκνευρισμένος! Δεν την ποστευω.. και αν περάσει από κει ο Αχιλλέας;;; Και αν της κάνει κακο;;;Δεν θέλω να το σκέφτομαι αυτό γαμωτο!

Ι:Ηρέμησε αγάπη μου, πήγα και από το σπιτι αλλά με πήρε η Lily και μου είπε πως σήμερα περιμένατε να σας φέρουν ποτά και επειδή εσυ είσαι εκτός Βρυξελλών κάποιος έπρεπε να βοηθήσει!... λέει με μια ελαφριά ενόχληση στην φωνή της. Έχει δίκιο πωωω πως το ξέχασα πως σήμερα θα ερχόταν ο προμηθευτής;;; Αν δεν είχα το πρόβλημα που ονομάζεται Γαια δεν θα το ξέχναγα!

J:Ναι έχεις δίκιο, ξεχάστηκα σου ζήτω συγγνώμη... λεω πιο ήρεμα αυτή τη φορα. Αν δεν είχα και την Ιόλη να με στηρίζει...

Ι:Δεν πειράζει δεν φταίς εσυ!...λέει με την γλυκιά φωνή της η οποία με κάνει να χαλαρώσω «Δεν μου λες θυμάσαι πως σήμερα θα πρέπει να πας να παραλάβεις κάτι δέματα από το ταχυδρομείο στην Λουβεν» λέει και με το που το ακουω αυτό ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα

J:Οχι το ΚΕΡΑΤΟ μου!... λεω εκνευρισμένος. Πως γίνεται να ξέχασα κάτι τέτοιο;;; Ολα μου πάνε γαμηωντας!