Kalp Yolu

-3-

Eylül ancak üç dört gün sonra okula gidebilmişti..Yine tüm maskesini takmıştı yüzüne.Hiçbir şey yokmuş gibi davranmak..En iyi yaptığı şeydi onun..

Okula geldiğinde cafede Ozanla birlikte oturup sohbet ediyordu..Ozan partiden bahsediyordu,Eylülde yaptıklarını yüzünü kapatarak dinliyordu..

Ozan:Kızım..Tüm sınıf seni konuşuyor ya..Sen neymişsinde haberimiz yokmuş

Eylül:Ya söyleme öyle !

Eylül hem gülmüş hem de Ozan'ın koluna hafifçe vurmuştu..

Arkadaşlarıyla cafeye giren Serkan'ın gözüne ilk çarpanda Eylüldü..Eylül ve kahkahası..Sinirlenmiş miydi Serkan ? Hem de çok..İçinde anlamlandıramadığı bir sürü duygu belirmişti! Arkadaşları ona Eylülle ilgili laf atarken Serkan daha çok sinirlenmişti..Oturduğu masadan Eylül'e ve yanındaki çocuğa bakıyordu..

Buğra:Kanka kabul et düetleri muhteşemdi..Bunlar yakında sevgili olur..Yakışıyorlar da!

Serkan:Kapa çeneni !

Buğra:Ne oldu lan şimdi ?

Serkan bir şey söylemeden kalkıp Eylül'ün oturduğu masaya gitti..Kolundan tuttuğu gibi kaldırdı masadan..

Serkan:Yürü !

Eylül:Ahh! Napıyosun be !

Serkan:Gel benimle..Konuşacağız.

Ozan:Ne oluyor Serkan ? Napıyosun.Bıraksana kızı !

Serkan da konservatuar okuyordu orada..Ama o diğer sınıftaydı.

Serkan:Sen karışma ! Yürü dedim sana.

Eylül:Ya bırak !

Serkan kızın canını oldukça acıtmış peşinden gelmesini sağlamıştı..Fakültenin bahçesinde karşı karşıya kalmışlardı sonunda!

Serkan:Gülmeyeceksin..

Eylül:Ne ?

Serkan:O şerefsizin karşısında..Hatta bütün erkeklerin karşısında böyle gülmeyeceksin !

Eylül:Sen deli misin ! Nesin ! Alt tarafı bir gece seviştiğin kızlardan sadece birine..

Serkan:Kes ! O cümleyi sakın tamamlama!

Eylül öfkeyle karışık bir kahkaha attı..Sonra da Serkan'ın elinden kurtulup Ozan'ın yanına gitti..

Serkan akşama kadar birçok kez Eylül'ü okulda gördü..Ve hep gülüyordu Eylül..Bu da Serkan'ın sinirini bozuyordu..Okuldan çıktıktan sonra bara değilde evine gitti..Evdekiler onu gördükleri için şaşırmıştı..Asla bu saatte evde olmasını beklemiyorlardı..

Eylül eve geldiğinde Seher yemekler hazırlamıştı..Kaç gündür arası açık olan Eylül ile arayı düzeltmek istiyordu.

Seher:Gelsene..

Eylül:Off ! Ne istiyorsun yine ya ? Hazırlamışsın bir sürü şey..

Seher:Eylül,niye böyle yapıyorsun ?

Eylül:Niye mi ? Sana söyledim sebebini!

Seher:O istediğin şeyi unut! Ve kendine gel..Hafta sonu yeni bir iş yapacağız..Şehir dışına çıkmamız gerekiyor.

Eylül:Hayır,yapmıcam !

Seher:Eylül ! Beni sinirlendirme !

Eylül:Kahretsin ya ! Allah kahretsin !

Abisi odaya girdiğinde Serkan öfkeyle başını kaldırdı.Evde olduğunda birileriyle muhattap olmaktan nefret ederdi.

Gökhan:Serkan..Ne oldu ?

Serkan:Sanane ya ! Gitsene odamdan! Karınla ilgilen..Bir şey yap ! Rahat bırak beni!

Gökhan:Eve erken geliyorsun..Bir garip haller falan..Senden beklemediğimiz hareketler..

Serkan:Sana hesap mı verecem ya ? Annem mi gönderdi seni başıma !

Gökhan:Bak bu çocuk gibi hareketlerin artık..

Serkan:Çık !

Eylül odasına gittiğinde başını yastığına gömdü yine.Çok ağlamaması gerektiğini bilse de bu imkansızdı..Keşke sokaklarda yaşamaya devam etseydim de bu kadınla tanışmasaydım diye geçirdi içinden..