Το επόμενο πρωί ή μαλλον το χάραμα με βρήκε καθισμένο στην άκρη του κρεβατιού μου με ένα μπουκάλι ουίσκι στο ένα χέρι και ένα τσιγάρο στο άλλο... αυτά τα διαολεμενα θα με καταστρέψουν... είναι τόσο εθιστικά όμως... καπνίζω μια τζούρα και όταν ο καπνός μπαίνει στα σώθηκα μου νιώθω πλήρης... αυτό χρειάζομαι και τίποτα άλλο... ακόμα και οι γυναίκες πεταμένα λεφτά είναι... απ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ποτε δεν ειμουν τύπος της σχέσης... καλα για παιδιά δεν το συζητώ.. η πρώτη απόπειρα που εκανα για να μπω σε σχέση ήταν μια αποτυχία και μισή... πίνω μια γουλια από το ποτό μου και νιώθω αυτό το υπέροχο κάψιμο να με διαπερνά διασχίζοντας τον γνωστό του δρόμο... χαζεύω έξω από το παράθυρο... είναι ήρεμα και ήσυχα... αυτό που χρειάζομαι... πρέπει να οργανώσω τις σκέψεις μου... όλο το βράδυ δεν μπορουσα να κοιμηθώ.. τα λόγια του μαλακα του Vacon τριγυρνούσαν στο μυαλό μου... και αν όντως ισχυει αυτό; Και αν όντως υπάρχει εκεί έξω ένα μουλικο που είναι «δικό μου»;; Μα ρε πούστη δεν μπορώ να θυμηθώ με ποια πήγα και δεν πηρα προφύλαξη! Αφού παντα προσέχω... από την άλλη όμως αν αυτή έμενε έγκυος από μενα δεν θα ερχόταν να κλεφτεί; Ξέρω γω να ζητήσει λεφτά ή να με απειλήσει από μόνη της;; Όπως και να χει σε λίγες ώρες θα μάθω... σηκώθηκα όρθιος και τοποθέτησα το τσιγάρο πάνω στα χείλη μου. Προχώρησα προς την ντουλάπα μου και άρχισα να ψάχνω να βρω τα ρούχα μου. Μαύρο παντελόνι, μαύρο πουλόβερ, μαύρη Γκαμπαρντινα, μαύρα αθλητικά... σιγά μη ντυθω και επίσημα για να παω να συναντήσω αυτόν τον γιατρό. Πετάω τα ρπυχα πάνω στο κρεβάτι προσεκτικά και τα χαζεύω. Βγάζω το τσιγάρο από το στόμα μου και καθώς εκπνέω τον καπνό το σβήνω στο τασάκι δίπλα. Ένα καλό υπάρχει σε όλη την υπόθεση.. σπάνια θα τελειώσω ένα ολόκληρο τσιγάρο... μόνο όταν έχω παρά πολλα νεύρα! Κατευθυνομαι προς το μπάνιο του δωματίου μου για να κάνω ένα ντουζ... Αφού τελειώσω φοράω τα ρούχα μου και πάνω στην ωρα ακουω την πόρτα μου να χτυπάει...Α:Περάστε... λεω και παίρνω το όπλο μου από το κομοδίνο για να το βαλω στην θήκη του πίσω από το παντελόνι μου. Η πόρτα ανοίγει και βλέπω μπροστά μου τον Eric. Εκείνος με κοιτάει και σταυρώνει τα χέρια του. Τον κοιτάω καχύποπτος. Η στάση του δεν μαρεσει και σίγουρα θα πετάξει βλακεία
Ε:Κάποιος αγωνία νομίζω να μάθει για το παιδι του... λέει απόλυτα σοβαρός χωρίς καμία πρόθεση για αστεϊσμο... το βλέμμα μου θανατηφόρο πέφτει πάνω του αλλά εκείνος δεν πτοείται... ήξερε πολύ καλα πως θα τον κοιτάξω έτσι
Α:Κόψε τις μαλακιες...λεω και τον προσπερνάω για να παω στον κάτω όροφο. Ακουω τα βήμα του από πίσω μου να με ακολουθούν.
BẠN ĐANG ĐỌC
Inside his darkness [BOOK 1]
Teen FictionΑ:μου ανήκεις και όσο πιο γρήγορα το καταλαβεις τόσο το καλύτερο.. μου είπε σοβαρός κοιτώντας με βαθιά στα μάτια Γ:Κανεις λάθος ούτε εγώ ούτε το παιδι μου σου ανήκει ολα έγιναν από ένα λάθος!... του υπενθύμισα και τότε τον ειδα να αγριεύει πραγματι...