Στο δρόμο για την Namur κανεις από τους δυο μας δεν μιλούσε. Ο Jackson πήγαινε σχετικά γρήγορα. Υποθέτω πως θέλει να είναι πίσω στο μαγαζί του πριν γυρίσει ο Αχιλλέας. Δεν θέλω να έχει προβλήματα μαζί του εξ αιτιας μου. Αρκετά τους έμπλεξα και αυτόν και την Ιόλη... στεναχωριέμαι που δεν μπόρεσα να της πω για τον Αχιλλέα.. για το μωρό εννοώ, γιατί πέρα από αυτό δεν τρέχει τίποτα άλλο... σκέφτομαι και γυρίζω το κεφάλι μου προς τα έξω χαζεύοντας την διαδρομή... στο μυαλό μου έρχεται το όνειρο που ειδα.. είμαι σίγουρη πως αν με βρει θα με πνίξει.. αργά και βασανίστηκα για να του είναι πιο ευχάριστο το τέλος μου.. ξαφνικά ακουω την φωνή του Jackson να μου μιλάει κάνοντας με να βγω από τις σκέψεις μου..J:ολα καλα;;;... με ρωτάει χωρίς να πάρει τα μάτια του από το δρόμο
Γ: ναι είμαι εντάξει... λεω ενώ κοιτάω ξανά έξω από το παράθυρο. Δεν θέλω να του μιλάω όταν οδηγεί. Δεν πρέπει να του αποσπάει την προσοχή τίποτα
J:ξέρεις... λέει και μου ρίχνει μια κλέφτη μάτια ενώ επικεντρώνεται ξανά στον δρόμο «Δεν πρόλαβα να σου πω περισσότερα για τον Gabriel..» λέει κάπως μαζεμένος και ομολογώ πως αρχίζω να τρομάζω.. που με παει Παναγία μου! «Του μίλησα και του είπα πως χρειάζεσαι ένα προσωρινό σπιτι να μείνεις, δεν του είπα πως είσαι έγκυος ή κάτι άλλο..»κάνει μια παιδι κοιτώντας με από τον καθρέπτη με βλέμμα νευριασμενο «μην φοβάσαι δεν θα σε πειράξει είναι καλος μου φίλος!» Λέει και νιώθω μια ανάσα να βγαίνει από μέσα μπυ. Δεν θέλω να ξέρω πόση ωρα την κράταγα μέσα μου
Γ: εντάξει! Σε ευχαριστω και παλι για την βοήθεια, ουτος ή άλλος δεν νομίζω πως θα μείνω για πολύ στο Bastogne και γενικά στο Βέλγιο... λεω και εκείνος μου ρίχνει μια φευγαλέα μάτια όλο απορία
J:τι εννοείς;; ... ρωτάει γεμάτος περιέργεια
Γ: εννοώ πως μαλλον θα φύγω για Ελλάδα... λεω και κοιτάζω φευγαλέα έξω από το παράθυρο
J:Χμ, και νομίζεις πως δεν θα σε βρει;;;... ρωτάει μέσα στην ειρωνεία. Αμέσως γυρίζω και τον κοιτάζω φανερά εξοργισμένη... μα καλα με ποιάνου το μέρος είναι;;; Εχω το άγχος μου και τον τρομο μου και αντί να μου πει μια καλή κουβέντα ,έστω και αν αυτή είναι ψέμα ,μου πετάει κατάμουτρα την καταδίκη μου;;;;
Γ:Με ποιανού το μέρος είσαι πια!... τον ρωτάω φανερά εξοργισμένη. Με εκνευρίζει που συνέχεια μου μιλάει για τον Αχιλλέα! Προσπαθώ να τον ξεχάσω, να ξεχάσω την κατάσταση την οποία ζω και αυτός μου τον παρουσιάζει σε κάθε κουβέντα μας!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Inside his darkness [BOOK 1]
Genç KurguΑ:μου ανήκεις και όσο πιο γρήγορα το καταλαβεις τόσο το καλύτερο.. μου είπε σοβαρός κοιτώντας με βαθιά στα μάτια Γ:Κανεις λάθος ούτε εγώ ούτε το παιδι μου σου ανήκει ολα έγιναν από ένα λάθος!... του υπενθύμισα και τότε τον ειδα να αγριεύει πραγματι...