Kalp Yolu

-Final-

Eylül günlerdir yoğun bakımda can çekişirken ailesi bir an olsun onu yalnız bırakmıyordu..Serkan ise Eylül'ün yazdığı yazıları okuyordu bir köşede..Ara sıra abisi yanına geliyor,Serkan'ı kontrol ediyordu..

Gökhan:Serkan..Napıyosun ? Selin gelecek biraz sonra..Kendini topla noolur..

Selin beş yaşındaydı..Eylül kızıyla sadece beş yıl ilgilenebilmişti..

Serkan:Abi..Eylül 10 yıl sonrasını hayal etmiş,yazmış biliyor musun ?

Gökhan:Ne ?

Serkan:Yaşayamayacağını biliyor işte..Zaten o hep..

Gökhan:Serkan..

Serkan:Neden ? Neden abi ? Neden bir çaresini bulamadılar ?

Eylül'ün durumu son iki senedir daha ağırdı..Ne kadar idare etmeye çalışsa da olmuyordu..O kendince yolun sonunun yaklaştığını hissediyordu..

Gökhan:O hep savaştı Serkan..Bak,hâla savaşıyor içeride..

Serkan:Ama yok..Bu kez yolun sonu karanlık abi..O yolun sonuna geldiğini hissetti..Ama yine de güzel şeyler yazmış buraya..Hep bir arada olduğumuz güzel günleri..Hayalleri o kadar güzel ki..Ama biliyorum,yaşayamayacağız..

Gökhan:Güçlü ol noolur..

Serkan:Olamıyorum..Ben onu çok sevdim abi..Eylül'ün kalbi sayesinde hepimiz birbirimize sarıldık..Ama şimdi o gidecek..Eylülle birlikte bizde öleceğiz..

Serkanla birlikte Gökhanda ağlıyordu..Çünkü Serkan'a ne kadar teselli vermeye çalışsa da o da biliyordu Eylül'ün iyi olmadığını..O da,diğerleri de..

Selin,Songül'ün elinden tutmuş,hastaneye gelmişti..Babasını görünce koşarak Serkan'a geldi..Sırtında küçük bir sırt çantası,elinde de oyunca ayı vardı..Serkan kızını görünce gülümsemeye çalışıp kızını kucakladı..

Selin:Babaa !

Serkan:Hoşgeldin babacım..

Selin:Hoşbulduuk ! Baaak,kreşte ne yaptım..

Serkan:Ne bu ? Bakıyım..

Selin'in elinde bir resim kağıdı vardı..Kağıda küçük küçük kalpler çizmiş,hepsini kırmızıya boyamış ama içlerinden sadece birini siyaha boyamıştı..Serkan görünce şok oldu..

Serkan:B-bu niye siyah babacım ?

Selin:Öyle işte..Annem yok ya..Annem olsaydı hepsini kırmızı yapacaktım..

Serkan:Annen gelecek kızım..

Selin hiçbir şey söylemeden ellerini babasının beline doladı..Serkan kızına sımsıkı sarılmış,kokusunu içine çekmişti..Ağlamamak içinde kendisini zor tutuyordu..

Gökhan:Ufaklık,amcaya merhaba demek yok mu ?

Selin:Önce babama sarılacağım amca..Çünkü babamı çok özledim..

Serkan:Bende seni özledim prensesim..Aç mısın ?

Selin:Hayır..Halam bana yemek yedirdi..

Songül:Biraz seninle kalsın,sonra eve döneceğiz değil mi halacım ?

Selin:Bu gece burada kalsam hala ? Olmaz mı ?

Songül:Yarın okulun var canım..Hem Duru ablanla Ceren seni bekliyor evde..

Selin'in suratı asılınca Serkan üzülmüştü..

Serkan:Yarın okula gitmesin..Burada bir oda ayarlarım ben..Ama sonraki gün gideceksin tamam mı babacım ? Hem gitmezsen annen çok üzülür..

Selin:Tamam babacım,söz..Annemi de seni de üzmeyeceğim..

Serkan akşam kızıyla birlikte bir odada kaldı..Diğerleri de hastanedeydi..İçeriye girip çıkıyorlardı..Selin uyuduktan sonra herkes içeriye girdi..Emre'nin elinde bir zarf vardı..

Serkan:Abi,o ne ?

Emre:Çalışma masamda buldum..Eylül yazmış..Hepimize..

Serkan:Ne ?

Emre:Okur musun ?

Serkan gözleri dolu dolu Emre'nin elindeki zarfı aldı eline..

Aileme..

Ben çok değil yaklaşık 8 sene öncesine kadar berbat bir insandım..Ama kötü değildim..Kötü olan insanlardı..Kötü olan sokaktaki yabancılardı..Sonra bir gün hayatıma bir adam girdi..Çok zor bir adamdı..Kavgalar ettik..Sevmeyi öğrendik..Büyüdük..Yaşadık..Aşık olduk..İkimize ait bir çocuğu dünyaya getirdik..Savaştık..Birbirimize kenetlendik hep birlikte..Kendime aile kurmaya çalışırken aslında gerçek aileme kavuşmuşum,haberim yokmuş..Sizinle en başından beri yaşamayı isterdim..Ama olmadı..8 yıla çok şey sığdırdık ne de iyi oldu..Hepinizi çok seviyorum..Ne olursunuz birbirinizi bırakmayın,hep bir arada olun..Benim sizi bir araya getirdiğim gibi..Vazgeçmeyin birbirinizden..Hepiniz birbirinize emanetsiniz..Benden sonra çok üzüleceğinizi biliyorum,ama dağılmayın olur mu ? Defne de olduğu gibi kaybetmeyin yolunuzu..Sizi Defne'nin -Hiç tanımadığım ikizimin-yanında bekliyor olacağım..Sizinle yaşadığım her şey için,ailem olduğunuz için çok şanslıyım..Sizi çok seviyorum..Kızım,size emanet..Kalp Yoluma ortak olduğunuz için teşekkür ederim..Benimle birlikte yaşadığınız zorlu süreç öyle kötüydü ki..O yola katlandığınız için teşekkür ederim..

...

Eylül sabaha karşı gözlerini sonsuza dek kapatmıştı..Serkan,kucağında kızıyla veda etmişti sevdiği kadına..Ve ona söylediği son sözler şunlar olmuştu..

Serkan:Beni sevdiğin için,o güzel kalbini bana açtığın için,benim olduğun için,kızımın annesi sen olduğun için teşekkür ederim aşkım..Son nefesime kadar kızımın elinden tutacağım..Senin sevdiğin gibi sevemem belki ama senden bir şey var bende..Senin kalp yolun..Ve bende kendi yolumun sonuna kadar kızımıza kendim bakacağım..