-101-

212 18 32
                                    

1 hafta sonra,

Akça ailesi için öyle zor süreçlerdi ki..Yan yana üç oda tutulmuştu..Eylül,Serkan ve Cemre için..Cemre iki gün önce doğum yapmıştı..Neyseki o da kızları Ceren de sağlıklıydı..Eylül ve Serkan ise hâla uyuyordu..

Songül,Selin ile birlikte Cemre'nin odasındaydı..Küçük Ceren de uyuyordu..

Songül:Hadi halacım..Uyu sende..Ne istiyorsun bilmiyorum ki..Mamanı da verdim..

Cemre:Bana ver abla..

Songül:Ne ?

Cemre:Daha 1.5 aylık..Verdiğin mama ne kadar ki ? Anne sütüne ihtiyacı var..Ver ben emziriyim..

Songül'ün de Cemre'nin de gözleri dolar..

Songül:Ah Eylül..Yaptığı sorumsuzluk..Ama bir yandan da Serkan var..Eylül sayesinde iyileşecek Serkan..

Cemre:Serkan iyileşecek..Peki ya Eylül ? Hâla odasına kimseyi almıyorlar..Ona çok kızgınım..Kimseye haber vermeden nasıl ameliyata girer ?

Songül:Serkan uyansın..O zaman gör sen..Kıyamet kopacak..

Cemre:İnşallah Eylül de..Uyansın..Kıyamet kopsun,razıyım..

Cemre bir yandan Selin'i emziriyor bir yandan da Songülle konuşuyordu..

Tevfik,Nazan ve Gökhanda dışarıda yan yana oturuyorlardı..Herkes Eylül'e minnettardı..Ama bir yandan da kızgın..

Tevfik:Ne olacak böyle ? Bu kız gözümüzün önünde günlerce uyudu..Serkan'ın hali ortadaydı..Şimdi de oğlumuz için kendisini feda etti..

Gökhan:Ne yapsak bu kızın hakkını ödeyemeyiz..O hepimizden güçlü..En başından beri Serkan ölmeyecek dedi durdu..Hepimiz vazgeçmişken..

Nazan'ın aklına Eylül'ün ona bağırıp çağırdığı gün gelmiş,burukça gülümsemişti..

Nazan:Bana bile haddimi bildirdi..Zaten sonra da..Sonra da ameliyat haberi geldi..

Gökhan:Songül anlattı..

Nazan:Vazgeçmiştim ben..Serkan öldü diye..

Tevfik:Hepsi babamın suçu,hepsi..

Gökhan:Ulaşamıyorum dedeme..Kapalı telefonu..Eve de gitmiyor..Nerede acaba ?

Tevfik:Bir süre,hatta uzun bir süre çıkmaz karşımıza..Çıkmasın da zaten..

Gökhan:Serkan bugün yarın uyanır..Durumu iyi.Peki Eylül ? Ya uyanmazsa..Doktor'un son söyledikleri aklımdan çıkmıyor hiç..

Nazan:Benimde..

Gökhan:Ben korkuyorum..

Güney gelir yanlarına..Duru ile yalıya gitmişti birkaç saat önce..

Güney:Şey..Ben sizin için bir şeyler hazırlattım..Herkes perişan oldu burada..

Gökhan:Sağol Güney..Duru nerede ?

Güney:Uyudu..Tahsin amcayla Ayla yenge de sen git,biz buradayız dediler..

Tevfik burukça gülümser..

Tevfik:Eylül sayesinde abimlerle bile barıştık..Onca yıl sonra..Ama şimdi Eylül yok..

Gökhan:Belkide en başından beri amacı buydu Eylül'ün..

Herkes anlamsızca bakar..

Gökhan:Herkesi bir masada birleştirip kendisi gidecek belkide..Ondan bize de emanet olarak Selin kalacak..Bu zor,çok zor..

Şimdi de umutları Eylül için kalmamıştı..

Nazan:Bizde emanetimize sahip çıkacağız..

💔💔

Kalp YoluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin