Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 81ο

Eric POV

Βρίσκομαι ακόμα στην έπαυλη στο δωμάτιο της γαίας... μετά την λιποθυμία της την έφερα στο δωμάτιο της να ξαπλώσει.. μήπως πρέπει να φωνάξω κάποιον γιατρό;;.. δεν ξέρω τι να κάνω... αν ήταν εδώ ο Αχιλλέας θα μου έλεγε τι θα κάναμε... ή μαλλον θα έκανε την μαλακια να βγάλει τον γιο του Λαβάν από τη μέση... δεν το πιστεύω αυτό που συμβαίνει.. και αυτός ο μαλακας ο γιατρός γιατί δεν με έχει πάρει ακόμα τηλέφωνο;;;...ΣΚΑΤΑ!... ο ήχος της πόρτας να ανοίγει με κάνει να στρέψω την προσοχή μου προς το μέρος του Και που είχε μπει στο δωμάτιο. Έριξε ένα βλέμμα στην Γαια και μετά επικεντρώθηκε σε μενα

Κ:Μίλησα με τον Scott... «όπως το περιμέναμε δεν βρέθηκαν καθόλου αποτυπώματα ή κάποιου είδους γενετικό υλικό ώστε να εντοπίσουμε την ταυτότητα τους...λέει και για λίγο μένει σκεπτικός «βέβαια...» λέει και κάνει μια παύση... γυρίζω το βλέμμα μου προς τη μεριά ρου και τον κοιτάω περιμένοντας να μιλήσει «Βρέθηκαν αχνά γυναικεία αποτυπώματα σε κάποια σημεία και δεν δείχνουν να ταυτίζονται με της κοπέλας αυτής...» λέει και ρίχνει ένα βλέμμα προς την Γαια... γυναικεία αποτυπώματα;;; Μα η μόνη γυναίκα πέρα από την Γαια που υπήρχε μέσα στο σπιτι είναι η.... η Emma... η οποία όπως ανέφερα και στον Αχιλλέα είναι άφαντη... «ποια είναι τέλος πάντων αυτή η κοπέλα;» η φωνή του Και με κάνει να αφήσω στην άκρη τις σκέψεις μου και να επικεντρωθώ σε εκείνη. Το βλέμμα του ήταν κολλημένο πάνω της..

Ε:Δεν σε αφορά... λεω κοφτά κλείνοντας την κουβέντα εκεί. Μόνο εγώ και ο Αχιλλέας ξέρουμε ποια είναι και τι μεγαλώνει μέσα της... νιώθω μια ελαφριά δόνηση στο κινητό μου και με βιαστικές και ατσαλες κινήσεις το βγάζω από την τσέπη μου «Παρακαλώ...» λεω γρήγορα σχεδόν σαν να βγήκε μπουρδουκλωμένη η λέξη από το στόμα μου

«Εγώ είμαι..» ακουω την φωνή του γιατρού από την άλλη γραμμή

Ε:Πως είναι ο Αχιλλέας;; Βρέθηκε δωρητής;;;... ρωτάω γρήγορα... αυτή η αναμονή με σκοτώνει...

«Ναι βρέθηκε πάνω στην ωρα.. η αιμοδοσία έγινε με επιτυχία αλλά ακόμα τα πράγματα είναι κρίσιμα....» λέει με μια περίεργη χρεια στην φωνή του... μια ανάσα που κράταγα μέσα μου ελευθερώθηκε από το στήθος μου και απότομα το ένιωσα να ελαφρύνει... έστω και αυτό είναι θετικό

Ε:Εντάξει θα έρθω από κει σε λίγο... λεω και λίγο πριν κλείσω το τηλέφωνο του λεω «ευχαριστω».. ένας ήχος σαν ξεφυσιμα ακούστηκε από την άλλη γραμμή λίγο πριν πατήσω τερματισμό και βαλω ξανά το κινητό μου στην τσέπη. Στρέφω το βλέμμα μου στον Κάι λίγο πριν του δώσω μια τελευταία εντολή η αχνη φωνή της γαίας ακούστηκε στο δωμάτιο