Kalp Yolu

-19-

6 ay sonra,

Eylül gözlerini açtığında bir parkta bankın üstündeydi..Havalar artık soğumaya başladığından titremeyle uyanmıştı..Önce yanındaki küçük köpeği sevdi..Günlerdir eşlik ediyordu Eylül'e..Adını da Mazlum koymuştu Eylül..Onu bulduğunda yaralıydı ve Eylül bakıp iyileştirmişti..

Enginden üç ay önce kurtulmuş ve kendisini başka bir şehire atmıştı Eylül..Hiç istemese de birkaç kez insanları dolandırmış,şimdilik kendisine yetecek kadar parası olmuştu.Ama sokaklarda yaşıyordu..Kendisine küçük bir çanta almıştı..Birkaç parça da kıyafet..Bir kuru temizlemeci bulup orada kıyafetlerini yıkatıyordu..Okulu,hayalleri İstanbulda kalmıştı..Seherle de konuşmuyordu..Aslında konuştuğu tek şey yavru köpek mazlumdu..Onun da Eylül gibi kimsesi yoktu..

Eylül:Hadi oğlum..Önce bir simit alalım..Sanada bir şeyler bulalım,tamam tamam sevdiğin şeylerden bulacağız..

....

Serkan 6 aydır çiftlikteydi..Gökhan,Tevfik,Songül onu eve dönmesi için ikna etmeye çalışmışlardı birkaç kez ama Serkan dönmemişti..Çiftlikte hayvanlarla ilgileniyor,bazı akşamlarda içiyordu..Polisede gitmişti ama kimse Eylül'ü bulamamıştı..Fikrette bazen Serkan'ın yanına geliyor birkaç gün kalıyor sonra dönüyordu..Hafta sonu olduğundan yine geldi..O geldiğinde Serkan uyuyordu..Salondaki bira şişelerinden Serkan'ın yine içtiğini anlamıştı..Bu kez o da hiçbir şey yapamıyordu ki torunu için..Serkan ilk kez aşık olduğunu dedesine söylemişti..Fikret ilk kez Serkan'ı öyle görmüştü ama o da kısa sürmüştü..

Öğlene doğru uyandı Serkan..Fikret kahvaltı hazırlamış onu bekliyordu mutfakta..

Serkan:Dede? Ne zaman geldin ?

Fikret:Sabah..

Serkan:Niye uyandırmadın beni ?

Fikret:Akşamdan kalma olduğun öyle belli ki..

Omuz silkip dolabı açtı Serkan..

Fikret:İki hafta gelemedim diye şu evin haline bak..Yakışıyor mu sana ?

Serkan:Aman dede..Kim geliyor sanki ? Bırak işte beni kendi halime..

Fikret:Kendi haline bıraktıkta ne oldu ?

Serkan:Nasihatler,nasihatler...

Fikret:Var mı karından bir haber ?

Serkan:Olsa burada durabilir miyim?

Fikret:Lafta peşin..Hadi otur da yap kahvaltını..

Serkanda dedesinin karşısına geçip oturdu..

Serkan:Bir şey olmasından korkuyorum..Hakkında hiçbir şey bilmiyorum..Başı beladaysa ? Off,dede ben kafayı yiyeceğim artık.Keşke o gün o toplantıya hiç gitmeseydik..Hiç gitmek istememişti.

Fikret:Olmuşla ölmüşe çare yok evlat..

Serkan:Böyle beklemek..Çok zor,anlıyor musun beni ? Ben ona onu sevdiğimi söylemedim hiç..Hep eziyet ettim..Aptal kafam..

Fikret:Kendini suçlayıp durma..

Serkan:Suçlarım dede..Ben onu o yalıya getirdim..Sanki kendim orada çok mutluymuş gibi..

Fikret:Bulacağız bir yolunu elbet..

Serkan:Yok dede,bunca zaman bulduk mu şimdi bulacağız ?

Masada saatlerce sohbet etmişlerdi..Konu hep Eylül'e geliyordu..Öğlene doğru Serkan'ın telefonuna sürekli bildirim geliyordu..Serkanda telefonunu eline alıp baktı..İnstagramdan mesajlar gelmişti..Serkan Eylül'ün mesaj attığını görünce şok oldu..

Serkan:Nasıl ya..

Fikret:Ne oldu ? Sakin ol,otur..

Serkan:Dede..Eylül..Eylül mesaj atmış!

Fikret:Ne ?

Serkan:Bu..Bu ne demek !

Fikret:Ne yazmış oğlum..Oturda anlat..

Serkan:Merhaba Serkan,bugün avukatla görüşeceğim..Boşanmak için..Mahkemeye gelmeyeceğim,sende bir zorluk çıkarma olur mu..