Kalp Yolu

-64-

Eylül kendisini pistte bulduğunda Serkan çoktan ellerini Eylül'ün beline dolamıştı..Eylül kısa süreliğine şoku atlattığında kendisini Serkandan kurtarıp ona tokat attı..

Eylül:Ne yaptığını sanıyorsun sen ! Sakın bir daha aynı şeyi yapma !

Serkan:Sadece bir dans..Başka bir şey istemiyorum..

Eylül:Asla ! Sakın,sakın dokunma bir daha bana !

Davetliler ne olduğunu anlamaya çalışırken Eylül koşarak çıktı oradan..Ozan'ın söylediği aklına geldi..Ve tabi kendi söyledikleri..Serkan'a bu fırsatı vermeyecekti..Ona öfkesi küçük bir şey değildi ki! Eylül'ün ardından Serkan,Gökhan ve Cemre de çıktı dışarıya.

Gökhan:Eylül! Dur,koşma..

Eylül:Abi! Karışma sen! Kalbini kırmak istemiyorum..Zaten taksi gelir şimdi.

Gökhan:Cemreyle ben bırakırız seni.

Eylül:İstemiyorum.

Serkan da sonunda yakalayabilmişti Eylül'ü..

Serkan:Aptal mısın! Niye koşuyorsun! Öleceksin!

Eylül:Sanane ! Yeniden katil olmuş olursun işte.İşime gelir! Katil!

Serkan:Saçmalamayı kes! Katil falan değilim ben!

Eylül:Katilsin! İğrenç bir adamsın! Benim bebeğimin katili olup kendine yeni bir aile kuracak kadar şerefsizsin!

Serkan:Sakinleş önce bir..Konuşalım.

Eylül:Benim seninle konuşacağım hiçbir şey yok ! Olamazda ! Bırak kolumu!

Serkan:Bilmediğin şeyler var Eylül.

Eylül:Bilmek istemiyorum! Seninle ilgili hiçbir şey umrumda değil! Defol git yanımdan !

Serkan:Sinirlendirme beni!

Gökhan:Serkan yeter..Hadi git sen..

Serkan:Karışma abi!

Gökhan:İyi değil görmüyor musun ? Hadi git..Biz konuşalım..

Eylül:Konuşacak bir şey yok abi.Onunla ilgili konuşmak istemiyorum ben!

Gökhan:Tamam sadece biz yanında olacağız..Hadi Serkan..

Serkan:Bu mesele burada bitmedi Eylül! Yine çıkacağım karşına!

Serkan arabasına binip gitti..Gökhan ve Cemre de Eylül'ü sahil kenarına götürdüler sakinleşmesi için..

Gökhan:Eylül..

Eylül:O düğüne hiç gitmemeliydim..Arif'in sizi çağıracağını bilseydim eğer..Aklıma gelmeliydi..

Gökhan:Eylül..Kendini üzüyorsun,yapma..

Eylül:Sende söylemedin! Sana güvenmiştim ben.Abi dedim sana.

Gökhan:N-neyi ?

Eylül:Bal gibi biliyorsun işte.Benim bebeğim öldü..Ama bana ahkam kesen Serkan'ın bir oğlu var.Hemde benden öncesinde ! Parka götürüp onu sallayacak kadar,onu istediği yemeğe götürecek kadar sahiplendiği bir çocuğu ! Peki benim bebeğimin suçu neydi ! Annesi kimsesiz olduğu için mi suçluydu !

Gökhan:Hayır..Hayır tabiki Eylül.Bak o bebek ne kadar senin bir canınsa bizimde canımızdı.Evet senin kadar içimiz yanmamıştır belki ama bizde çok üzüldük..O çocukta..Serkan'ın yaptığı bir hata...Ama çocuğun bir suçu yok..Sen ortadan kaybolduktan sonra ortaya çıktı.Sana söyleyemedim çünkü ne kadar üzüleceğini biliyordum..

Eylül:Ama kabullendiniz..Onu da annesini de.Gördüm.Songül'ün onunla yakın olduğunu gördüm! Keşke hiç tanışmasaydım sizinle.Keşke Serkan hayatıma hiç girmeseydi!

Cemre:Yapma noolur..Bak senden sonra Serkan da hiç iyi değildi.Zaten seni evden kovması da isteyerek yaptığı bir şey değildi..O adamlar..

Eylül:Hiçbir sebep benim çocuğumun ölmesine neden olamaz Cemre!

Cemre:Elbette olamaz.Seni anlıyorum Eylül..Gerçekten..

Eylül:Anlayamazsın Cemre! Ben bu zamana kadar her olayda ayakta kaldım.Kimsesizim ya kimsesiz.Yıllarca sokakta başıma gelmeyen kalmadı.Ama bebeğimin ölümünden sonra yıkıldım..Kimsesizken ayakta kalmayı başarırken,villaları,yalısı,binlerce evi,arabası,şirketi olan koca bir ailenin içinde ayakta kalamadım ben..Ben ve bebeğim o koca evde sığınacak yer bulamadı..Bebeğim öldü..Onunla birlikte yıkıldım..Şimdi Serkan karşıma geçip iki güzel söz söylüyor diye,oğlunun elinden tutup küfür eder gibi karşıma geçmesine göz yummam ben !

Gökhan:Bunların kolay olmadığını biliyorum.Ama kendine daha ne kadar acı çektireceksin Eylül ? Kaçamazsın böyle.

Eylül:Kaçmıyorum..Kendime yarattığım dünyada mutluyum.Hiç olmadığım kadar.Tek eksikliğim bebeğim.

Gökhan:Mutlu olmadığını biliyorum Eylül..Ya gel,dön evine..Bırak şu inadı.Zaten Serkan bizimle yaşamıyor..Onu görmek istemezsen yine görme.

Eylül:Hayır! Orası benim evim değil.Ben artık gitsem iyi olacak.

Gökhan:Banada mı sırtını çevireceksin ?

Eylül:Böyle konuşma.Ben sana benim için ne kadar önemli olduğunu söyledim.

Gökhan:Sende benim için öylesin.Konuştuk seninle bunları.

Eylül:O eve dönmem abi.Söyledim sana !

Gökhan:Bari yardım etmeme izin ver.Sana bir ev ayarlayalım..O atölye midir nedir.Orada ne kadar kalabilirsin ki ?

Eylül:Çatısı var..Penceresi var.Daha ne isterim ?

Gökhan:İnatsın Eylül.İnat.

Eylül:Bu arada..Abimsin dimi ?

Gökhan:Yani..Soruyor musun bunu ?

Eylül:Peki..O zaman yakında olacak düğünümde şahidim sen ol..

Gökhan:Ne ?!

Cemre:Yuh!

Eylül:Doğru duydunuz..Evleniyorum..Ozan bana evlenme teklifi etti..Ve şahidimin de senin olmanı istiyorum...