Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 31ο

Αχιλλέα POV

Βγαίνω φουριόζος από το γραφείο μου και κλείνω με δύναμη την πόρτα. Μου φαίνεται πως η μικρή δεν έχει καταλάβει σε τι θέση βρίσκεται... θα μου βγάλει και γλώσσα... τι μπελά έβαλα γαμω το ΚΕΡΑΤΟ μου στο κεφάλι μου;;; Κατεβαίνω τις σκάλες σχετικά γρήγορα με προορισμό μου την εξώπορτα. Έχω αργήσει και φταίει αυτή! Ανοίγω και κλείνω την εξώπορτα και με σχετικά γρήγορο βήμα φτάνω στο αυτοκίνητο μου. Κοιτάζω τον Eric ο οποίος έχει ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του μια φάτσα ειρωνίας και ένα ενοχλητικά υπεροπτικό χαμόγελο να κοσμεί τα χείλη του το οποίο με κάνει να θέλω να του χώσω μπουκέτο! Μπαίνω στην θέση του συνοδηγού και όπως παντα αν δεν πει κάτι αυτός ο άνθρωπος θα σκάσει!

Ε:Πρώτη φορά αργείς... λέει και ανάβει την μηχανή του αυτοκινήτου ενώ μετά από λίγο βάσει μπροστά

Α:Πολλα δε λες;;... τον ρωτάω ειρωνικά και κοιτάζω νευρικά το ρολόι μου. Εκείνος μου ρίχνει μια πλαγιά μάτια γεμάτη υπονοούμενα κάνοντας τα νεύρα μου να αρχίζουν σιγά σιγά να χτυπάνε καμπανάκια...

Ε:Τι γίνεται με την... λέει και τα νεύρα μου χειροτερεύουν... ούτε να ακουω αντονυμίες για το άτομο της δεν αντέχω!

Α:Τις έδειξα τις φωτογραφίες... λεω ξερα και ξανά κοιτάω το ρολόι μου. Καλα επιτιδες το κάνει;; Κρατάει τόση ωρα τη διαδρομή για να με ρωτάει για αυτό το νεύροσπασμα;;;

Ε:Πάντως με αυτό που σκέφτηκες δεν έχεις να ανησυχείς μη το σκάσει! Θα έχει ένα παραπάνω λόγο να μείνει κλεισμένη στην έπαυλη σου τωρα....λέει και γυρίζω απότομα να τον κοιτάξω με το πιο βλοσυρό μου βλέμμα

Α:Ποιος σου είπε ότι θα μείνει μαζί μου;.... τον ρωτάω εκνευρισμένος και εκείνος αμέσως γυρίζει και με κοιτάει ξαφνιασμένος. Τι; Ωρα είναι να μου πει πως περίμενε να την κρατησω και ολας.. αυτό μου έλειπε να την έχω μέσα στα πόδια μου...

Ε:Έχεις δίκιο... λέει ο Eric με μια ειρωνεία στην φωνή του και ομολογώ πως με ξάφνιασε... «Άφησε τη να φύγει και θα γίνει αυτό που φοβάσαι περισσότερο...» λέει και ομολογώ για άλλη μια φορά πως δεν καταλαβαινω που το παει

Α:Που το πας Eric? Ξέρεις πως τα μισόλογα μου τη δίνουν στα νεύρα!... λεω έντονα και εκείνος μου ρίχνει μια πλαγιά μάτια από τον καθρέπτη

Ε:Δεν το παω εγώ μόνο του παει! Άστην να φύγει και αργά ή γρήγορα θα πέσουν όλοι οι εχθροί σου να σε φάνε...λέει και εγώ τον κοιτάω καχύποπτα.