Chapter 37: Confusion

554 5 1
                                    

Andrew’s POV

The sight of Marga and Chantal in a heated argument tore me apart. I was angry at Chantal for wanting to come between me and Marga and I was more than sorry for Marga for receiving a pouring of words that was downright out of bounds, it was plain mean, one thing she definitely didn’t deserve.

When Marga told me how she wanted to go home, para akong makinang de susi na humarurot ng pagliligpit. Hindi na ako nagpaalam sa mga kaibigan ko at dirediretsong inakay si Marga papuntang sasakyan.

Sobrang mali ang verdict ko nung inakala ko na pwedeng-pwede kong pagsamahin silang dalawa sa iisang lugar. I guess I thought Chantal would stop if she saw me with Marga, pero mas nagignite yun ng emotions na humantong sa nangyari kanina.

Chantal is really determined to devote her immediate future to destroying ours.

And I am going to protect Marga from her no matter what it takes. I just wish Marga feels the same, ready to fight for us.

She hasn’t moved an inch from her seat since we left; here she is still looking outside the window on her side of the car. Not talking, just staring at the blank horizon outside.

Hindi ko naman alam anong pwede ko gawin para sa kanya. I never had to console her for something. She can usually manage things on her own. I was just the one cheering her on, but now, I was the core of her pain, her misery, and nothing I can do can help alleviate the wounds from Chantal’s tongue that seemed to have scarred her innocence, her love.

It was almost 10 in the evening nang dumating kami ng bahay, nagdirediretso naman si Marga sa loob.

“Sir, naku! Hindi ko po kayo inaasahan ngayon, akala ko bukas pa ng gabi ang balik niyo” even Rina, our help was caught off guard from today’s incident.

“Change of plans, pakiligpit nalang ng mga gamit namin, susundan ko lang si Marga sa kwarto” at pumasok na ako ng bahay papunta sa kwarto namin ni Marga.

Pagpasok ko ng kwarto ay inabutan ko si Marga who just finished changing to her sleeping clothes.

“Hindi ka ba kakain?” nagaalala kong tanong.

“Busog pa ako” walang emotions niyang sagot.

“You wanna talk about it?”

“Gusto ko lang matulog ngayon” sabay talukbong ng kumot.

What bothered me more was the rings she used to wear on her finger, now they were on the side table, she removed them.

Marga never removed them, she promised she wouldn’t, but now it was just lying there.

Reality just gave me a blow…I am going to lose Marga if I don’t do something.

Marga’s POV

Gumising ako na sobrang sakit ng ulo ko, ganito pala yung feeling na natulog ka na sobrang bigat ng pakiramdam mo, daig pa nito ang sandaang hang over, kasi yun meh gamot, eto wala.

Mahal ba talaga ako ni Andrew?

Hindi lang pala ulo ko ang masakit, buong katawan ko, pero mas namamayani ang sakit na nararamdaman ng puso ko.

Ambisyosa ka kasi, akala ko mo talaga pwede kang mahalin ni Andrew tulad nang inaakala mo? Alam mo naman na hindi ka niya mahal nung pinakasalan ka niya, alam mo na si Chantal talaga ang laman ng puso niya.

Tanga ka lang para maniwala na pwedeng magbago yun. Tama naman si Chantal, rebound ka lang.

O bakit ka nagagalit ? Eh diba alam mo naman talaga sa umpisa pa lang na walang wala ka kumpara kay Chantal, siya naman talaga ang may-ari ng puso ni Andrew, hiniram mo lang ‘to.

Matauhan ka nga, asawa ka lang sa papel.

Nanggagalaiti sa galit ang kaloob-looban ko ngayon.

Ang sakit sakit na. Bakit kasi ako nagpadala sa bugso ng damdamin ko, bakit minahal ko agad si Andrew, kaya eto tuloy ako nasasaktan.

Dapat nakinig ako dun sa philosophy teacher ko, Not all love is created equal, may higit na nagmamahal.

Wala na si Andrew nung bumangon ako.  Agad naman akong nagshower at nagbihis. Kelangan kong harapin ‘to. Kasi kung hindi ngayon kelan pa?

Patapos na akong magayos nang mapansin ko ang parehong engagement at wedding rings ko sa side table, hindi naman talaga sakin yan, diyan nalang yan, at bumaba na ako para kumain.

Dinatnan ko naman si Rina na nagliligpit ng lamesa,

“Ma’am, gising ka na pala, kaka alis lang ni Sir, mukhang nagmamadali” bati sakin ni Rina.

“Ganun ba, saan daw ang punta?” 

“ Hindi nagsabi Ma’am eh, pero hinanap niya yung painting dun sa living room noon, yung tinanggal niya, buti nga po naitago ko yun sa stockroom”

Mukhang alam ko na saan siya pupunta, mas humihigpit naman pakiramdam ko sa naninikip ko na dibdib mula pa kagabi.

Andrew’s POV

Buti nalang at hindi pa naitapon ni Rina ang painting na ‘to ni Chantal. Kelangan ko siyang makausap, meh kelangan akong patunayan sa sarili ko.

Pagkagising na pagkagising ko kaninang umaga ay tinawagan ko na si Peter para sa number ni Chantal. Sandamakmak na sermon naman ang natanggap ko mula dito, bakit daw ako umalis palayo kay Chantal kagabi kung hahanapin ko rin lang pala ito at kung alam ba ni Marga ang pinaplano ko. Kaya ko best friend ‘tong si Peter eh, he never ceases to bring me back to reality just as I am about to lose my sanity.

But I have to do what I’m about to do now, I have to make sure if my heart is in its right place, I have to know.

Am I supposed to close this chapter and star anew?

Or

Should I rekindle the feelings of the past?

I will get my answers in awhile.

At pumarada na ako sa parking ng condominium na tinitirahan ni Chantal.

Choose Andrew...

I FELL FOR MY UNEXPECTED HUSBANDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon