Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 12ο

Μετά από λίγη ωρα διαφωνίας αποφασίσαμε να πάμε με την Ιόλη στο εμπορικό. Μου είπε πως ήθελε να κάνει μερικά ψώνια και νομίζω δεν θα μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου και θα αγοράσω και γω τίποτα. Ελα μωρε μια ζωή την έχουμε! Ζω στα άκρα πηγαίνοντας για ψώνια δυο συνεχόμενες μέρες. Ακόμα νιώθω το αλκοόλ στη γλώσσα μου. Νομίζω αυτό τα λέει ολα...

Το πρώτο μαγαζί που μπαίνουμε φαίνεται τελείως ακίνδυνο μια και έχει ήδη σπιτιού. Η Ιόλη κατευθύνεται προς τα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες. Εντάξει εγώ λεω να χαζέψω τα πιάτα. Τι πιο φυσιολογικό; Βλέπω ένα πιάτο με σχέδια σε γαλάζιο χρωμα. Τι κάθομαι και κάνω; Πλησιάζω την Ιόλη και βλέπω να κοιτάει κατάλευκες μαξιλαροθήκες.

Γ:Θα τις πάρεις;... τη ρωτάω ενώ κοιτάω κάτι άλλες σε πράσινο χρωμα. Μπορώ να πω πως αυτές μαρεσουν. «Και αυτές εδώ ωραίες είναι τι λες;;» Της λεω και εκείνη με το που της κοιτάει κάνει μια φάτσα αηδίας και μετά γελάει

Ι:Τα γούστα μας ποτε δε συμβαδίζουν!... λέει και χαμογελάω. Έχει απόλυτο δίκιο όποτε σηκώνω τα χέρια ψηλά κάνοντας πως παραδίνομαι και βγαίνω από το μαγαζί. Μετά από λίγο βγαίνει και εκείνη με μια σακούλα στο χέρι και μου κάνει νόημα να πάμε σε ένα άλλο μαγαζί «εσυ δεν θα πάρεις τίποτα;;» Με ρωτάει και εγώ την κοιτάω σκεπτόμενη

Γ:Μου είπε ο ραφαηλ να βγούμε απόψε και δεν ξέρω τι να βαλω... λεω και ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη της. Ωχχχ...

Ι:Λοιπόν! Πρώτα θα πάμε να πάρεις ρούχα και μετά θα πάμε να πάρεις κάτι για το μετά...λέει με νόημα και νομίζω πως τα μάγουλα μου έχουν γίνει κατακόκκινα. Πριν προλάβω να απαντήσω εκείνη με έχει αρπάξει από το χέρι και με οδηγεί προς ένα μαγαζί. Με το που μπαίνουμε μέσα η κατάσταση είναι τραγική. Ένα καρό κόσμος είναι μέσα και έχει κάνει το μαγαζί ανω κάτω. Βλέπω παντού ρούχα κάτω, τα παντελόνια ανακατεμένα μαζί με μπλούζες, τσάντες μαζί με παπούτσια και τις κοπέλες στα δοκιμαστηρια να παλεύουν με στοίβες από ρούχα. Η Ιόλη αφήνει το χέρι μου και χάνεται μέσα στο πλήθος ψάχνοντας ρούχα. Ξεφυσαω και αρχίζω να ψάχνω. Δεν είμαι σίγουρη αλλά νομίζω πως θα καταλήξω σε φορεμα... είμαι ανάμεσα σε δυο. Το ένα είναι Μπορντό γεμάτο δαντέλα από πάνω μέχρι κάτω και έχει μανίκια που στέκονται κάτω από τον ώμο. Είναι αρκετά αερατο και μακρι. Το άλλο είναι σκούρο μπλε μακρυμάνικο με ανοιχτό λαιμο και αρκετά κολλητό. Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο εδώ μέσα που να μου αρέσει. Όταν γυρνάω βλέπω την Ιόλη στο οπτικό μου πεδίο με 7 κρεμάστρες στο χέρι. Ο Παναγία μου ούτε αύριο δεν θα φύγουμε από δω... πηγαίνω στο τμημα με τα παπούτσια και βλέπω ένα πολύ εντυπωσιακό ζευγάρι. Η αλήθεια είναι πως όταν την ειδα χθες αυτή το γόβα στο μαγαζί που πηρα τα αλλά παπούτσια δεν μαρεσε αλλά τωρα που το ξανά σκέφτομαι πρέπει να είναι πολύ ωραία στο πόδι. Είναι μαύρη βελούδινη με διαφάνεια δεξιά και αριστερά. Τα σημεία που κρύβονται με ύφασμα είναι η φτέρνα και τα δάχτυλα. Παίρνω ένα ζευγάρι στο νούμερο μου και φωνάζω την Ιόλη η οποία τελικά είχε αφήσει ολα τα ρούχα εκτός από ένα μπλουζάκι κροπτοπ λευκό μακρυμάνικο. Ωραίο φαίνεται.