Κοιτάζω το ρολόι μου και έχει παει τρεις το πρωί. Υποθέτω πως τέτοια ωρα θα κοιμούνται όλοι όποτε θα μπορέσω να παω για μπάνιο χωρίς να έχω το άγχος μην πετύχω κανέναν μέσα από το σπιτι... τους άντρες από έξω δεν θα τους αναφέρω καν... πριν που κοιταγα από το παράθυρο φαινοντουσαν περισσότεροι από το πρωί... μακάρι να μπορουσα να το ξανά σκάσω αλλά δεν πρόκειται να το ξανά ρισκάρω. Πλέον δεν έχω αλλά περιθώρια... μπήκα και επίσημα στον τεταρτο μήνα και επειδή είμαι νεα σε όλο αυτό δεν πρόκειται να ρισκάρω τίποτα χαζό όπως την πρώτη φορά... πηγαίνω προς το μπάνιο του δωματίου μου για να πάρω μια πετσέτα για όταν βγω από το μπάνιο. Λίγο πριν βγω από το δωμάτιο μου τσεκάρω άλλη μια φορά για να βεβαιωθώ πως έχω φέρει τα σωστα ρούχα από κάτω και δεν θα χρειαστεί να παω και στο άλλο δωμάτιο. Βγαίνω όσο πιο σιγά από το δωμάτιο μου αφού κοιτάζω δεξιά και αριστερά να δω αν είναι κανεις στο διάδρομο. Πιο πολύ για τους άντρες του Αχιλλέα και οχι για τον ίδιο. Δεν έχω ορεξη να απολογούμαι και να εξηγώ στον καθένα που παω. Άσε που για τον Αχιλλέα είμαι σίγουρη πως από την ωρα που μιλήσαμε έφυγε για δουλειές... κατεβαίνω αργά τα σκαλιά και νιώθω ολόκληρη την σκάλα να τρέμει... όταν φτάνω στο σαλόνι κοιτάζω μήπως είναι κανεις στον χώρο αλλά ευτυχώς ολα είναι καθαρά. Εκεί που είμαι έτοιμη να κατέβω το τελευταίο σκαλοπάτι ήχος από της κεντρική πόρτα να ξεκλειδώνει ακούγεται και αμέσως μπροστά μου εμφανίζεται ο Αχιλλέας ντυμένος από πάνω μέχρι κάτω με ένα κατάμαυρο κουστούμι... φαίνεται τόσο κομψός και... και ωραιος... μαλλον δεν με εκεί καταλάβει ακόμα. Με το που ανάβει το φως οι ματιές μας συναντιόνται και απότομα κλειδωνονται λες και ο χρόνος έχει σταματήσει... νιώθω την καρδιά μου μα χτυπάει δυνατά.. δεν ξέρω τι είναι στο που παθαίνω κάθε φορά που είναι κοντά μου. Νιώθω το άρωμα του να πλημμυρίζει τον χώρο... το ίδιο άρωμα που είχε και το μαξιλάρι μου... εισχωρεί στο μυαλό μου κάνοντας το να θολώσει αφήνοντας το ανήμπορο να σκεφτεί το οτιδήποτε... από αυτήν την περίεργη κατάσταση με βγάζει η σπαστική φωνή αυτής της μάγισσαςΕ:Μωρό μου γιατί δεν προχωράς;;... λέει αυτή και ξαφνικά πετάγεται δίπλα από τον Αχιλλέα ενώ η μάτια της πέφτει απαξιωτικά πάνω μου. Φορούσε μια πολύ λαμπερή τουαλέτα σε χρωμα ασημι η οποία είχε ένα μεγάλο σκίσιμο από κάτω μέχρι πάνω στο μπούτι ενώ το ντεκολτε έκανε ένα βάθη V το οποίο στηριζόταν από μικρές αλυσιδωτές τιράντες αλλά το χειρότερο σε όλο αυτό ήταν ρο λευκό γουνάκι από πάνω. Πραγματικά αυτή η γυναίκα ξέρει να ντύνεται ημίγυμνη!...
BẠN ĐANG ĐỌC
Inside his darkness [BOOK 1]
Teen FictionΑ:μου ανήκεις και όσο πιο γρήγορα το καταλαβεις τόσο το καλύτερο.. μου είπε σοβαρός κοιτώντας με βαθιά στα μάτια Γ:Κανεις λάθος ούτε εγώ ούτε το παιδι μου σου ανήκει ολα έγιναν από ένα λάθος!... του υπενθύμισα και τότε τον ειδα να αγριεύει πραγματι...